ستاد جدید امنیت ملی، تصویری تیره و تار از قاره کهن ترسیم میکند. این سند هشدار میدهد که اروپا در مسیر «حذف تمدنی» قرار دارد و میافزاید: «اگر روندهای فعلی ادامه یابد، این قاره در ۲۰ سال یا کمتر غیرقابل تشخیص خواهد بود.»
در جهان ترامپی که مبتنی بر آپارتاید هستهای است، آمریکا با وجود سابقه تاریک در حوزه اتمی به خود حق میدهد همچنان زرادخانه اتمیاش را تقویت و سلاحهای هستهای مرگبارتری بسازد اما برخی کشورها بهرغم رعایت کامل مقررات آژانس و پایبندی به معاهده انپیتی و پروتکلهای الحاقی آن و همزمان نظارت گسترده بازرسان آژانس، حق برخورداری از دانش هستهای صلحآمیز را نیز ندارند.
سوریه پس از اسد وارد دورانی از بحرانها شده که از دید برخی تحلیلگران مسائل منطقه میتواند برای این کشور حتی باعث رقم خوردن سرنوشتی مشابه لیبی شود؛ کشوری با ساختار حکومتی متزلزل، تقسیمات جغرافیایی و کانونهای بحران آماده فعال شدن. با این حال، تفاوتهایی جدی میان سوریه و لیبی وجود دارد.
دارل کیمبال، کارشناس تسلیحات هستهای از مرکز تحقیقات کنترل تسلیحات آمریکا، گفت که بازگشت به آزمایشهای هستهای آمریکا حدود سه سال طول میکشد. با این حال، او هشدار داد که این تصمیم «احمقانه» ممکن است خشم عمومی و بینالمللی متحدان آمریکا را برانگیزد و کشورهای دیگر را وادار به ازسرگیری آزمایشهای هستهای کند و نظام منع گسترش سلاحهای هستهای را به خطر بیندازد.
در شش ماه گذشته، تنشهای تجاری میان دو کشور به نقطهای خطرناک رسیده بود. تعرفههای آمریکا بهطور متوسط به ۵۵ درصد رسید و چین نیز با گسترش تحریمهای صادراتی خود، نشان داد که میتواند فشار را تحمل کند و حتی بازارهای جدیدی در آسیا برای کالاهایش بیابد.
به گزارش گاردین آتشبس اعلام شده در غزه تنها نامی از آتشبس را یدک میکشد، در حالی که خشونتها و محرومیتهای انسانی در این منطقه همچنان به قوت خود ادامه دارد.
ماههای اخیر برای دو ابرقدرت جهان، چین و آمریکا، دوران سختی بوده است
سلسله حوادث منطقهای پس از آن، شوکهایی ایجاد کرده که به باور تهران، میتواند زمینهساز یک تغییر بنیادین به نفع ایران باشد.
دستور جدید برای ناو یواساس جرالد آر. فورد نشاندهنده تمرکز فزاینده دولت ترامپ بر نیمکره غربی است و مرحله تازهای از تشدید توان نظامی آمریکا را رقم میزند.
روابط آمریکا و اسرائیل وارد مرحلهای تازه شده است؛ جایی که دونالد ترامپ، برخلاف گذشته، نقش قیم و ناظر را بر بنیامین نتانیاهو ایفا میکند. از واداشتن او به عذرخواهی تا رد صریح طرح الحاق کرانهٔ باختری، نشانههایی از تغییر توازن قدرت میان واشنگتن و تلآویو دیده میشود. هرچند ترامپ همچنان از اسرائیل حمایت میکند، اما کنترل بیشتری بر تصمیماتش اعمال میکند و دیگر از آن شیفتگی بیقید و شرط دوران نخست ریاستجمهوریاش خبری نیست.
به نظر میرسد اتحادیه اروپا تا حد زیادی از تحولات جهانی کنار گذاشته شده و در مورد ایران نیز با دست خود، نقش بروکسل در پرونده هستهای ایران را کمرنگتر از همیشه کرد.