یک اندیشکده آمریکایی نوشت: با پایان دور سوم مذاکرات، به نظر میرسد پیشرفت کافی حاصل شده تا مذاکرات ادامه یابد اما بدون شک، مسئله غنیسازی بزرگترین نقطه اختلاف خواهد بود. علاوه بر این، مخالفان توافق از هر فرصتی برای تخریب مذاکرات استفاده خواهندکرد.
دونالد ترامپ به جای پاسخ قاطع به تهدیدات روسیه، به دنبال معاملات پرسود و بدون ارائه تضمینهای امنیتی عمل کرده است. این سیاست باعث تضعیف اعتماد متحدان، کاهش اعتبار آمریکا و تقویت پوتین شده است. در عوض، آمریکا میتوانست با حمایت جدیتر از اوکراین، هم مواضع خود را تقویت کند و هم از فروپاشی احتمالی نفوذ غرب در منطقه جلوگیری کند، اما رویکرد ترامپ منافع ملی را قربانی جاهطلبیهای شخصی کرد.
روزنامه «گاردین» به نقل از مقام های کُرد هشدار داد که تهدید بازگشت گروه تروریستی داعش در خلاء قدرت ناشی از سرنگونی حکومت سوریه افزایش یافته است.
روزنامه فایننشال تایمز با اشاره به مواضع تیم دونالد ترامپ درباره اوکراین، آن را به منزله فاصله گرفتن از کی یف و نقش آمریکا در دوران پس از جنگ قلمداد کرد و نوشت: آمریکا اکنون به دشمن غرب تبدیل شده است.
اقدامات اخیر «دونالد ترامپ» رئیسجمهوری آمریکا برای حلوفصل مناقشه اوکراین نشان میدهند که واشنگتن قصد دارد فصل جدیدی از روابط خود با روسیه، کره شمالی و بلاروس را آغاز کند.
با آنکه سه سال جنگ برای اوکراین موحب از دست رفتن یک پنجم از قلمرو و صدها میلیارد دلار خسارت مالی و انسانی شد، اما کییف در ابتدای سال چهارم با رویکردهای دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا به مرز استیصال و شکست رسیده است.
یک ماه پس از آتشبس، بازسازی غزه همچنان با چالشهایی، چون اختلافات منطقهای، عدم تمایل اسرائیل و ناکارآمدی تشکیلات خودگردان روبهروست. عربستان سعودی که با طرح ۲۰۳۰ و امنیت داخلیشان درگیرند، تنها بازیگر بالقوه برای کمک به بازسازیاند. اگرچه فشارها برای عادیسازی روابط با اسرائیل ادامه دارد، همچنان دستیابی به راهحلی پایدار دشوار است. زمان رو به اتمام است و تلاشهای موجود برای پیشبرد صلح و بازسازی، نیازمند تعهد و همکاری بیشتری است.
شبکه سیانان در گزارشی مخالفت آمریکا با قطعنامهای ضد روسی در مجمع عمومی سازمان ملل را نشان دهنده شکاف فزاینده در فراآتلانتیک دانست و خاطرنشان کرد: هر چقدر هم که سران اروپا برای نزدیک شدن به رئیس جمهور ایالات متحده تلاش کنند، او کماکان از دریچه دیگری به جنگ اوکراین مینگرد.
در دوران ترامپ، سیاست خارجی آمریکا به دکترین معاملهمحور و فاقد قدرت نرم تبدیل شد. ترامپ منازعات را بر اساس منافع مالی و بازدهی ارزیابی میکند و از مفاهیم سنتی مانند «قدرت نرم» فاصله میگیرد. این تغییرات، متحدان امنیتی آمریکا را در موقعیتی دشوار قرار داده، جایی برای مذاکره باقی نمیگذارد و رهبران اروپا را در برابر انتخابهای سختی همچون پذیرش نظم جدید یا قدرتنمایی قرار میدهد.
رئیس جمهور روسیه فکر میکند در بازی پوکر از دونالد ترامپ بهتر است.
برای خیلیها این پرسش مطرح است که چرا ترامپ در مواجهه با جنگ اوکراین، به جانبداری از ولادیمیر پوتین و انتقاد از ولودیمیر زلنسکی پرداخته است؟ نویسنده توضیح میدهد ترامپ روابط شخصی را بر قواعد سیاسی مقدم میداند و اساساً به رهبران اقتدارگرا مانند پوتین علاقهمند است. او شیفته رهبران قدرتمند و تمامیتخواه است.