علاقه وافر سران جدید آمریکا به جهانی صلحآمیزتر، شگفتآور است؛ دونالد ترامپ زیاد درباره صلح صحبت میکند و همه به خوبی فهمیدهاند که دلیل آن دریافت جایزه صلح نوبل است. او در هر مناسبتی ادعا دارد که حداقل به هشت جنگ پایان داده؛ اما این سخنان در حد ادعا باقی میماند. به جای پایان واقعی درگیری، تخصص ترامپ یک طرح صلح «پوتمکین» است - یک "توافق" نمادین که با هیاهوی بسیار اعلام و به زودی از بین میرود.
نابع رسانهای فاش کردهاند که ادامه اختلافات درونگروهی میان جریانهای سنی و کُرد، روند تعیین رؤسای سهگانه عراق را با پیچیدگی بیشتری مواجه کرده و چشمانداز خروج از بنبست سیاسی را مبهمتر از گذشته کرده است.
استراتژی جدید امنیت ملی ترامپ، ژئوپلیتیک معاملاتی در خاورمیانه را در اولویت قرار داده و بر روابط خلیج فارس تأکید میکند، در حالیکه از سیاستهای اولویت بخشیدن به اسرائیل فاصله میگیرد.
با وجود سقوط حکومت بشار اسد در سوریه و روی کار آمدن شورشیان مسلح با شعار بستن زندانها، بازداشتهای غیرقانونی در سوریه همچنان در جریان است و زندانها رفتهرفته با زندانیان امنیتی پر میشوند.
یک روانشناس آمریکایی میگوید، لاف زدنهای دونالد ترامپ در مورد قبولی در آزمونهای شناختی نشان میدهد که او از نظر پیشرفت زوال عقل تحت نظر است.
جنگ 12روزه منجر به بازدارندگی متقابل شد، وضعیتی که ایران میتواند با آن کنار بیاید، اما برای نتانیاهو و میراث او غیرقابل تحمل است
دیپلمات پیشین آمریکایی با اشاره به تجاوز نظامی آمریکا علیه تاسیسات هستهای ایران، گفت که هنوز مشخص نیست این اقدام موفق بوده یا خیر.
ارزیابیهای اطلاعاتی آمریکا نشان میدهد ولادیمر پوتین خواستار احیای بلوک شوروی است و میخواهد تمام اوکراین را تصرف کند.
شورای روابط خارجی در گزارشی به سناریوهای پیشرو در زمینه درگیری کشورها در مناطق مختلف جهان در سال 2026 پرداخته است.
ترامپ برای افزایش فشار علیه نیکولاس مادورو، رئیسجمهور ونزوئلا، قصد دارد جریان درآمد نفتی ونزوئلا را که برای این کشور بسیار کلیدی محسوب میشود، مسدود کند.
رسانه های رژیم صهیونیستی گزارش دادند که این رژیم از نوسازی سامانه های موشکی ایران نگران است.