در دولت دوم ترامپ، سیاست خارجی آمریکا بیش از هر زمان دیگر بر معامله، فشار و پیشبینیناپذیری استوار شده است.
استفان والت در این مقاله تاکید می کند که جهانیسازی جای خود را به حمایتگرایی داده و نهادهای بینالمللی نسبت به گذشته ضعیفتر شدند. سهگانه هراس یعنی بحرانهای اقتصادی، تغییرات اقلیمی و رقابت قدرتهای بزرگ همراه با تروریسم، مهاجرت و همهگیریها، فضای جهانی را پر از ناامنی و ترس کرده است. این ترسها ابزار دست خودکامگان برای تمرکز قدرت و تضعیف دموکراسی شده و مردم، بهجای بررسی عقلانی واقعیتها، به وعدههای فریبنده اقتدارگرایان پناه بردهاند.
در ۲۸ اوت، فرانسه، بریتانیا و آلمان سازوکار «اسنپبک» قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل را فعال کردند تا تحریمهای هستهای علیه ایران دوباره برقرار شود. این سازوکار به کشورهای عضو برجام اجازه میدهد تحریمهای لغو شده را بدون وتو بازگردانند. اقدام اروپاییها فشار فوری بر ایران ایجاد میکند، اما میتواند تنشها را افزایش دهد. بهترین سناریو، توافق موقت و بازگشت شفافیت هستهای است؛ بدترین سناریو، خروج ایران از ان.پی.تی و درگیری جدید است.
رئیسجمهور فرانسه از تصمیم آمریکا برای عدم صدور روادید برای هیات فلسطینی جهت شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل انتقاد کرد.
تابآوری ایران و محور مقاومت در دهههای گذشته نشان داده که بهرغم فشارها و حملات آمریکا و رژیم صهیونیستی، ایران همواره با بازنگری راهبردی خود توانسته مسیرهای تازهای برای مقابله بیابد.
سند محرمانه طرح «ریویرا غزه» افشا و از سوی حقوق بشریها، محکوم و رد شد؛ نقشهای برای جابجایی ۲ میلیون فلسطینی، پوششی به نام توسعه اما در اصل پاکسازی قومی، با حمایت طراحان صهیونیست و الهام از پروژه نئوم عربستان.
وزارت امور خارجه ایران با رد ادعاهای نادرست مندرج در بیانیه نشست وزرای خارجه شورای همکاری خلیج فارس تاکید کرد: جمهوری اسلامی ایران در راستای اعمال حقوق حاکمیتی خود هر اقدام لازمی را که برای تامین ایمنی و امنیت در جزایر ایرانی و صیانت از منافع کشور در محدوده آنها ضرورت داشته باشد، انجام خواهد داد.
ترکیب توانمندیهای سه کشور ـ قدرت تولیدی چین، ظرفیت خدماتی هند و منابع طبیعی روسیه ـ میتواند به کاهش وابستگی به آمریکا و بازآرایی مسیرهای تجارت جهانی منجر شود.
وزیر خارجه ایران از ارسال نامه مشترک ایران، روسیه و چین به دبیرکل و رئیس شورای امنیت سازمان ملل خبر داد و نوشت: کشورهایی که به تعهدات خود عمل نمیکنند، حق ندارند از مزایای توافقی بهرهمند شوند که خود آن را تضعیف کردهاند.
کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای حملات نظامی رژیم صهیونیستی و آمریکا علیه ایران در ژوئن ۲۰۲۵ را قاطعانه محکوم کردند.
نشریه فارنافرز گزارش میدهد که حملات آمریکا و اسرائیل هرچند خسارتهایی به برنامه هستهای ایران وارد کرده، اما عزم تهران برای حفظ غنیسازی را تغییر نداده است. واشنگتن میان دو راهی قرار دارد: اتکای پرریسک به گزینه نظامی یا مذاکره بر سر توافقی تازه که غنیسازی محدود و تحت نظارت سختگیرانه را بپذیرد. ایدههایی مانند توافق موقت یا کنسرسیوم چندجانبه سوخت مطرح شده، اما مخالفت ایران، دشمنی اسرائیل و موانع سیاسی در آمریکا دستیابی به توافق پایدار را دشوار کرده است.