ارتش اسرائیل در ۱۵ سپتامبر عملیات گستردهای علیه غزه آغاز کرد و سهطرف شهر را محاصره نمود، اما بسیاری از ساکنان به دلیل ناتوانی در جابهجایی ماندهاند. طی دو سال جنگ، بیش از ۶۴ هزار فلسطینی کشته و غزه ویران شده است. در حالیکه افکار عمومی اسرائیل و حتی بخشی از ارتش خواستار آتشبس هستند، نتانیاهو برای بقای سیاسی بر ادامه جنگ اصرار دارد. همزمان، فشارهای بینالمللی و احتمال انزوای اسرائیل افزایش یافته و حمایت آمریکا نیز مشروط و شکننده شده است.
شبکه خبری بلومبرگ در یک گزارش خبری کوتاه پیشبینی کرده که تانگوی دونالد ترامپ با ولادیمیر پوتین در آستانه آغاز است و به زودی وارد مراحل جدیتر خواهد شد.
سیاست ترامپ در قبال روسیه، قمار بزرگی است که با هدف مهار چین و بازتنظیم نظم جهانی انجام میشود، اما با هزینههایی سنگین همراه است. اعطای امتیازات گسترده به پوتین بدون تضمین تعهدات متقابل، مشروعیت این راهبرد را زیر سؤال برده است. تاریخ نشان میدهد که کرملین به تعهدات واشنگتن بیاعتماد است و هر توافقی را موقتی تلقی میکند. در نهایت، این سیاست ممکن است بیش از آنکه آمریکا را تقویت کند، هزینههای استراتژیک آن را افزایش دهد.
«تونگ ژائو»، پژوهشگر اندیشکده «بنیاد کارنگی» معتقد است چین به دنبال تعمیق مشارکت خود در مسئله هستهای ایران بوده و با گرد هم آوردن روسیه و ایران به دنبال برجستهسازی اهمیت «رویکردهای غیرغربی» در حل چالشهای جهانی است.
سیاستهای ترامپ، ناخواسته به عاملی برای همبستگی بیشتر اروپا تبدیل شده است. تضعیف ناتو، فشارهای اقتصادی و بیاعتمادی به واشنگتن، رهبران اروپایی را به سمت تقویت استقلال دفاعی و اقتصادی سوق داده است. اتحادیه اروپا در حال ایجاد ساختارهای مالی و نظامی مستقل است تا وابستگی خود به آمریکا را کاهش دهد. همگرایی دوباره بریتانیا و اروپا نیز سرعت گرفته است. در میان این چالشها، اروپا فرصتی برای بازتعریف جایگاه خود در نظم جهانی یافته است.
یک پیروزی در اوکراین میتواند به خوبی رئیس جمهور ایالات متحده را به اقدام در غزه سوق دهد و باعث شود تا مذاکرات مرتبط با دست آوردن کانادا یا گرینلند را جدی بگیرد.
: بسیاری از اوکراینیها از هر توافقی که شبیه به تسلیم شدن باشد، سرباز میزنند و حتی بدون حمایت آمریکا نیز آماده جنگیدن هستند. بسیاری بر این باورند که حتی اگر توافقی هم حاصل شود، روسیه به آن پایبند نخواهد بود و جنگ دوباره از سر گرفته خواهد شد.
اینکه روز گذشته جنگندههای اسرائیلی ساختمانی را در قلب دمشق، هدف موشک های خود قرار دادند و ادعا کردند که این ساختمان دفتر جنبش «جهاد اسلامی» را در خود جای داده است، در نگاه اول به این معناست که سوریه، فارغ از اینکه چه کسی بر آن حکومت کند، همچنان تهدیدی برای رژیم اشغالگر اسرائیل محسوب میشود. حکومتها ممکن است تغییر کنند، اما ملت های اصیل باقی میمانند و میراث سیاسی و اعتقادی عربی و اسلامی عمیق است و هرگز تغییر نکرده و نخواهد کرد؛ همین مسئله در مورد دشمن نیز صدق میکند.
روزنامه چاپ لندن با اشاره به تجاوزگریهای رژیم صهیونیستی در جنوب غربی سوریه از زمان روی کار آمدن حاکمان جدید در این کشور نوشت: ارتش اسرائیل از تانک، بمب و بیل مکانیکی برای گرفتن قلمرو از همسایگان و بازسازی قلمرو خود استفاده میکند.
در حالی که ترامپ سیاست خارجی سنتی آمریکا را نابود میکند، دقیقاً قصد دارد چه چیزی را جایگزین آن کند؟
سفیر ایران در سازمان ملل در نشست غیرعلنی شورای امنیت با بیان اینکه آمریکا اعلام کرده است قصد دارد شورای امنیت را به ابزاری برای تشدید جنگ اقتصادی علیه ایران تبدیل کند، گفت: این نشست را به منزله مداخلهای غیرموجه در روند تعامل سازنده و جاری میان ایران و آژانس بینالمللی انرژی اتمی تلقی میکنیم. این اقدام تنها یک هدف دارد؛ تداوم سیاست شکستخورده و غیرقانونی فشار حداکثری علیه ایران.