بیثباتی ذاتی ترامپ و تصمیمات غیرقابل پیشبینی او، اتحاد او و نتانیاهو را شکننده کرده است. پشت لبخندهای دیپلماتیک، نگرانی از تغییر ناگهانی رویکرد آمریکا وجود دارد. همزمان، خاورمیانه زیر سایه بحرانهای بیسابقه قرار دارد و به دیپلماسی آیندهنگر و رئیسجمهوری خویشتندار بیش از هر زمان نیازمند است.
پوتین ۲۵ سال پیش به قدرت رسید و وعده حکومتی قوی پس از دههای از تروماهای جمعی در دوران بوریس یلتسین را داد؛ اما اکنون او و کشورش باید در دورانی جدید از مشکلات، با دونالد ترامپ روبهرو شوند.
از زمان سقوط رژیم بشار اسد، نیروهای اسرائیلی کنترل مناطق وسیعی را در امتداد نوار حائل به دست گرفته است. این در حالی است که نیروهای حافظ امنیت سازمان ملل نیز در این مناطق غایب هستند و مقامات تازه به قدرت رسیده دمشق که به جای حکومت بشار اسد قدرت را به دست گرفته اند، با استدلال این که سوریه تحمل جنگی دیگر را ندارد، از آنچه در جنوب اتفاق می افتد فاصله گرفته اند و هیچ موضعی اتخاذ نکرده اند و نسبت به آن سکوت کامل اختیار کرده اند.
با توجه به در پیش بودن رویدادهای بزرگی نظیر بازیهای المپیک زمستانی در عربستان و یا اکسپوی جهانی در سال ۲۰۳۰ و برگزاری جام جهانی ۲۰۳۴ در عربستان، این کشور حداقل به مدت یک دهه از توجه تخصصی به حامیان مالی خارجی و البته مردمش دور خواهد بود. درست در همین نقطه است که مردم عربستان امکان دارد با تکانههای سختی رو به رو شوند و از خود بپرسند که کشورشان چطور میخواهد بهای سنگین پروژههای جاهطلبانه در خاک خود را بپردازد.
در ارزیابی چین، رهبری ایران در «محور مقاومت» از اواسط اکتبر ۲۰۲۴ بهطور عمده معتدل بوده که ممکن است نشاندهنده تمایل تهران به پذیرش حرکتهای آشتیجویانه بیشتر نسبت به عربستان سعودی و دیگر کشورها باشد.
با اجتناب آمریکا از فروش جنگنده فوق پیشرفته اف-35 به عربستان، این کشور حوزه خلیج فارس بهدنبال جایگزینهایی بوده است؛ در این میان، جنگنده پیشرفته ترکیه موسوم به افتی کاآن به یک گزینه بالقوه برای سعودیها تبدیل شده است.
پنجره فرصت برای مذاکرات ممکن است برای مدت طولانی باز نماند. دو مانع اصلی برای مذاکرات در طرف ایالات متحده وجود دارد.
رسانه آمریکایی نوشت اگرچه ایران قصد ساخت سلاح هستهای را ندارد، اما بیش از هر زمان دیگری به توانایی ساخت آن نزدیک شده و بهترین گزینه ترامپ در قبال تهران، مذاکره بهموقع است.
استفان والت در فارن پالیسی تحلیل میکند که سال ۲۰۲۴ شاهد تقویت اقتدارگرایان نظیر پوتین، نتانیاهو و ترامپ بوده است. ترامپ با تاکتیکهای ارعاب و نمایشهای نمایشی، تلاش میکند قدرت خود را تثبیت کند، اما این روشها در بلندمدت ناکارآمد خواهند بود. والتر معتقد است قلدری ترامپ باعث واکنش منفی متحدان و تضعیف انسجام بینالمللی خواهد شد. رویکردهای کوتاهمدت، ناکامی در مدیریت بحرانها و کابینهای بیتجربه، توانایی ترامپ در شکلدهی به نظم جهانی پایدار را زیر سؤال میبرند.
رویترز از جذب نیروهای خارجی در ارتش سوریه توسط مخالفان مسلح این کشور پرده برداشت.
مروری بر رویدادهای روسیه در سال ۲۰۲۴ میلادی در روز پایانی این سال بیانگر آن است که این کشور ضمن تداوم مصاف با غرب در جنگی ترکیبی، به واسطه ریاست دورهای بر «بریکس» کوشید که صدای جنوب جهانی را در مسیر دستیابی به جهانی عادلانه و چندقطبی تقویت کند.