ارتش اسرائیل در ۱۵ سپتامبر عملیات گستردهای علیه غزه آغاز کرد و سهطرف شهر را محاصره نمود، اما بسیاری از ساکنان به دلیل ناتوانی در جابهجایی ماندهاند. طی دو سال جنگ، بیش از ۶۴ هزار فلسطینی کشته و غزه ویران شده است. در حالیکه افکار عمومی اسرائیل و حتی بخشی از ارتش خواستار آتشبس هستند، نتانیاهو برای بقای سیاسی بر ادامه جنگ اصرار دارد. همزمان، فشارهای بینالمللی و احتمال انزوای اسرائیل افزایش یافته و حمایت آمریکا نیز مشروط و شکننده شده است.
هنری کیسینجر در سال ۲۰۱۸ پیشبینی کرد که ترامپ ممکن است پایانی بر تظاهرهای کهنه دورانها باشد. اکنون به نظر میرسد سیاست خارجی ترامپ بر واقعگرایی استوار است، کنار زدن افسانهها از قدرت هژمونیک آمریکا، محدودیتهای اروپا و واقعیتهای جنگ اوکراین را آشکار میکند. این تغییرات، با وجود کمبود زبان دیپلماسی سنتی، بر نیاز به رویکردی جدید در سیاست بینالملل تأکید دارد.
واشنگتن پست نوشت: سران اروپا نگران طرحهای احتمالی دونالد ترامپ رئیسجمهوری آمریکا برای کاهش نیروهای این کشور در اروپا هستند.
رئیسجمهور زلنسکی بهدلیل رفتار نامحتاطانه و فشارهای علنی بر دولت ترامپ، روابط اوکراین با آمریکا را در معرض خطر قرار داد. این تنش موجب تضعیف موقعیت اوکراین شد و شرایط را برای ادامه حمایت نظامی ایالات متحده دشوارتر کرد. حال، دولتهای اروپایی و زلنسکی با چالشهای جدی در تعریف سیاستهای آینده روبهرو هستند، در حالی که آینده سیاسی زلنسکی نیز زیر سؤال رفته است.
«فارن افرز» در تحلیلی با اشاره به دیدار فاجعهبار ولادیمیر زلنسکی و دونالد ترامپ در کاخ سفید تاکید کرد که این موضوع، اساس و زیربنای روابط فراآتلانتیکی پس از جنگ جهانی دوم را تکان داده و گمانه زنی ها در مورد پایان ناتو و حتی پایان غرب را تشدید کرده است.
یک رسانه آمریکایی، دیدگاه رئیسجمهوری این کشور درباره اروپا را نگرانکننده ارزیابی کرد و واکنش رهبران قاره سبز به اقدامات خصمانه وی را تعیینکننده مسیر آینده روابط طرفین دانست.
اسرائیل در حال لابیگری با ایالات متحده است تا سوریه را، از جمله با اجازه به روسیه برای حفظ پایگاههای نظامی خود در آنجا بهمنظور مقابله با نفوذ فزاینده ترکیه در این کشور، ضعیف و بیثبات نگه دارد.
دونالد ترامپ در نشست دفتر بیضی، با طعنه و لحنی تمسخرآمیز به پرسشها درباره احتمال نقض آتشبس توسط روسیه پاسخ داد، از ولادیمیر پوتین حمایت کرد و تمایلات طرفدار روسیه خود را آشکار ساخت. او در ادامه، ضمن انتقاد از زلنسکی و رفتار او، به جای پیشبرد منافع ملی آمریکا، به تحقیر اوکراین و تضعیف اتحاد ضدروسیه پرداخت.
رهبران اروپا روز یکشنبه ۱۲ اسفند ۱۴۰۳ در حالی برای شرکت در نشست سرنوشتساز در لندن گرد هم آمدهاند که شکافهای عمیق در مواضع آنها درباره حمایت از اوکراین، این بلوک را بر سر دوراهی انسجام یا پذیریش واقعیتهای جدید ژئوپلیتیک و آینده متزلزل اتحاد فراآتلانتیک قرار داده است.
هفتهنامه اکونومیست در سرمقاله این هفته خود بحث میکند که جهان درحال گذار از نظم ایجاد شده پس از جنگ جهانی دوم است، درحالی که نظم جدید که مبتنی بر معامله گرایی است میتواند به زیان آمریکا باشد.
دولت ترامپ با حمایت از احزاب راست افراطی اروپا از جمله آلترناتیو برای آلمان و نزدیک شدن به روسیه، سیاستهای سنتی آمریکا در حمایت از اتحاد آتلانتیک و دموکراسی را کنار گذاشته است. این رویکرد که به معنای تضعیف ناتو و تشدید نفوذ روسیه در اروپا تعبیر میشود، رهبران اروپایی را آسیبپذیرتر کرده و بیاعتنایی به تهدید روسیه را به بخشی از سیاست خارجی ایالات متحده تبدیل کرده است.