با وجود حمله آمریکا به تاسیسات هستهای ایران اما بومی بودن صنعت هستهای ایران در کنار انتقال آنها به استحکاماتی عمیقتر با فناوریهای پیشرفتهتر، نابودی آن را به امری ناممکن تبدیل کرده است.
«پیشرفت ساخت رآکتورهای بوشهر ۲ کند است و تنها ۱۷ درصد کارها تا اوایل ۲۰۲۵ انجام شده است. برای اتمام به موقع پروژه، توافق جدید با آمریکا که تحریمها را رفع کند، ضروری به نظر میرسد.»
دونالد ترامپ در دوره دوم ریاستجمهوری خود به نیروی تعیینکنندهای در سیاست جهانی تبدیل شده است. دیدارهای ژوئن ۲۰۲۵ با رهبران جهانی از جمله فریدریش مرتس و اعضای ناتو، چالشهای جدیدی مانند تعرفهها، روابط با پوتین و هزینههای دفاعی را به همراه دارد. ترامپ با رویکرد «اول آمریکا»، اتحادهای جهانی را دستخوش تغییر کرده و برخی منتقدان نگرانیهایی درباره تأثیر آن بر روابط متقابل دارند.
ترامپ نهادهای بینالمللی را بیفایده میپندارد، توافقات را بیاعتبار میداند و از منظر قدرت صرف به تعاملات جهانی مینگرد. از دید او، هیچ معاهدهای مقدس نیست، هیچ نهادی ارزش سرمایهگذاری ندارد و هیچ قاعدهای نباید از دستیابی او به اهدافش مانع شود. حتی رفتارهایی همچون تلاش برای تصاحب گرینلند، توهین به مقامات خارجی، یا تهدید به الحاق کانادا، همگی در همین چارچوب ضدنهادگرایانه قرار میگیرند.
این گزارش به بررسی جنگ آمریکا و انصارالله طی ماههای اخیر میپردازد و شرح میدهد که حوثیها چگونه با استفاده از تاکتیکهای جنگی مختلف توانستند نیروی دریایی آمریکا در دریای سرخ را تحت فشار قرار دهند.
اسرائیل تحت رهبری نتانیاهو بارها ایران را به حمله به تأسیسات هستهای تهدید کرده، اما هیچگاه این تهدیدها به واقعیت تبدیل نشدهاند. این تهدیدات بیشتر برای آمادهسازی افکار عمومی و فشار به ایالات متحده بودهاند. نتانیاهو بهدلیل عدم حمایت نظامی از سوی آمریکا، توانایی اجرای حمله واقعی را ندارد. در عمل، این اقدامات تنها به تقویت بودجه نظامی اسرائیل و بهبود تمرینات خلبانان منتهی شده است، بدون آنکه حملهای صورت گیرد
سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل در نامه ای به دبیرکل سازمان ملل و رئیس شورای امنیت اتهامات آمریکا علیه ایران را بی پایه و اساس دانست و گفت: آمریکا بار دیگر تصمیم گرفت مانع ایفای وظایف شورای امنیت شود و با طرح اتهامات سیاسی و مغرضانه علیه دیگران، افکار عمومی را از رنج بی سابقه مردم فلسطین منحرف سازد.
در دور دوم ریاستجمهوری ترامپ، سیاست خارجی آمریکا دچار تحول اساسی شده و مذاکره با ایران به مهمترین آزمون این چرخش تبدیل شده است. در حالی که اختلافات درباره غنیسازی اورانیوم همچنان پابرجاست، واشنگتن میان فشار برای ممنوعیت کامل و راهکارهای دیپلماتیک مردد مانده است. موفقیت یا شکست این مذاکرات، تعیینکننده سرنوشت راهبردی آمریکا میان خروج از باتلاق خاورمیانه و تمرکز بر چالشهای نوین جهانی بهویژه چین خواهد بود.
ترامپ ضد اسرائیل نیست، بلکه طرفدار خودش است و به جای دردسرهای نتانیاهو، بهدنبال پیروزی است.
دولت ترامپ با ارائه طرحی تازه بهدنبال توافقی مرحلهای با ایران است که غنیسازی محدود و تحت نظارت را در ابتدا مجاز میداند، اما در نهایت به توقف کامل غنیسازی در خاک ایران منتهی شود. طرح شامل ایجاد کنسرسیومی منطقهای با مشارکت کشورهای خلیج فارس برای تولید سوخت هستهای است. اختلافات جدی بر سر محل غنیسازی، رفع تحریمها و ضمانتهای اجرایی همچنان پابرجاست و آینده توافق را در هالهای از ابهام قرار داده است.
جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) در بیانیهای اقدام آمریکا در استفاده از حق وتو علیه قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل که خواستار توقف فوری جنگ در غزه بود را به شدت محکوم و تاکید کرد که این وتو نشاندهنده جانبداری کورکورانه دولت آمریکا از رژیم اشغالگر صهیونیستی و حمایت آن از جنایات ضد بشری این رژیم در غزه است.