در شرایطی که دنیا در آستانه انتخابات ریاستجمهوری ایالات متحده آمریکا نفسهایش از هیجان بند آمده؛ برای کسانی که به دنبال این هستند که دونالد ترامپ در صورت پیروز شدن در انتخابات به احتمال زیاد چگونه رفتار خواهد کرد؛ میتوان نحوه استفاده همتایان اروپایی راست افراطی ترامپ از حمایتهایی که آنها را به قدرت رسانده، به عنوان نوعی سرمشق یادآوری کرد. [در واقع هرکسی که به دنبال سرنخهایی در مورد چگونگی رفتار دونالد ترامپ بعد از پیروزی باشد، میتواند نحوه استفاده همتایان اروپایی راست افراطی ترامپ از حمایتهای مردم را مورد دقت و توجه قرار دهد].
زمانی که ترامپ در جریان انتخابات مقدماتی جمهوریخواهان در سال ۲۰۱۶ وارد صحنه سیاسی ایالات متحده شد، ویکتور اوربان حدود شش سالی میشد که داشت مجارستان را اداره میکرد و حزب «قانون و عدالت» نیز به تازگی در لهستان به قدرت بازگشته بود.
امروز هم اوربان در اتحادیه اروپا در کنار شرکا و همکارانش در جریان اصلی سیاست قاره سبز روز به روز بلندتر میغرد و از ترامپ حمایت میکند؛ و این در حالی است که جورجیا ملونی پس از خروج از حاشیه سیاست ایتالیا تازه دو سالگی حضورش در قدرت در رم را به پایان رسانده است.
تجربیات و سوابق تاریخی اروپا نشان میدهد که هیچ فرمول واحدی برای این موضوع وجود ندارد که رهبران راست افراطی بعد از تسلط بر قدرت چگونه رفتار خواهند کرد. [در واقع در پاسخ به این پرسش میتوان ویکتور اوربان و جورجیا ملونی را مثال زد که] در حالی که اوربان مواضع خود در مورد بیشتر مسائل را تندتر و سفتوسختتر و به اصطلاح متصلبتر کرده؛ کسی مانند ملونی هم وجود دارد که پس از ورود به قدرت ملایمتر و معتدلتر شده است.
با این حال نخستوزیر مجارستان از نظر رفتاری ممکن است محتملترین مدل برای دور دوم ریاستجمهوری ترامپ باشد. این نشان میدهد که نهادهای آمریکا توسط رئیسجمهوری سرسخت مورد آزمایش قرار خواهند گرفت که تاکنون بارها تمایل و مصمم بودنش به تمرکز قدرت را اعلام کرده و ناامیدی خود از ابزارهای خودکنترلی و متعادل و متوازنکننده قانون اساسی را به وضوح بر زبان آورده است،
در مورد جورجیا ملونی هم شرایط ایتالیا میتواند راز و ریشه ملایمتر شدن او را توضیح دهد. در واقع نرم شدن ملونی تا حدی نتیجه یک ضرورت و اجبار است و برای کسی که هم میخواهد پایه پوپولیستی خود و هم خریداران اوراق قرضه را- که ثبات دولتش به آنها بستگی دارد- راضی نگاه دارد، چارهای جز این رفتار نخواهد داشت. ملونی همچنین از این نظر هم که مثل اوربان تحسینکننده بیقیدوشرط و ستایشگر تاموتمام دونالد ترامپ نبوده؛ با ویکتور اوربان تفاوت دارد و حداقل اینکه با او همخوانی کامل ندارد.
با این حال نخستوزیر ایتالیا به دلیل رابطهاش با ایلان ماسک امیدوار است که در صورت پیروزی ترامپ جمهوریخواه، کانال ارتباطی مستقیم مناسبی با کاخ سفید بعدی داشته باشد.
در حقیقت نتیجه انتخابات آمریکا هر چه باشد، همانطور که سیاستهای سختگیرانه مهاجرتی احزاب جریان اصلی هر دو سوی اقیانوس اطلس [اروپا و آمریکا] نشان میدهد، نیروهای راست افراطی حتی زمانی هم که در حاشیه قدرت باشند، باز هم خواهند توانست اثری از خود بر جای گذاشته و در دنیا و مناسبات قدرت تاثیرگذار باشند.
منبع: شفقنا
ثبت دیدگاه