دوستان و دشمنان نیم‌کره؛ پشت‌پرده نقشه ترامپ برای ونزوئلا
  • آذر 12, 1404 ساعت: ۱۳:۰۰
  • شناسه : 100382
    0
    استیو بانون، استراتژیست پیشین ترامپ، استقرار نظامی آمریکا را بخشی از چرخش به سوی دفاع از کل نیمکره غربی می‌داند. او می‌گوید که هدف، امنیت بخشیدن به آمریکا شمالی از شمالگان تا کانال پاناما، از میان بردن نفوذ نظامی چین در کارائیب و تقویت همکاری با متحدان در آمریکای جنوبی نظیر آرژانتین است.
    پ
    پ

    آمریکا پس از مدتی طولانی دوباره توجه خود را به قاره آمریکا معطوف کرده است؛ از نمایش قدرت نظامی ایالات متحده علیه ونزوئلا گرفته تا تهدید به اشغال گرینلند، الحاق کانادا و وضع تعرفه علیه مکزیک. رئیس‌جمهوری آمریکا در تلاش است نفوذ واشنگتن در قاره آمریکا را به حد اعلا برساند؛ همان سیاستی که آمریکا حدود یک قرن گذشته دنبال می‌کرد. اکوایران این گزارش را در دو بخش ترجمه کرده که قسمت نخست آن با عنوان «چرا آمریکای لاتین به کانون اصلی ترامپ برای حفظ ابَرقدرتی آمریکا تبدیل شد؟» منتشر شد و در ادامه قسمت پایانی آن را ملاحظه می‌کنید:

    دوستان و دشمنان نیم‌کره

    یکی دیگر از اولویت‌های ترامپ به کنترل سختگیرانه‌تر مهاجرت مربوط می‌شود. او یکی از عظیم‌ترین مهاجرت‌های جمعی در تاریخ آمریکا را متوقف کرد، آن هم از طریق بستن مرز زمینی آمریکا با مکزیک به روی ورودی‌های غیرقانونی. او دستور داده است تا یورش‌های گسترده‌ای برای اخراج کسانی که به طور غیرقانونی وارد خاک آمریکا شده‌اند، انجام شود.

    ترامپ همچنین نیمکره را به متحدان و دشمنان تقسیم‌بندی کرده است. خاویر میلی رئیس‌جمهوری آرژانتین و از متحدان ترامپ، توانست در ماه اکتبر یک خط اعتباری 20 میلیارد دلاری از ایالات متحده به دست آورد، آن هم در زمانی که پول ملی این کشور آمریکای لاتین پیش از انتخابات میان‌دوره‌ای با افت شدیدی همراه شد. از سوی دیگر، مخالفان چپ‌گرا تنبیه شده‌اند. برزیل با تعرفه 50 درصدی روبه‌رو شد که علت آن به عدم موافقت لولا داسیلوا، رئیس‌جمهوری برزیل، با توقف دادگاه متحد ترامپ و رئیس‌جمهوری سابق برزیل یعنی ژائیر بولسونارو به اتهام تلاش برای کودتا مربوط می‌شود. فشار ترامپ بر نیکولاس مادورو، رئیس‌جمهوری ونزوئلا، افزایش یافته است زیرا رئیس‌جمهوری آمریکا یک گروه ویژه نظامی در اطراف ونزوئلا مستقر کرده و مادورو را یک رهبر غیرقانونی می‌نامد که در روزهای پایانی خود قرار دارد.

    متحدان مادورو اکنون در مقابل افزایش حضور نظامی آمریکا که به گفته ترامپ با هدف سرنگونی نیکولاس مادورو انجام می‌شود، چیزی بیش از «حمایت لفظی» به رهبر ونزوئلا ارائه نکرده‌اند.

