شورای آتلانتیک در گزارشی به نقل از کارشناسان خود نوشت: در حالی که به نظر می رسد دیدار چند روز قبل «دونالد ترامپ» و «شی جین‌پینگ» رئیسان جمهوری آمریکا و چین به توافقی مهم منجر شد اما بسیاری از تحلیلگران این توافق را آتش‌بس تعرفه‌ای موقتی می‌دانند که در قبال توقف موقت برخی محدودیت‌های چین بر صادرات عناصر نادر خاکی حاصل شده است. با این حال، هنوز موضوعاتی مثل تیک‌تاک، تایوان و سیاست‌های ساختاری اقتصاد چین حل نشده باقی مانده اند. لذا هنوز تردیدهای جدی وجود دارد که آیا این توافق می‌تواند به کاهش پایدار تنش‌های واشنگتن و پکن منجر شود.
شورای آتلانتیک دیدگاه کارشناسان خود را در چند محور درباره توافقات امضا شده، نگرانی‌های موجود و گام‌های بعد ارائه کرده است.
توافق‌های پکن و واشنگتن
این گزارش در بخش توافقات اصلی حاصل شده در نشست کره جنوبی آورده است که نشست فوق «نتایج واقعی» به همراه داشت. «جاش لیپسکی» رئیس اقتصاد بین‌الملل در مرکز ژئواکونومیک و مشاور پیشین صندوق بین‌المللی پول معتقد است که چین توانست کاهش تعرفه‌ها را مشابه کشورهای آسیایی دیگر به دست آورد و در مقابل واردات سویا از آمریکا را از سر بگیرد. این اقدام موجب کاهش فشار کشاورزان آمریکایی بر دولت ترامپ می شود.
«رید بلک‌مور» مدیر پژوهش در مرکز انرژی جهانی تأکید دارد که ترامپ توانست توقفی یک‌ساله در محدودیت‌های چین بر عناصر نادر خاکی ایجاد کند که برای صنایع آمریکا حیاتی است؛ این گشایش موقت، فضای تنفس لازم برای صنایع را فراهم می‌کند.
«ملانی هارت» مدیر ارشد مرکز چین جهانی و کارشناس وزارت خارجه آمریکا می‌گوید این دیدار مطابق انتظار پیش رفت و اقدام چین در تشدید کنترل بر مواد اولیه فنتانیل و کاهش متقابل تعرفه‌های آمریکا را به همراه داشت.
موضوعات از قلم افتاده
با این حال به نظر کارشناسان هنوز موضوعات مهم دیگری برای رسیدگی باقی مانده است.
رید بلک‌مور هشدار می‌دهد این توافق «آرامشی کوتاه‌مدت ااست و نه راه‌حل نهایی»؛ چین ثابت کرد که می‌تواند از زنجیره تامین به‌عنوان اهرم فشار استفاده کند و احتمال دارد دوباره از آن بهره ببرد.
وی خاطرنشان کرد که حتی در دوره این آتش‌بس، نقش مسلط چین در زنجیره تامین مواد خام و قطعات صنعتی همچنان خطرناک خواهد بود و شرایط اطمینان‌بخشی را برای بخش خصوصی ایجاد نمی‌کند.
مشاور پیشین صندوق بین‌المللی پول نیز تأکید دارد که این توافق آمریکا را فقط به نقطه قبل از تشدید جنگ تجاری بازمی‌گرداند و چین همچنان با تعرفه‌هایی بالاتر از اوایل دوره ترامپ مواجه است. ضمن آنکه بسیاری از مسائل ساختاری، مثل سیاست‌های صنعتی چین، همچنان حل‌نشده باقی مانده‌اند.
به گفته «مارکوس گارلاوسکاس» مقام پیشین شورای ملی اطلاعات، موضوع تایوان در جلسه مطرح نشد. اگرچه در تجارت نوعی آتش‌بس ایجاد شده، اما تنش بر سر آینده تایوان بدون تغییر ادامه دارد زیرا آمریکا همچنان متعهد به حمایت از وضعیت موجود در تایوان است.
نگاه توام باتردید به آینده
کارشناسان به آینده روابط دوطرف نگاه چندان خوش‌بینانه‌ای ندارند. جاش لیپسکی اشاره می‌کند که جهان منتظر حکم دیوان عالی آمریکا درباره اختیارات تعرفه‌ای ترامپ است، اما هر نتیجه‌ای حاصل شود ترامپ از ابزاری که آن را بهترین سلاح اقتصادی خود می‌داند، دست نخواهد کشید و این یعنی آتش‌بس تجاری شاید بهترین چیزی است که هر دو طرف در آینده نزدیک می‌توانند به آن امید داشته باشند.
بلک‌مور مدیر پژوهش در مرکز انرژی جهانی هم پیش‌بینی می‌کند واشنگتن همکاری‌های زنجیره تأمین با متحدانش همچون ژاپن و استرالیا را تشدید می‌کند و گروه هفت نیز تلاش خواهد کرد هماهنگی بیشتری در این حوزه ایجاد کند. در غیر این صورت، امتیازگیری موردی از چین برای دستیابی به «وقفه‌های کوتاه» در زنجیره تامین به یک روال تبدیل خواهد شد.
ملانی دیدار اخیر را یک «پیروزی بزرگ» برای پکن دانست و افزود «بزرگ‌ترین نگرانی چین درباره ترامپ، غیرقابل پیش‌بینی بودن اوست»؛ چین این فرصت را دارد تا قبل دیدار بعدی دو رهبر در ماه‌های آینده برای گرفتن موج جدیدی از امتیازات فشار بیاورد.
این کارشناس سابق وزارت خارجه آمریکا می‌گوید که چین می‌داند چه می‌خواهد، اما هنوز نشانه‌ای از استراتژی منسجم آمریکا برای مدیریت این روند دیده نمی‌شود.
ثبت دیدگاه