در دولت دوم ترامپ، سیاست خارجی آمریکا بیش از هر زمان دیگر بر معامله، فشار و پیشبینیناپذیری استوار شده است.
همزمان با تداوم حملات و ویرانگری رژیم صهیونیستی در غزه، در خفا طرحی خطرناک برای این منطقه از سوی رژیم صهیونیستی و آمریکا برای تقسیم باریکه غزه به مناطق مجزای «قرمز» و «سبز» و آواره کردن مردم این منطقه در کنار تضعیف مقاومت مطابق با یک راهبرد استعماری در حال آماده شدن است.
بدون یک استراتژی بهتر، ایالات متحده میتواند شاهد شکست در قلب اروپا باشد. ترامپ سیاست جدیدی در قبال اوکراین دارد؛ به نوعی همان سیاست قدیمی - کییف را مجبور به دادن امتیازات بیشتر کند و امیدوار باشد که پوتین به پذیرش معامله راضی شود و زمینه برای دریافت جایزه نوبل ترامپ فراهم شود. این سیاست قبلاً جواب نداده و اکنون هم جواب نخواهد داد. بدتر از آن، این سیاست در برههای از آسیبپذیری بحرانی اوکراین اتخاذ شده است.
گاردین طرح جدید دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا برای پایان دادن به جنگ اوکراین را هماهنگ شده توسط مقامهای آمریکایی و روسی و تکرار مطالبات حداکثری مسکو و نقض خط قرمزهای کییف ارزیابی کرد.
نشست جنجالی ترامپ و محمد بن سلمان صحنه تضاد رفتاری دو رهبر بود: ترامپ عصبی و پرخاشگر و بن سلمان آرام و حسابشده. متن گزارش نشان میدهد ولیعهد سعودی پس از سالهای سرکوب، جنگ یمن و حاشیهنشینی پس از قتل خاشقجی، اکنون با چهرهای محتاطتر و دیپلماتیکتر بازگشته و در پی تثبیت جایگاه جهانی خود است. او ضمن تأکید بر رابطه بلندمدت با آمریکا، از نفوذش بر ترامپ برای پیشبرد توافقهای تجاری و مداخله در بحران سودان بهره برد و سفرش با آزادی یک زندانی دوتابعیتی پایان یافت.
روزنامه عبری «هاآرتص» گزارشی را منتشر کرد که در آن جایگاه رژیم صهیونیستی در به اصطلاح «خاورمیانه جدید» «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور ایالات متحده بررسی شده است و از مثال شهرک «رامات ترامپ» که در سال ۲۰۱۹ در بلندیهای جولان روی ویرانههای یک پایگاه قبلی تأسیس شد، استفاده کرد. این شهرک به افتخار به رسمیت شناختن حاکمیت اسرائیل بر جولان توسط ترامپ نامگذاری شده است.
«وقتی تورم و رکود جدی شود، جنگ تعرفه ای موجب بیثباتی اقتصادی شود و یا دولت آمریکا به جنگهای خارجی بی پروا دست بزند و موجب سقوط بازار سهام گردد و فساد گسترش پیدا کند و هرچ و مرج غالب گردد، به احتمال زیاد، طبقات برخوردار در آمریکا نیز علیه ترامپ و جنون وی به پا می خیزند.»
نتایج یک بررسی نشان میدهد که احتمال بروز هرجومرج و خشونت در داخل ونزوئلا با سقوط مادورو بالاست؛ زیرا واحدهای نظامی، جناحهای رقیب سیاسی و حتی گروههای چریکی مستقر در جنگلها برای کنترل این کشور نفتخیز رقابت خواهند کرد.
قطعنامه تروئیکای اروپایی و واشنگتن علیه برنامه صلحآمیز هستهای کشورمان در نشست شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی به تصویب رسید.
مقامهای ونزوئلایی به آمریکاییها گفتهاند مادورو شاید مایل باشد پس از دورهای دو تا سهساله از قدرت کنارهگیری کند. اما هرگونه تأخیر در ترک قدرت توسط مادورو برای کاخ سفید قابل قبول نیست. با وجود این بنبست ظاهری، مذاکرات پشتپرده نشان میدهد هنوز امکان رسیدن به یک راهحل دیپلماتیک وجود دارد.
مجله آمریکایی بر این باور است وعده اتحادیه اروپا به اوکراین برای آنکه در آینده به یکی از اعضای این اتحادیه تبدیل شود پوچ بوده و این بلوک اروپایی تنها با دادن امیدهای واهی و تشویقها و انتقادهای بیفایده کییف را به بازی گرفته است.