چنانکه جمهوری اسلامی ایران خواهان به رسمیت شناخته شدن قدرت و جایگاهش در نظم آینده منطقه غرب آسیا است، باید در گام نخست سیاستهایش را با مقدورات داخلی و خارجی اش هماهنگ سازد.
مرحله اول طرح صلح غزه تا دوشنبه اجرا خواهد شد. اما برای قضاوت درباره کل طرح صلح غزه ترامپ باید منتظر بمانیم و ببینیم که آیا مراحل دیگر این طرح و مخصوصا موضوع خلع سلاح حماس هم اجرایی خواهد شد یا نه، زیرا تا الان میتوان گفت که حماس دست به نوعی عقبنشینی تاکتیکی زده است، چون نه خلع سلاح را پذیرفته و نه قرار است از غزه خارج شود.
حمله نظامی اسرائیل علیه ایران در ۱۳ژوئن و علیه قطر در ۹سپتامبر، صرفا اقداماتی نظامی یا نقض آشکار حاکمیت ملی نبودند، بلکه بیانگر یک تغییر راهبردی در ماجراجوییهای اسرائیل بودند. با دامن زدن به جنگطلبی، قدرتهای خارجی دامنه درگیری را در سراسر منطقه گسترش دادهاند و صلح و امنیت را مختل کردهاند. تجاوز اسرائیل به سرزمینهای چند کشور منطقه نشان داد که هیچ کشوری از تجاوزات این رژیم در امان نیست.
در منطقه موسوم به «نیرعوز» در جنوب اسرائیل، نشانههای ویرانی همچنان به چشم میخورد. خانههای سوخته، اسباببازیهای کودکان و ساختمانهای متروک یادآور حمله دوسال پیش نیروهای حماس به این منطقه است. پس از رویدادهای هفتم اکتبر ۲۰۲۳، تنها شمار اندکی از ساکنان به این محل بازگشتهاند.
: در حالی که چین در حال ساختن آینده است، آمریکا درگیر جنگ تعرفهای ترامپ و مبارزه با سیاست هویت است.
ترامپ میکوشد از انفعال و سردرگمی موجود در سیاست خارجی امریکا در قبال خاورمیانه خارج شود و طرحهایی جدی و بلندپروازانه مطرح کرده است. برای مثال، بحثهای پیشین درباره انتقال جمعیت غزه به جای دیگر در این طرح مطرح نشده است؛ موضوعی که نشان میدهد ترامپ از مواضع غیرواقعبینانه گذشته تا حدی عقبنشینی کرده و تلاش دارد واقعیتهای میدانی خاورمیانه را لحاظ کند. از این منظر، میتوان گفت سیاست خارجی امریکا در این منطقه بیش از گذشته به واقعیتها توجه میکند.
با تشدید تحرکات رژیم صهیونیستی و جبهه آنگلوساکسونی به رهبری انگلستان و امریکا برای بازطراحی «غرب آسیا» (خاورمیانه) در قالب یک سایکس پیکو جدید با ابزار جنگ، کشتار و تجزیه (بجای سایکس پیکو ۱۹۱۶)، و همچنین تشدید مصاف فرسایشی با روسیه در اوراسیا، گمانه زنی های زیادی درباره جایگاه و نقش ترکیه در این فرایند مطرح می شود..
اجرای مکانیسم ماشه بهنوعی آغاز دورهای جدید برای تقویت بازدارندگی ملی ایران محسوب میگردد.
هدف تروئیکای اروپایی به همراه آمریکا و اسرائیل، تضعیف ایران و حتی فروپاشی نظام سیاسی، تمامیت ارضی و ساختار اجتماعی کشور است. بر این اساس، هر سیاستی که ایران از این پس اتخاذ کند، مسئولیت آن متوجه این کشورها خواهد بود؛ زیرا آنان با اقدامات خود، ایران را به سمت انتخاب گزینههای مبتنی بر خودیاری سوق دادهاند.
پس از تلاشهای مکرر به نظر میرسد که ایران و غرب با دو منطق متفاوت پذیرفتند که مکانیسم ماشه فعال خواهد شد و خود را برای دوران پس از فعالسازی این مکانیسم آماده میکنند.
از آنجا که ایالات متحده فاصله زیادی با دیگر قدرتهای بزرگ دارد و هیچ بلندپروازی سرزمینی در اوراسیا نداشته، بسیاری از کشورهای مهم ترجیح میدادند با آمریکا همسو شوند تا علیه آن ائتلاف کنند. اما ترامپ این مزیت قابل توجه را به خطر انداخته است.