جنگ ۱۲ روزه ژوئن ۲۰۲۵ در دستیابی به اهداف استراتژیک تلآویو ناکام ماند و ضعف بازدارندگی اسرائیل آشکار شد. اکنون نتانیاهو در آستانه انتخابات ۲۰۲۶ با چهار پرونده امنیتی اصلی یعنی ایران، کرانه باختری، غزه و حزبالله برای بازسازی جایگاه خود میجنگد، در حالیکه منطقه به سمت تشدید تنش پیش میرود.
تحلیلگر امور بین الملل با اشاره به نقش تهدیدهای پوتین در شکست نشست آمریکایی-انگلیسی در کاخ سفید برای تجهیز اوکراین به موشکهای دوربرد برای هدف قرار دادن عمق خاک روسیه به نقش نتانیاهو در تشدید جنگ اوکراین پرداخته است.
اولاف شولتس، صدراعظم آلمان برای دومین بار به آسیای مرکزی سفری میکند که یافتن بازارهای تجاری جدید، گسترش منابع تامین مواد اولیه و همکاری دیپلماتیک علیه روسیه، بخشهای مهمی از آن را تشکیل میدهند.
سید عبدالملک الحوثی، رهبر انصارالله یمن اعلام کرده که " مرحله آینده جنگ زمینی با صهیونیست ها خواهد بود. وی از رزمندگان خواسته است که تفنگها و جعبه های مهمات خود را سریعا برای جنگ زمینی آماده کنند. از جزئیات این طرح جدید انصارالله یمن اطلاعی در دست نیست اما آنچه مسلم است این که در روزها و هفته های آینده، منطقه شاهد تحولات غافلگیر کننده مهمی خواهد بود.
چند کارشناس تسلیحاتی در گفتوگو با رویترز نسبت به امکان آزمایش هستهای مسکو در واکنش به مجوز غرب به کییف برای استفاده از تسلیحات دوربرد ارسالی به منظور تهاجم به خاک روسیه هشدار دادند.
محافل صهیونیستی ضمن اذعان به تاثیر حملات کوبنده حزب الله در شمال فلسطین اشغالی به گرفتار شدن ارتش این رژیم در غزه اشاره کرده و روی آوردن به جنگ با مقاومت لبنان در این شرایط را زیرسئوال برده اند.
کارشناسان اندیشکده "شورای آتلانتیک" نظرات خود را در مورد آن چه در مناظره اخیر بین هریس و ترامپ درباره مسائل مرتبط با سیاست خارجی مطرح شد بیان کرده اند.
بیانیه حماس و دو جبهه آزادیبخش عربی و فلسطینی، نشست سهجانبه مهمی را در نوار غزه برگزار و با انتشار بیانیهای تاکید کردند که توافق جز با تحقق مطالبات مردم حاصل نخواهد شد.
گرچه رهبر بریتانیا در دیدار با جو بایدن اشاره کرد که احتمالا تصمیمگیری در مورد اجازه دادن به اوکراین برای استفاده از سلاحهای غربی در حمله به خاک روسیه «بهزودی» گرفته خواهد شد، اما در روایت آمریکاییها از وقایع، تصمیمهای مورد بحث بایدن و استارمر بیشتر نمادین هستند تا محتوایی.
تهران ممکن است روسیه را نه چندان به عنوان یک قدرت بزرگ، بلکه به عنوان یک متحد نیابتی دیگر ببیند، که تمایلش برای مبارزه با دشمن مشترک به نفع ایران است، اما همزمان به آن اجازه میدهد تا از هزینههای جنگ با خودِ دشمن مشترک اجتناب کند.
برای مخالفان واژه دالان تورانی ناتو اگر پایبندی عملی به منافع ملی ایران یا حداقل اصول حقوق بین الملل مبنی بر احترام به مرزها و حاکمیت ملی کشورها دغدغه است، آیا سوال مطرح نیست که اگر واقعا موضوع صرفا ترانزیت است، چرا باکو حاضر نیست مثلا از واژه مسیر سیونیک یا مگری استفاده کند؟ مشخص است که پشت این اطلاق، ادعای تاریخی و ارضی و قومی هست.