وال استریت ژورنال نوشت: اسرائیل و ایالات متحده در حال پیشبرد تلاشهایی برای جابجایی صدها هزار فلسطینی از نوار غزه هستند، اقدامی که آنها با عبارات بشردوستانه ارائه دادهاند، اما دولتهای اروپا و جهان عرب آن را غیرواقعی و نقض بالقوه قوانین بینالمللی دانسته و مورد انتقاد قرار دادهاند.
نارنمای هیل نوشت که آمریکا در برابر یک حمله غافلگیرانه هستهای بسیار آسیبپذیر بوده و چنین حملهای، در صورت موفقیت، مانع از هرگونه اقدام تلافیجویانه واشنگتن شده و دست دشمنان این کشور را برای استفاده از سلاحهای هستهای باز میگذارد.
اندیشیدن از رهگذر قیاسهای تاریخی به روش مطلوب برای مواجهه با اضطرابهای ما بدل شده است.
حملات جاش همر، دبیر ارشد نیوزویک، به نشریه آمریکن کانسرویتیو بازتابی از تلاش جریانهای نئومحافظهکار برای احیای سیاستهای جنگطلبانه و حمایت بیچونوچرا از اسرائیل است؛ سیاستهایی که منتقدان را متهم و مخالفان جنگ را سرکوب میکند. آمریکن کانسرویتیو با تأکید بر خویشتنداری و مخالفت با جنگ، این رویکرد را به زیان منافع آمریکا و ثبات منطقه میداند و همچنان علیه موج فریب و جنگافروزی میایستد.
بازگشت ترامپ به کاخ سفید، برخلاف وعدههای پرزرقوبرق و نگرانیهای منتقدان، تاکنون تغییر بنیادینی در اقتصاد آمریکا ایجاد نکرده است. نرخ بیکاری و تورم تقریباً ثابت مانده و رشد اقتصادی کندتر از سال گذشته است. سیاستهای حمایتی و تعرفهای ترامپ، با وجود تبلیغات گسترده، تأثیر چشمگیری بر بهبود معیشت مردم نداشته و فضای اقتصاد همچنان مبهم و بیاطمینان است؛ همین وضعیت نارضایتی و بیاعتمادی رایدهندگان را افزایش داده است.
نویسنده مشهور جهان عرب میگوید به دلیل شلیک موشکهای یمنی و ایرانی، تلآویو به شهر اشباح تبدیل شده و همه از آن خارج شدهاند.
منابع اسرائیلی گزارش کردند که نخست وزیر رژیم صهیونیستی پیش از دیدار خود با رئیس جمهور آمریکا در جریان جزئیات حادثه امنیتی در غزه قرار گرفته است.
دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا در دیدار با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم اسرائیل با تکرار ادعاها و تهدیدات ضد ایرانی خود مدعی شد: «ما گفت وگوهایی را با ایران برنامهریزی کردهایم و آنها هم میخواهند گفت وگو کنند.»
عملیات نظامی اسرائیل علیه ایران نه تنها چشمانداز عادیسازی روابط با عربستان و سایر کشورهای عربی را بهبود نبخشیده، بلکه موجب افزایش فاصله و نارضایتی این کشورها از تلآویو شده است.
حملات هوایی اسرائیل به ایران در جریان جنگ ۱۲روزه، از جمله حمله به اهدافی در نزدیکی تبریز، مرکز آذربایجان ایران، و سپس حملات آمریکا به سایتهای هستهای ایران، جمهوری آذربایجان را در موقعیت دشوار و نامطلوبی از نظر استراتژیک قرار داده است.
پیش از آغاز درگیری، بسیاری از تحلیلگران یا احتمال حمله را اساساً منتفی میدانستند، یا در صورت وقوع، پیامدهای آن را قابل مهار و کمهزینه تصور میکردند. این نگاه کشور را در موقعیتی قرار داد که نه تنها از آمادگی راهبردی کاست، بلکه امکان پاسخ هدفمند، هوشمند و مبتنی بر بازدارندگی را نیز محدود ساخت.