نشریه آمریکایی با اشاره به تجاوزات رژیم صهیونیستی علیه چندین کشور منطقه از جمله ایران نوشت: «اسرائیل در منطقه منزویتر و منفورتر از قبل شده است.»
چین به عنوان بزرگترین شریک تجاری ایران و دوست همیشگی روزهای سخت جمهوری اسلامی، همواره از جایگاهی ویژه هم در سیاست خارجی ایران، هم در اقتصادی و تجارت خارجی ایران و هم نزد افکار عمومی این کشور برخوردار بوده، هست و خواهد بود.
در گزارش اندیشکده بروکینگز آمده است که در حرکتی رو به جلو، چین ممکن است بازسازی قدرت تهران را برای حفظ توازن قدرت منطقه در اولویت قرار دهد. این امر می تواند مستلزم واردات بیشتر نفت خام ایران، افزایش سرمایه گذاری در زیرساخت های ایران و حمایت از رویکرد منطقه ای این کشور باشد.
سال ۲۰۲۵ میتواند سالی باشد که ایران بر اساس تجربههایی که در ۱۲ ماه گذشته داشته، اقدامات جسورانه و قاطعانهای انجام دهد.
«عبدالباری عطوان» تحلیلگر معروف جهان عرب با اشاره به اوضاع ناگوار سوریه به علت اقدامات نظام جدید این کشور، از روزهای آتی به عنوان روزهای آکنده از غافلگیری نام برده است.
وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با اشاره به ادعای خلاف واقع دشمن در جنگ روانی گفت: با اجرای یک سلسله رزمایش از روز شنبه، شاهد قدرت ایران خواهید بود.
وزیر امور خارجه در گفتوگو با شبکه الغد مصر با بیان اینکه بین ایران و آمریکا مسائلی وجود دارد که حلشدنی نیست و آن برمیگردد به خوی سلطه گری آمریکا، گفت: ما هیچ وقت نمیتوانیم با این سیاست سلطهگری آمریکا کنار بیاییم. مسائل دیگری بین ما و آمریکا وجود دارد که به نظرم قابل حل نیست، ولی قابل مدیریت است.
روابط آمریکا و چین، در شرایطی حساس با چالشهای مشترک جهانی نظیر تغییرات اقلیمی، هوش مصنوعی و بینظمی ناشی از فروپاشی دولتها روبهرو است. این دو قدرت، با وجود رقابت، نیازمند همکاری برای مدیریت بحرانها و حفظ ثبات جهانی هستند. یک «بیانیه شانگهای» جدید میتواند چارچوبی برای تعامل سازنده باشد.
تحقیق و بررسی انجام شده از سوی یک گروه آلمانی، شاخص بالایی از مخالفت مردم این کشور با تحریمها علیه روسیه، چین و ایران را ثبت کرد.
گمانه زنی ها حاکی از آن است که نسخه دوم «فشار حداکثری» ترامپ علیه ایران در همسویی با اسرائیل ترکیبی از تحریم های اقتصادی و گزینه نظامی است. از جزئیات سه گزینه پیشنهادی مشاوران ترامپ به او چه می دانیم؟
گزارش سال ۲۰۲۴ یک گروه بینالمللی فعال در مطالعات جنگ و صلح (ACLED)، نشان میدهد که بیش از ۹۲ کشور جهان، درگیری فرامرزی داشتهاند، رقمی بیسابقه پس از عبور ۸۰ سال از جنگ جهانی دوم. واقعیت تلخ و مهمی که کارشناسان تنها چاره آن را حل و فصل بحرانها قبل از شدت یافتنها آنها میدانند.