یک روانشناس آمریکایی میگوید، لاف زدنهای دونالد ترامپ در مورد قبولی در آزمونهای شناختی نشان میدهد که او از نظر پیشرفت زوال عقل تحت نظر است.
دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، قصد دارد در سفر خود به عربستان سعودی که برایی هفته بعد برنامهریزی شده ، اعلام کند که ایالات متحده از این پس خلیج فارس را «خلیج عربی» یا «خلیج عربستان» خواهد نامید.
همان گونه که ماهیت و رفتارهای طرف مقابل و تجربه به دست آمده از مذاکرات برجام نشان می دهد باید همه عناصر و الزامات یک مذاکرات را مورد توجه و محاسبه قرار داد.
روابط جمهوری اسلامی ایران و سه کشور اروپایی بریتانیا، فرانسه و آلمان، در حالی که این سه کشور از مذاکرات هستهای میان ایران و آمریکا کنار گذاشته شدهاند همچنان پر تنش باقی مانده است.
اگرچه دونالد ترامپ در سخنرانیهای پیشین خود از پایان قریب الوقوع جنگ اوکراین خبر داده بود، اما ادامه حمایتهای کشورش از کییف، ماجرا را جور دیگری رقم زده است.
با نزدیک شدن به ضربالاجل اعلامی ترامپ برای توافق هستهای جدید با ایران، مذاکرات در شرایطی پیچیده و پرابهام ادامه دارد؛ از اختلافات بر سر مدل لیبی تا نقشآفرینی غافلگیرکننده عربستان در حمایت از دیپلماسی. با وجود پیشرفت فنی، گرههای سیاسی همچنان باقی است و در نبود تخصص کافی در تیم آمریکایی، آژانس انرژی اتمی به محور اعتمادسازی تبدیل شده است.
آژانسهای امدادی سازمان ملل میگویند که ذخایر غذایی در غزه ظرف چند روز آینده به پایان خواهد رسید. مقامات اسرائیلی اما ادعا میکنند این ذخایر تا سه تا چهار هفته دیگر کاملاً تمام میشود.
فرماندهی جدید نیروهای آمریکایی در منطقه اقیانوس آرام استراتژی جدیدی در قبال حضور چین در این منطقه اعلام کرده و به باور او، رفتارهای این کشور، شرایط در پاسیفیک را بسیار خطرناک کرده است.
رویکرد نمایشی زلنسکی به بسیج جهانی علیه تهاجم روسیه به اوکراین کمک کرد، اما برای ترامپ آزاردهنده بوده است.
به گفتهی دو منبع آگاه، والتز ظاهراً پیش از دیدار نخستوزیر اسرائیل با ترامپ در دفتر بیضی، هماهنگیهای فشردهای با نتانیاهو درباره گزینههای نظامی علیه ایران انجام داده بود.
رای الیوم در مطلبی با اشاره به حملات هوایی روز گذشته و امروز رژیم صهیونیستی به کاخ ریاست جمهوری سوریه و مراکز نظامی در نقاط مختلف این کشور نوشت: جنوب سوریه کاملاً تحت اشغال نیروهای اسرائیلی است که ۹ پایگاه نظامی در این منطقه ایجاد کردهاند. بهانه این اقدام، جلوگیری از حضور نیروهای دشمن (ارتش سوریه) در مناطق دروزینشین است که این نیروها متعهد به حفاظت از آنها شدهاند و همچنین برای جلوگیری از رسیدن تسلیحات به سوریه و تهدید دمشق از سوی اسرائیل است.