پایگاه «مدرن دیپلماسی» مینویسد: ایالات متحده روزبهروز بیشتر نقش نیروی نیابتی برای جاهطلبیهای منطقهای دولت افراطی بنیامین نتانیاهو را ایفا میکند؛ این تغییر نهتنها نشانهای از افول هژمونی آمریکا در منطقه است، بلکه تهدیدی جدی برای امنیت جهانی و آینده نظم بینالمللی بهشمار میرود.
روسیه از عدم حضور ولیعهد سعودی در سایه فشار آمریکا در نشست بریکس ناخرسند است و این امر در امتداد اختلافات دو طرف درخصوص میزان تولید در اوپک پلاس قرار دارد. شرایط نشان می دهد که شرایط بازی آونگی کشورهای خلیج فارس میان قدرت های جهانی دشوارتر شده است.
بر اساس نظرسنجی موسسه YouGov مشخص شد که حدود ۲۷ درصد از آمریکایی معتقدند پس از انتخابات ریاست جمهوری در این کشور احتمالا جنگ داخلی به وقوع می پیوندد.
رئیسجمهوری آمریکا در آستانه انتخابات ریاستجمهوری این کشور، ضمن آنکه دیروز از بومیان آمریکای شمالی به خاطر جنایتهای انجام شده توسط سفیدپوستان علیه آنها معذرت خواست، امروز جمعه نیز در مراسمی از آنها عذرخواهی میکند.
روزنامه نیویورک تایمز آمریکا به نقل از آنچه منابع ایرانی خوانده آورده است: «ایران طرح های نظامی متعددی را برای پاسخ به هرگونه اقدام نظامی اسرائیلی علیه تهران آماده کرده است.»
رسانه مصری از تأثیرات مثبت تحولات منطقه روی روابط ایران و مصر و نزدیکتر شدن روابط ۲ کشور خبر داد.
براساس تحلیل نشریه اکونومیست افزایش قیمت جهانی طلا میتواند نشات گرفته از ترکیبی از ترسهای مالی و افزایش بحرانهای ژئوپلتیک باشد، بطوری که جهان را در میانه رنسانسی بزرگ قرار داده است.
با این وضعیت شکننده روابط روسیه و اسرائیل، و وابستگی نظامی فزاینده آن به ایران، مسکو نسبت به بحرانهای گذشته خاورمیانه کارتهای کمتری برای بازی کردن دارد.
پرسش اصلی این نیست که جنگ بین ایران و اسرائیل چگونه خواهد بود، بلکه این است که یک درگیری گستردهتر بین آنها ممکن است چه پیامدهایی داشته باشد. پاسخ، در اصل، این است: بیشتر از آنچه هماکنون در حال وقوع است اما با شدت بیشتری. دلیلش است که هر دو طرف با موانع مادی و راهبردی قابلتوجهی روبه رو هستند که احتمال وقوع یک جنگ تمامعیار بین آنها را کاهش میدهد.
جنبش حماس امروز (پنجشنبه) از تحرکات دیپلماتیک و سیاسی خود برای ناکام گذاشتن طرح رژیم صهیونیستی برای شمال نوار غزه و جنایات این رژیم خبر داد.
«راهگذر ارس» با حذف این «معمای امنیتی» و داشتن ظرفیت و مزیّت ایجاد حمل و نقل توامان جاده ای و ریلی، علاوه بر پایان دادن به اختلافات باکو و ایروان، و تامین ارتباطات پایدار ارمنستان با جمهوری آذربایجان و ترکیه، می تواند انتظارات روبه تصاعد روسیه در خصوص گشایش خطوط مواصلاتی در منطقه را نیز برآورده کند.