    دفاع از کل نیمکره غربی

    استیو بانون، استراتژیست پیشین ترامپ، استقرار نظامی آمریکا را بخشی از چرخش به سوی دفاع از کل نیمکره غربی می‌داند. او می‌گوید که هدف، امنیت بخشیدن به آمریکا شمالی از شمالگان تا کانال پاناما، از میان بردن نفوذ نظامی چین در کارائیب و تقویت همکاری با متحدان در آمریکای جنوبی نظیر آرژانتین است. این مقام سابق دولت آمریکا می‌گوید که برای مردم آمریکای لاتین که از مدت‌ها قبل گلایه می‌کردند واشنگتن آن‌ها را فراموش کرده است، تمرکز جدید ترامپ می‌تواند تشویش‌برانگیز باشد.

    دولت‌های چپ‌گرا در خفا از قلدری آمریکا و امپریالیسم آمریکایی شکایت دارند. لیبرال‌ها از تمایل ترامپ به ضایع کردن قوانین حقوق بشر در قبال مهاجران و روال خطرناکی که آن‌ها معتقدند توسط رئیس‌جمهوری آمریکا شکل می‌گیرد، مانند استفاده از نیروی نظامی علیه قایق‌های حامل مواد مخدر، وحشت‌زده شده‌اند.

    یکی از معدود کشورهایی که در مقابل ترامپ ایستاده، برزیل بوده است. پس از آنکه دولت لولا داسیلوا از مداخله در محاکمه بولسونارو خودداری کرد، رئیس‌جمهوری سابق این کشور محکوم و مجازات شد. نظرسنجی‌ها نشان دهنده افزایش محبوبیت لولا بود که با یک کمپین ملی‌گرایانه در رسانه‌های اجتماعی به تهدیدات ترامپ پاسخ داد. سپس ترامپ تغییر موضع داد و تمایل خود را برای گفت‌وگو با لولا نشان داد و این دو برای نخستین‌بار با هم ملاقات کردند. سلسو آموریم، مشاور ارشد سیاست خارجی رئیس‌جمهوری برزیل، می‌گوید: «حتی اگر این دکترین جدید مونرو وجود داشته باشد، آن‌ها فهمیده‌اند که برزیل یک مورد خاص است و ما متفاوت هستیم.»

    ترامپ

    با این وجود، آموریم می‌گوید برزیل همچنان از حملات به قایق‌های مواد مخدر و تهدیدات نظامی علیه ونزوئلا بسیار ناراضی است. او می‌گوید: «هیچ کس واقعا نمی‌داند این قاچاقچیان ادعایی چه کسانی هستند. باید شواهد علیه آن‌ها نشان داده شود.»

    نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که آمریکای لاتین اکنون ایالات متحده را بسیار منفی‌تر می‌بیند. ژان کریستوف سالس، مدیرعامل موسسه نظرسنجی ایپسوس برای آمریکای لاتین، می‌گوید: «از زمان به قدرت رسیدن دونالد ترامپ، تعداد بسیار کمتری از مردم آمریکای لاتین معتقدند که ایالات متحده در دهه آینده تأثیر مثبتی بر امور جهان خواهد داشت.»

    یکی از مقامات ارشد سابق آمریکایی معتقد است: «من مطمئنا شاهد افزایش آرام احساسات ضد آمریکایی بوده‌ام. این موضوع در خیابان‌ها آشکار نیست. این موضوع بیشتر مبهم است: مردم ممکن است با موضع سختگیرانه در مورد مواد مخدر و مهاجرت موافق باشند، اما آیا از اعمال خودسرانه تعرفه‌ها یا دخالت در اجرای دموکراسی در کشورهایشان استقبال می‌کنند؟»

    در کلمبیا، جایی که رئیس‌جمهوری این کشور یعنی گوستاوو پترو با حمله به ترامپ بر سر مسائل مختلف، از غزه گرفته تا اعزام نیرو به شهرهای آمریکا، پایگاه چپ‌گرای خود را تقویت کرده است، بخش خصوصی برای جلوگیری از واکنش ملی‌گرایانه مانند آنچه در برزیل رخ داد، با کاخ سفید لابی کرد.

