نیروهای آمریکایی خروج خود از پایگاه عینالاسد در استان الانبار و پایگاه ویکتوریا در بغداد را آغاز کردهاند؛ اقدامی که نگرانیها درباره ثبات آینده عراق، روابط بلندمدت بغداد و واشنگتن و راهبرد منطقهای آمریکا را افزایش داده است.
دولت ترامپ با حمایت از احزاب راست افراطی اروپا از جمله آلترناتیو برای آلمان و نزدیک شدن به روسیه، سیاستهای سنتی آمریکا در حمایت از اتحاد آتلانتیک و دموکراسی را کنار گذاشته است. این رویکرد که به معنای تضعیف ناتو و تشدید نفوذ روسیه در اروپا تعبیر میشود، رهبران اروپایی را آسیبپذیرتر کرده و بیاعتنایی به تهدید روسیه را به بخشی از سیاست خارجی ایالات متحده تبدیل کرده است.
رسانه آمریکایی نوشته در نشست اضطراری سران اروپا یک «ساختار امنیتی» جدید، شروع به شکلگیری خواهد کرد و سپس قرار است از یک «راهبرد صنعتی دفاعی» جدید رونمایی شود.
تحلیلگر معروف جهان عرب جواب رد قاهره به طرح پیشنهادی رهبر مخالفان دولت صهیونیستی درباره غزه را پاسخی کوبنده و حمایت از تاسیس کشور مستقل فلسطین دانست و تاکید کرد: غزه فروشی نیست و مصر با میراث کهن بیش از هشت هزار ساله نیز فروشی نیست.
این مقاله سیاست خارجی ترامپ را تحلیل میکند و نشان میدهد که رویکرد وی به روسیه، برخلاف ظاهرش، در بسیاری از موارد ادامه همان مسیر گذشته است. ترامپ با احترام به پوتین و تلاش برای تعامل اقتصادی با روسیه، به جای رویارویی ایدئولوژیک یا اعمال تحریمهای نمادین، به دنبال ایجاد ثبات بوده است. با این حال، این سیاستها میتوانند منجر به تضعیف اعتماد متحدان اروپایی، تقویت موضع روسیه و تهدید امنیت جهانی شوند.
عبدالله اوجالان موسس حزب کارگران کردستان ترکیه (پ. ک.ک) که از سال ۱۹۸۴ مبارزه مسلحانه علیه دولت این کشور را آغاز کرد، روز جمعه در پیامی از این گروه خواست تا سلاحها را زمین گذاشته و با انحلال خود به «گفتوگوی دموکراتیک» و «دموکراسی برادرانه» روی آورد.
دونالد ترامپ در مواجهه با تهدیدات جهانی و دیکتاتورها بهویژه ولادیمیر پوتین، رفتار نرم و تسلیمطلبانهای از خود نشان داده است. با اتخاذ مواضع ضعیف، او موقعیت روسیه را تقویت کرد و متحدان غربی را از مذاکرات کنار گذاشت. این رویکرد به تقویت موقعیت کرملین و تضعیف اتحاد غربی انجامید. اقدامات ترامپ در قبال پوتین و کره شمالی، بهجای پیشبرد منافع آمریکا، تنها به افزایش مشروعیت دیکتاتورها و تفرقه در جهان منجر شد.
دونالد ترامپ به جای پاسخ قاطع به تهدیدات روسیه، به دنبال معاملات پرسود و بدون ارائه تضمینهای امنیتی عمل کرده است. این سیاست باعث تضعیف اعتماد متحدان، کاهش اعتبار آمریکا و تقویت پوتین شده است. در عوض، آمریکا میتوانست با حمایت جدیتر از اوکراین، هم مواضع خود را تقویت کند و هم از فروپاشی احتمالی نفوذ غرب در منطقه جلوگیری کند، اما رویکرد ترامپ منافع ملی را قربانی جاهطلبیهای شخصی کرد.
اقدامات اخیر «دونالد ترامپ» رئیسجمهوری آمریکا برای حلوفصل مناقشه اوکراین نشان میدهند که واشنگتن قصد دارد فصل جدیدی از روابط خود با روسیه، کره شمالی و بلاروس را آغاز کند.
یک ماه پس از آتشبس، بازسازی غزه همچنان با چالشهایی، چون اختلافات منطقهای، عدم تمایل اسرائیل و ناکارآمدی تشکیلات خودگردان روبهروست. عربستان سعودی که با طرح ۲۰۳۰ و امنیت داخلیشان درگیرند، تنها بازیگر بالقوه برای کمک به بازسازیاند. اگرچه فشارها برای عادیسازی روابط با اسرائیل ادامه دارد، همچنان دستیابی به راهحلی پایدار دشوار است. زمان رو به اتمام است و تلاشهای موجود برای پیشبرد صلح و بازسازی، نیازمند تعهد و همکاری بیشتری است.
رئیس جمهور روسیه فکر میکند در بازی پوکر از دونالد ترامپ بهتر است.