در دولت دوم ترامپ، سیاست خارجی آمریکا بیش از هر زمان دیگر بر معامله، فشار و پیشبینیناپذیری استوار شده است.
«دونالد ترامپ در دوره حضور خود در قدرت یک تاکتیک تکراری را بارها و بارها به نمایش گذاشته است. در این چهارچوب، او با بحرانسازی در خارج سعی داشته حواس افکار عمومی و رسانههای آمریکایی را از طیف متنوعی از بحرانهایی که آمریکا در دوره حضورش در قدرت با آن ها دست به گریبان است، منحرف کند. در واقع، ترامپ با بحران سازی در خارج، به دنبال ایجاد ثبات برای خود در داخل بوده است.»
تنها دلیل آنکه جهان هنوز به نمایشهای دیپلماتیک ترامپ توجه میکند، این است که او رئیسجمهور قدرتمندترین کشور دنیاست و اعضای منفعل کنگره از حزب جمهوریخواه - که بیشتر به یک فرقه شباهت پیدا کرده - هر خواسته او را برآورده میکنند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح امروز در مراسم عزاداری شهادت امام رضا علیهالسلام در جمع اقشار مختلف مردم، تاکید کردند: سپر پولادین اتحاد مردم و مسئولان و نیروهای مسلح نباید خدشهدار شود.
نشریه آمریکایی در گزارشی تحلیلی تأکید کرد که ایالات متحده در حال فاصله گرفتن از الگوی تاریخی قدرتهای دریایی و لغزیدن به سوی یک راهبرد قارهای پرهزینه است؛ الگویی که پیشتر امپراتوریهایی چون آلمان و شوروی را به فروپاشی کشاند.
در ادامه مناقشههای داخلی در آمریکا بر سر میزان خسارات حملات تجاوزکارانه اخیر به تأسیسات هستهای ایران، برنامه زنده شبکه سیانان به این موضوع و همچنین اخراج ژنرال آمریکایی از پنتاگون اختصاص یافت.
رئیسجمهور آمریکا حتی برای زلنسکی خطرناکتر از پوتین است، از این نظر که ترامپ میتواند آسیبی به اوکراین وارد کند که این کشور توان دفاع از خود در برابر آن را ندارد.
با توجه به شرایط نیروی هوایی ایران و بیاعتمادی به تأمینکنندهای مانند روسیه، به نظر میرسد که تهران به چین روی آورده است.
پوتین همچنان بر این هدف اصرار دارد که اوکراین را به یک دولت دستنشانده و ضعیف تبدیل کند، کشوری منزوی از متحدان غربیاش. در چنین فضایی، «صلح» بیشتر شبیه بازتنظیم موازنه به سود کرملین است تا توافقی پایدار. شاید به همین دلیل باشد که ترامپ، اگرچه مشتاق است خود را معمار صلح معرفی کند، برای دریافت جایزه نوبل باید بیش از اینها صبر کند.
تحلیلگران و تصمیمگیران در پکن بر این باورند که سقوط دوباره روابط دیر یا زود اجتنابناپذیر است.
نشریه آمریکایی گزارش داد که در پی حمله تجاوزکارانه اخیر ایالات متحده به تاسیسات هستهای فردو در ایران، همچنان ابهامات گستردهای در مورد میزان خسارات وارد شده وجود دارد.