    برنی مورنو، سناتور جمهوری‌خواه متولد کلمبیا که ماه گذشته برای گفت‌وگو در مورد آمریکای لاتین با ترامپ دیدار کرد، می‌گوید: «پترو خواهان اعمال تعرفه بر کلمبیا بود زیرا از بخش خصوصی بیزار است»؛ این جلسه پس از آن مورد توجه قرار گرفت که از یکی از دستیاران کاخ سفید عکسی گرفته شد که پرونده‌ای را که توسط سناتور تهیه شده بود، در دست داشت که شامل عکس‌هایی از پترو و مادورو با لباس‌های نارنجی زندان با عنوان «دکترین ترامپ برای کلمبیا و نیمکره غربی» بود.

    ایجاد اتحادی بی‌مانند در قاره آمریکا

    مورنو به فایننشال‌تایمز گفت: «چشم‌انداز من از نوک آرژانتین تا نوک کانادا، یک اتحاد نیمکره غربی است که جهان هرگز ندیده است. ما واقعا هر آنچه را که نیاز داریم اینجا داریم. این دو اقیانوس بزرگ را بین [ما و جهان] داریم. و ما می‌توانیم اساسا یک نیمکره غربی کاملا خودکفا با رهبری آمریکا باشیم. ونزوئلا اکنون فرصتی است که مانند آن را نداشته‌ایم.»

    چرا آمریکای لاتین به کانون اصلی ترامپ برای حفظ ابَرقدرتی آمریکا تبدیل شد؟

    آمریکا پس از مدتی طولانی دوباره توجه خود را به قاره آمریکا معطوف کرده است؛ از نمایش قدرت نظامی ایالات متحده علیه ونزوئلا گرفته تا تهدید به اشغال گرینلند، الحاق کانادا و وضع تعرفه علیه مکزیک. رئیس‌جمهوری آمریکا در تلاش است نفوذ واشنگتن در قاره آمریکا را به حد اعلا برساند؛ همان سیاستی که آمریکا حدود یک قرن گذشته دنبال می‌کرد. اکوایران این گزارش را در دو بخش ترجمه کرده و در ادامه بخش نخست را ملاحظه می‌کنید.

    ونزوئلا، بزرگ‌ترین دشمن ایالات متحده در آمریکای لاتین، و رهبر سوسیالیست انقلابی آن که مدت‌هاست در قدرت قرار دارد، بزرگ‌ترین آزمایش قدرت سخت سیاست خارجی «اول آمریکا»ی ترامپ محسوب می‌شود. رئیس‌جمهوری آمریکا احتیاط داشته تا هدف نهایی خود را بازگو نکند و به گفته کارشناسان، این استراتژی به او فرصت می‌دهد که پیروزی را به شیوه خودش تعریف کند. با این حال، خطراتی که ترامپ با آن‌ها روبه‌روست، بسیار بیشتر است. پایگاه او در ماگا با مداخلات نظامی خارجی مخالف است و هرگونه تلفات نظامی ایالات متحده می‌تواند فاجعه‌بار باشد.

    ترامپ دولت مادورو را به عنوان یک دیکتاتوری مواد مخدر نامشروع توصیف کرده و واشنگتن 50 میلیون دلار جایزه برای دستگیری مادورو پیشنهاد داده است. برخی کارشناسان معتقدند که به جای دنبال کردن گزینه خطرناک تغییر دولت، ترامپ ممکن است ترجیح دهد از نیروی ویژه دریایی برای شلیک موشک به اهداف زمینی در ونزوئلا استفاده کند، با مادوروی ضعیف یا جانشین او به توافق برسد، پیروزی را اعلام کند و به راه خود ادامه دهد.

