بی عملی شورای همکاری خلیج فارس در قبال این تجاوز آشکار؛ تایید ضمنی این تجاوز توسط ترامپ و حمایت لفظی انگلستان و فرانسه از قطر؛ کلیت واکنش ها در برابر اسرائیل بود. حمله اسرائیل اگرچه به زعم خود حمله به مقر رهبران حماس بود اما زنگ خطرِ امنیت کشورهای خلیج فارس را به صدا درآورد.
به اذعان کارشناسان مطرح جهانی، «ابتکار کمربند – راه» ، مهمترین طرح چین برای تبدیل شدن به قدرت اول اقتصادی در چشم انداز آینده است. این ابرپروژه، علاوه بر اتصال سه قاره از طریق مسیرهای دریایی و خشکی و با بودجه بالغ بر یک تریلیون دلار، و در کنار کارکردهای ترانزیتی، اقتصادی و مالی؛ پیوستی از کارکرهای فرهنگی و سیاسی و حتی نظامی را برای پکن دارد. بطوریکه تام میلر نویسنده کتاب «رؤیای آسیایی چین» از آن به عنوان «ساخت امپراتوری در طول راه ابریشم نو» یاد می کند ؛ و اندیشکده های امریکایی و اروپایی مانند شورای آتلانتیک خطر «ابتکار کمربند – راه» چین را بسیار بیشتر از خطر نظامی این کشور برای امریکا و ناتو عنوان کرده اند. به دلیل چنین برآوردی، امریکا و ناتو بیکار ننشسته اند و با ارایه طرح ترانزیتی موسوم به ابتکار «دروازه جهانی»، رسما بر تحریم، بایکوت و مقابله با «ابتکار کمربند – راه» تاکید کردند.
به نظر می رسد کشورهای اروپایی با این رویکرد و سیاست توهمی و سیاسی کاری تنها وابستگی بیش از حد خود به آمریکا را اثبات می کنند تا داشتن استقلال عمل از واشنگتن.
تجاوز آمریکا و رژیم صهیونیستی به بهانه جلوگیری از ظرفیت هستهای نظامی ایران، در واقع در تداوم سیاستهای سنتی و کلاسیک غرب برای تضعیف ایران و کسب هژمونی نظامی آمریکا و رژیم صهیونیستی است.
دیدار آلاسکا را میتوان بیشتر بهعنوان یک تئاتر قدرت با آثار روانی و رسانهای در نظر گرفت تا یک توافق راهبردی. با این حال، همین تئاتر پیامهای مهمی برای خاورمیانه دارد.
جمهوری اسلامی ایران باید با انجام دیپلماسی فعال کشوهای ساحلی دریای خزر را متقاعد کند که ترانس خزر به ضرر محیط زیست کشورهای منطقه و ساحلی است و ترکیه، چین، آمریکا و اسرائیل از روند آلودگی رودهای منطقه و دریای خزر متضرر نمی شوند.
پس از شهادت سید حسن نصرالله و تغییرات سیاسی در این کشور، از جمله انتخاب رئیسجمهور و نخستوزیر جدید توسط پارلمان لبنان، شاهد برخی اظهارات محتاطانه یا حتی غیر دوستانه از سوی وزیر امور خارجه لبنان نسبت به روابط با جمهوری اسلامی ایران بودهایم. این اظهارات در شرایطی مطرح میشود که لبنان همچنان هدف تعرضات و تجاوزات رژیم صهیونیستی است
با بهرهمندی از نظریههای ژئوپلیتیک و تجربه زیسته در نظام بینالملل، آموختهایم «خلأ قدرت» خالی نمیماند، بلکه همواره توسط رقبا پر میشود. توافق آذربایجان و ارمنستان برای احداث کریدور زنگزور با عاملیت و کارگزاری آمریکا، محصول رایزنی دیپلماتیک چندروزه و حتی چند ماه نیست، بلکه مجموعهای از مؤلفههای گوناگون طی سالها در سطوح ملی، منطقهای و بینالمللی زنجیروار کنار هم جمع شده و موجب شکلگیری چنین توافقی شدهاند.
آمریکا برای سال ۲۰۲۶ بودجه ای یک تریلیون دلاری (چند برابر بیش از مجموع هزینه های نظامی روسیه و چین بر روی هم) پیش بینی کرده است که نشان دهنده ۱۳ درصد افزایش نسبت به سال جاری است. این امر نشان می دهند که ترامپ برای برقرار صلح می خواهد جنگ راه بیاندازد.
امنیت و ثبات منطقه، خط قرمز ملتهاست و هیچ پروژهای که با فشار خارجی پیش برود، مشروعیت مردمی نخواهد داشت".جوهره موضوع: رسانه ها دقیق تر بنویسند و بگویند، "کریدور ترامپ" پل صلح نیست "راه نفوذ" در قفقاز است.
برای مقابله با کریدور ترامپ یا همان دالان تورانی ناتو، ایران علاوه بر فرصت بی نظیر همکاری با روسیه و چین، باید بساط شبکه نفوذ در داخل کشور که با ایجاد نبرد ادارکی و شناختی، شائبه پراکنی، ساده سازی فتنه ها و خودمقصر نمایی، مانع اجماع ملی می شوند، جمع کند.