دونالد ترامپ با میانجیگری میان ارمنستان و آذربایجان، «اعلامیه صلح» و توافق ایجاد مسیر ترانزیتی ۹۹ ساله تحت مدیریت آمریکا بین باکو و نخجوان را پیش برد؛ اقدامی که نفوذ روسیه را تضعیف میکند و میتواند به عادیسازی روابط ارمنستان و ترکیه بینجامد. با این حال، موانعی چون تغییر قانون اساسی ارمنستان، بیاعتمادی متقابل، تهدیدات الهام علیاف، محبوبیت پایین پاشینیان و احتمال کاهش تعهد آمریکا، صلح در قفقاز جنوبی را همچنان شکننده کرده است.
پیش از حملات مشترک اسرائیل و آمریکا به ایران، مذاکرات هستهای میان تهران و واشنگتن به مرحلهای حساس رسیده بود و دو طرف به توافقی تاریخی نزدیک بودند؛ توافقی که شامل شفافیت هستهای، توقف غنیسازی بالا، همکاری کامل با آژانس و رفع تحریمها بود. حتی طرح کنسرسیوم منطقهای هستهای نیز در دست بررسی قرار داشت. اما آغاز جنگ، هر دو مسیر را مسدود و فرصت حلوفصل مسالمتآمیز بحران را از بین برد.
تصمیم رئیس جمهور فرانسه برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین، حمایت بسیاری از کشورها و خشم آمریکا و رژیم صهیونیستی را به همراه داشته است.
نخستوزیر اسبق رژیم صهیونیستی علت ادامه جنگ علیه مردم غزه را منافع شخصی و سیاسی نتانیاهو ارزیابی کرد.
دیدهبان حقوق بشر سوریه اعلام کرد: بر اساس توافقی میان اسرائیل و دولت جدید سوریه که با میانجیگری آمریکا حاصل شده، ورود هرگونه نهاد یا سازمان وابسته به دولت مرکزی سوریه به استان سویداء ممنوع اعلام شد.
تهران به شدت با هرگونه ترتیبات فراسرزمینی در قفقاز جنوبی مخالف است، زیرا نگران است چنین توافقی ارتباط زمینی ایران با ارمنستان را قطع کند، نفوذ ترکیه و جمهوری آذربایجان را به ضرر خودش افزایش دهد و مسیرهای تجاریاش به روسیه و اروپا را در معرض خواست و اراده باکو قرار دهد.
گزارش الجزیره نت تأکید میکند دو توهم رایج باید کنار گذاشته شود: نخست، باور به صلحطلبی اسرائیل؛ دوم، امید به اختلاف راهبردی میان آمریکا و اسرائیل برای مهار تلآویو. واشنگتن و تلآویو با تقسیم کار آشکار، پروژه بازطراحی مرزها و تضعیف دولتهای منطقه را پیش میبرند. هرگونه توافق یا آتشبس در منطقه، دائماً در معرض نقض است و آمریکا با حمایت کامل، همواره منافع اسرائیل را در اولویت قرار میدهد.
رسانه آمریکایی نوشته با اشاره به نزدیکی بیشتر ایران و روسیه به چین در پی تحریمهای غرب، نوشته دوران استفاده از تحریمهای نفتی بهعنوان یک ابزار قهری به پایان رسیده است.
در شرایطی که کشورهای قدرتمند و اثر گذار جهان یا در جبهه غرب قرار دارند، یا ضمن اعلام برخی مواضع استقلال طلبانه و چندجانبه گرایانه، از رویارویی با غرب به ویژه آمریکا اجتناب می کنند، جمهوری اسلامی ایران باید رویکرد تنوعبخشی در سیاست خارجی و عدم اتکا صرف به یک یا دو قدرت جهانی را بیش از پیش مد نظر داشته باشد.
شبکه ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی در گزارشی از طرحی محرمانه از سوی بنیامین نتانیاهو نخستوزیر رژیم صهیونیستی برای انحلال کنست (پارلمان رژیم صهیونیستی) و برگزاری انتخابات زودهنگام در سپتامبر ۲۰۲۶ پرده برداشت
«تا زمانی که باکو سیاست تقابل را ادامه دهد و ایروان به اولویتهای غرب وابسته بماند، زنگزور یک مسیر خیالی و نه ابزاری برای صلح یا شکوفایی باقی خواهد ماند که اهرمی برای تضعیف عمق استراتژیک روسیه در منطقه و عبور از خط قرمز جغرافیایی ایران است.»