روزنامه الاخبار لبنان در مطلبی با اشاره به اختلاف نظر گسترده مصر و عربستان درباره موضوعات منطقه‌ای آورده است: اختلافات فزاینده میان عربستان و مصر اوج واگرایی راهبردی از غزه تا ایران و درگیری بر سر نفوذ منطقه‌ای و فاصله در دیدگاه سیاسی را نمایان می‌سازد. روابط مصر و عربستان مانند ماه‌ای قبل نیست بلکه پرتنش شده است و این در سایه تضاد منافع و تعمیق اختلافات درباره موضوعات منطقه‌ای است که اوج شکاف میان دو کشور را نشان می‌دهد.
منابع مصری افزودند: ریاض مدت‌ها با قاهره برای دستیابی به توافق آتش‌بس همکاری کرده بود و به همراه متحدش ابوظبی امیدوار بودند که توافقاتی حاصل شود که دربرگیرنده امتیازهای زیادی به زیان مقاومت تاحد تسلیم شدن مقاومت باشد اما این موضوع مصر را بر آن داشت بر اساس دیدگاهش نسبت به مقاومت به عنوان سنگری که نباید سقوط کند، در مراحلی از مذاکرات برای آتش‌بس در غزه به‌تنهایی (بدون مشارکت ریاض) عمل کند و حتی «عبدالفتاح السیسی» رئیس جمهور مصر اندکی قبل از برقراری آتش بس غزه، اسرائیل را برای اولین بار دشمن توصیف کرد.
این در حالیست که عربستان سعودی هنوز «طوفان الاقصی» را رویدادی می‌داند که مسیر عادی‌سازی کامل روابط با اسرائیل و پایبندی به «توافقات ابراهیم» را مختل کرده است؛ توافق‌نامه‌هایی که پیش از این کانال‌های ارتباطی بین ریاض و تل‌آویو برای آنها ایجاد شده بود.
منابع مصری اعلام کردند: همزمان با آتش‌بس در غزه، «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا در تلاش است تا این توافق‌نامه‌ها را گسترش دهد، در حالی که امارات نقش محوری در این موضوع ایفا می‌کند و برای ایجاد فضایی منطقه‌ای تلاش می‌کند که به عربستان سعودی اجازه می‌دهد بعدها بدون اعتراض به آن بپیوندد.
از سوریه تا حزب‌الله لبنان و سودان؛ طیف گسترده اختلافات قاهره و ریاض
الاخبار افزود: اختلاف بین قاهره و ریاض محدود به مسائل سیاسی نیست، بلکه به روابط مستقیم بین سران دو کشور نیز کشیده شده است. السیسی از نحوه مدیریت امور منطقه‌ای توسط محمد بن سلمان، حاکم واقعی (دفاکتو) عربستان، «ناراضی» است. بن‌سلمان هیچ تمایلی به اصلاح سیاست‌های خود که آنها را به نفع عربستان و منطقه می‌داند، نشان نمی‌دهد. بن سلمان همچنین پروژه‌های برنامه‌ریزی شده سرمایه‌گذاری عربستان در دریای سرخ را به عنوان بخشی از فعال کردن ابزارهای فشار اقتصادی بر قاهره، متوقف کرده است.
با این حال، تنش‌های سیاسی بر هماهنگی نظامی بین دو کشور تأثیری نگذاشته است؛ همکاری بین آنها همچنان برای تأمین امنیت دریانوردی در دریای سرخ و کانال سوئز ادامه دارد. به موازات این همکاری، هماهنگی بین قاهره و جنبش انصارالله یمن نیز ادامه دارد و گزارش‌هایی حاکی از تفاهم‌های اطلاعاتی با هدف بازگرداندن فعالیت کامل در کانال سوئز پس از دو سال کاهش است که بر اقتصاد مصر تأثیر گذاشته است.
این رسانه به اختلاف اساسی مصر و عربستان درباره پرونده سوریه اشاره کرده که ریاض با وجود ابهامات زیاد درباره اقدامات «الشرع» به سرعت او را به عنوان یک رئیس قابل اعتماد برای سوریه به جامعه جهانی معرفی کرد اما قاهره رویکرد محتاطانه در پیش گرفته است.
منابع مصری به الاخبار گفتند: دیدگاه مصر بر این اساس است که ارتش‌های ملی ضامن و محافظ ثبات سیاسی هستند. الشرع برای تثبیت حکومت خود و پذیرش از سوی جامعه جهانی امتیازاتی داده است که تبعات آن تا دهه‌ها قابل جبران نیست به ویژه درباره تفاهماتی که با اسرائیل دارد و سوریه و امنیت منطقه ای را به خطر می اندازد.
تلاش‌های عربستان برای نزدیک کردن سوریه و مصر به یکدیگر نتیجه بخش نبوده است زیرا قاهره از هرگونه هماهنگی امنیتی با افراد تحت تعقیب یا افرادی با سابقه فعالیت‌های تروریستی، خودداری کرده است.
درباره پرونده لبنان نیز اختلاف اساسی میان دو طرف وجود دارد زیرا نگاه این دو درباره حزب الله و سلاحش متفاوت است. ریاض بر تداوم فشار بر حزب الله برای تحویل سلاحش به هر قیمتی اصرار دارد و قاهره حل این موضوع را با فشار و تهدید به صلاح نمی‌داند به‌ویژه که سلاح حزب‌الله به سمت اسرائیل است و اول باید تهدید اسرائیل (علیه کشورهای منطقه) از بین برود و ارتش لبنان تجهیز شود و آنگاه حزب‌الله خلع سلاح شود. قاهره در حال حاضر ضرورتی برای اصلاح «توافق طائف» نمی‌بیند.
الاخبار نوشت: درباره پرونده سودان نیز قاهره مخالف حمایت عربستان و امارات از شبه‌نظامیان «نیروهای پشتیبانی سریع» است و از شورای نظامی به فرماندهی «عبدالفتاح البرهان» حمایت می‌کند. در مورد پرونده هسته‌ای ایران نیز پس از موفقیت میانجیگری مصر بین تهران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که ریاض از قبل از آن مطلع نشده بود، اختلاف دیگری پدیدار شد؛ این موضوع ناخرسندی عمیق عربستان را به همراه داشت زیرا این کشور بارها درخواست کرد جزئیات را ببیند اما فقط اطلاعات مختصری دریافت کرد.
منبع: ایرنا
ثبت دیدگاه