نشریه نیوزویک گزارش داد که ایالات متحده آمریکا غربیترین قلمرو خود را که در منطقه اقیانوس آرام واقع شده است، در برابر حمله موشکی احتمالی از سوی چین تقویت میکند.
فعالسازی اسنپبک میتواند برای تقریباً همه طرفها - بهجز شاید تندروهای تهران و تلآویو که از تنش غرب و ایران بهره میبرند- به یک فاجعه بدل شود.
با کاهش نفوذ روسیه در قفقاز جنوبی، مقامات منطقهای تصور میکنند که مسکو بتواند روابط بین ایروان و باکو را تضعیف کند.
رای الیوم شامگاه سه شنبه در مطلبی با اشاره به اینکه کسانی بر آینده غزه حکمرانی خواهند کرد که از آن دفاع کردهاند، نوشت: حماس اسلحهاش را زمین نخواهد گذاشت. نقش میانجیگران عرب طی ۲۲ ماه مذاکرات غزه، فقط پوششی برای تداوم تجاوزات اسرائیل و نهادینه کردن فرهنگ عادیسازی روابط با اسرائیل بوده است.
نشست آتی ترامپ و پوتین در آلاسکا یادآور توافق مونیخ است؛ جایی که بدون حضور ذینفع اصلی، سرنوشتش رقم خورد. نگرانیها درباره «معاوضه سرزمینی» اوکراین با روسیه بالا گرفته و بدترین سناریو، تحمیل توافقی به کییف است که آن را تضعیف و منزوی کند. تحلیلها نشان میدهد اوکراین در میدان در حال فرسایش است و حفظ استقلال و دموکراسی، حتی با واگذاری عملی بخشی از خاک، شاید تنها راهحل واقعبینانه باشد.
حمله هوایی ۲۰۲۵ آمریکا به تأسیسات هستهای ایران، که با ادعای مهار تهدید انجام شد، نهتنها ثبات نیاورد بلکه تنشها و بیاعتمادی را تشدید کرد. این اقدام، دیپلماسی را به حاشیه راند، گروههای مقاومت را تقویت کرد و رقابت تسلیحاتی را برانگیخت. منتقدان آن را بخشی از الگوی «صلح از مسیر جنگ» میدانند که به سود صنایع نظامی و به زیان صلح پایدار است. تداوم این رویکرد، ریسک تشدید درگیری و فرسایش نظم جهانی را افزایش میدهد.
دونالد ترامپ از توافق صلح تاریخی میان ارمنستان و جمهوری آذربایجان بر سر قرهباغ خبر داد؛ توافقی که با حمایت آمریکا و ترکیه، نفوذ واشنگتن را در قفقاز جنوبی تقویت و نقش روسیه و ایران را تضعیف میکند. محور اصلی آن «کریدور زنگزور» است که با اتصال باکو به نخجوان، مسیر ایران به ارمنستان و روسیه را قطع میکند. این طرح پیامدهای ژئوپلیتیکی گسترده برای تهران، مسکو و حتی پکن دارد و بخشی از راهبرد آمریکا برای نفوذ به آسیای میانه است.
خبرگزاری آمریکایی با اشاره به مذاکرات رژیم صهیونیستی با کشورهای منطقه، از خواست این رژیم برای انتقال اجباری فلسطینیان به سودان که یک کشور جنگ زده است، خبر داد.
گروهی از کشورهای غربی و متحدان آنها هشدار دادند بحران انسانی در غزه به «سطوحی غیرقابل تصور» رسیده و از رژیم صهیونیستی خواستند مجوز ورود کمکهای بشردوستانه به این باریکه را صادر کند.
دولت نتانیاهو طرح اشغال مجدد غزه را با هدف ادعایی نابودی حماس تصویب کرده، اما منتقدان آن را تلاشی برای طولانی کردن جنگ و حفظ قدرت میدانند. حماس اکنون ساختاری چریکی دارد و نابودی کاملش دشوار است. نتانیاهو برای بقای سیاسی، رضایت احزاب افراطی را جلب و از اصلاحات انتخاباتی و سرکوب مخالفان الهام گرفته است. بحران انسانی و گرسنگی در غزه ادامه دارد، اما افکار عمومی اسرائیل عمدتاً بر گروگانها و پیامدهای هفتم اکتبر متمرکز مانده است.
پدیده خودکشی در میان نظامیان اسرائیلی نهتنها بازتابی از فشارهای روانی ناشی از جنگ طولانی در غزه، بلکه نشاندهنده سیاستهای ناکارآمد کابینه بنیامین نتانیاهو در مدیریت بحرانهای روانی و اجتماعی است.