    عواقب آشفته احتمالی پس از حمله آمریکا به ونزوئلا

    هال برندز، استاد امور جهانی در دانشگاه جان هاپکینز، می‌گوید هرگونه تلاشی برای برکناری مادورو احتمالا به نیروی نظامی زیادی نیاز دارد و می‌تواند منجر به عواقب آشفته‌ای شود. او می‌گوید: «حدس من این است که اگر او در نهایت از زور علیه ونزوئلا استفاده کند، به گونه‌ای خواهد بود که احساس کند می‌تواند آن را به شیوه خودش شروع و پایان دهد.»

    ونزوئلا

    همچنین سوالاتی در مورد اینکه آیا رئیس‌جمهوری ایالات متحده می‌تواند با ارائه مشوق‌ها و همچنین تنبیهات به رهبران محافظه‌کار رو به رشد منطقه، از جمله رهبران اکوادور، پاراگوئه، آرژانتین و السالوادور، اتحادهای پایداری ایجاد کند، باقی مانده است. میلی توسط ترامپ نجات پیدا کرد و در ماه جاری میلادی از یک توافق تجاری با آرژانتین و سایر متحدان سخن به میان آورد. با این حال، تاکنون تعداد کمی از کشورهای منطقه از همسویی با ترامپ سود اقتصادی برده‌اند. نایب بوکله، رئیس‌جمهوری السالوادور و متحد نزدیک کاخ سفید، پس از امضای توافقی که طبق آن ترامپ می‌توانست اخراجی‌ها را به یک زندان امنیتی تازه ساخته‌شده در السالوادور بفرستد، تنها 4.67 میلیون دلار دریافت کرد.

    برخی معتقدند که ترامپ علاقه‌ای به ایجاد اتحادهای پایدار در منطقه ندارد. یکی از مقامات سابق دولت ترامپ می‌گوید: «اشتباه است که بگوییم او به آمریکای لاتین علاقه دارد. او به مسائلی علاقه‌مند است که اتفاقا در آمریکای لاتین وجود دارد.» یک سفیر منطقه‌ای در واشنگتن با این نظر موافق است و می‌گوید آمریکای لاتین «صحنه بسیاری از اتفاقات است، اما این موضوع بیشتر به کسب امتیاز در سیاست‌های داخلی ایالات متحده مربوط می‌شود و من نمی‌بینم که چگونه می‌توان از آن یک دکترین استخراج کرد.»

    تثبیت مجدد قدرت آمریکا در آمریکای لاتین

    اما هال برندز اشاره می‌کند که «بیشتر دکترین‌ها بسیار کمتر رسمی و کمتر منسجم از آن چیزی هستند که بعدها در ذهنمان به یاد می‌آوریم. دولت ترامپ کاملا واضح گفته است که تثبیت مجدد قدرت ایالات متحده و اولویت‌بندی مجدد نیمکره غربی را از اهداف مهم استراتژیک می‌داند.»

    مقامات دولت ترامپ می‌گویند تمرکز بر نیمکره غربی نتیجه طبیعی اولویت‌های داخلی رئیس‌جمهور است و این اولویت همچنان پابرجا خواهد ماند. گزارش‌ها از واشنگتن حاکی از آن است که استراتژی‌های امنیت ملی و دفاع ملی ترامپ که قرار است ظرف چند هفته آینده منتشر شود، به قاره آمریکا اولویت بالاتری خواهد داد و این به معنای سهم بیشتر منابع اطلاعاتی و نظامی ایالات متحده است. این مقام دولت ترامپ می‌گوید: «ما کسانی هستیم که در نهایت تحت تأثیر دولت‌های فراری در پایتخت‌های نیمکره غربی قرار می‌گیریم. ما مقصد نهایی انسان‌ها، سرمایه، مواد مخدر و غیره هستیم. [اقدام ترامپ] یک اقدام اصلاحی است که باید مدت‌ها پیش اتفاق می‌افتاد. اکنون ما حداقل برای 50 سال آینده آماده می‌شویم.»

    منبع: اکوایران

    ثبت دیدگاه

    • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
    • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
    • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.