اگرچه دونالد ترامپ در سخنرانیهای پیشین خود از پایان قریب الوقوع جنگ اوکراین خبر داده بود، اما ادامه حمایتهای کشورش از کییف، ماجرا را جور دیگری رقم زده است.
گرچه هنوز زود است که بگوییم نیروهای ضدترامپ در سطح جهانی در حال قدرتگیری هستند، اما روشن است که رأیدهندگان در زمان تصمیمگیری، ترامپ را در ذهن دارند.
با نزدیک شدن به ضربالاجل اعلامی ترامپ برای توافق هستهای جدید با ایران، مذاکرات در شرایطی پیچیده و پرابهام ادامه دارد؛ از اختلافات بر سر مدل لیبی تا نقشآفرینی غافلگیرکننده عربستان در حمایت از دیپلماسی. با وجود پیشرفت فنی، گرههای سیاسی همچنان باقی است و در نبود تخصص کافی در تیم آمریکایی، آژانس انرژی اتمی به محور اعتمادسازی تبدیل شده است.
پایگاه «مدرن دیپلماسی» مینویسد: ایالات متحده روزبهروز بیشتر نقش نیروی نیابتی برای جاهطلبیهای منطقهای دولت افراطی بنیامین نتانیاهو را ایفا میکند؛ این تغییر نهتنها نشانهای از افول هژمونی آمریکا در منطقه است، بلکه تهدیدی جدی برای امنیت جهانی و آینده نظم بینالمللی بهشمار میرود.
استیو ویتکاف فرستاده ویژه دونالد ترامپ در امور خاورمیانه و مذاکره کننده ارشد هسته ای آمریکا با تهران گفت: روند مذاکرات هسته ای با ایران مثبت است و در حال پیشرفت هستیم.
«تلاش برای آغاز یک جنگ محدود با هدف مهار برنامه هستهای ایران میتواند بهراحتی به باتلاقی بدل شود که از جنگ عراق نیز سنگینتر باشد، از همین رو تردید آشکار رئیسجمهور نسبت به این گزینه نشانهای مثبت است.»
آژانسهای امدادی سازمان ملل میگویند که ذخایر غذایی در غزه ظرف چند روز آینده به پایان خواهد رسید. مقامات اسرائیلی اما ادعا میکنند این ذخایر تا سه تا چهار هفته دیگر کاملاً تمام میشود.
دو طرف به میز مذاکره بازگشتهاند، اما اهدافشان نهتنها متفاوت، بلکه بهطور بنیادی با یکدیگر ناسازگار به نظر میرسد. در ظاهر، دیپلماسی فعال بهنظر میرسد؛ گفتوگوهای غیرمستقیم در یک مکان مشترک. اما در بطن ماجرا، مشکلات اصلی همچنان پابرجاست
یک رسانه صهیونیست با اشاره به افزایش هزینه جنگ در دریای سرخ میان ارتش یمن و آمریکا و متحدانش، نوشت حملات صنعا از طریق تاکتیکهای کمهزینه و مؤثر بودجههای غرب را هدر میدهد، بدون اینکه چشماندازی برای راهحل وجود داشته باشد.
درحالیکه احمد الشرع در تلاش است تا چهره خود را برای کسب حمایت سفارتخانههای غربی، بهویژه آمریکا، و رفع تحریمهای اقتصادی بهبود بخشد، ترکیب کابینه جدیدش که در ۲۹ مارس اعلام شد، نگرانیهایی را برانگیخته است. به جز یک بانوی مسیحی در وزارت امور اجتماعی، یک علوی در وزارت راه، یک دروزی در وزارت کشاورزی و یک کُرد در وزارت آموزش (که ارتباطی با نیروهای دموکراتیک سوریه ندارد)، وزارتخانههای کلیدی به نزدیکان رهبر جدید دمشق و سنیهای افراطی واگذار شدهاند. اعلام این دولت جدید، واکنش تند «اداره خودگردان شمال و شرق سوریه» را که تحت رهبری کردهاست، به دنبال داشت.