آرشیو » باشگاه تحلیلگران
چرا نباید پیوستن قزاقستان به پروژه مشترک ترامپ ـ نتانیاهو را کم اهمیت دانست؟
ونس که در جلسه ترامپ با رهبران آسیای مرکزی حضور داشت، تصمیم توکایف برای پیوستن به پیمان ابراهیم را یک «سیگنال» توصیف کرد. می‌توان گفت که سیگنال مورد اشاره ونس، فقط برای رهبران کشورهایی همچون عربستان، سوریه یا لبنان ارسال نشده است، بلکه سران دیگر کشورهای آسیای مرکزی را نیز عملاً به پیوستن به پیمان ابراهیم به مثابه مقدمه اجرای گام به گام پروژه خاورمیانه جدید فرامی‌خواند.
پشت پرده آنچه در سوریه گذشت
به دولت‌های منطقه یادآوری می‌کنم که بترسند از روزی که هر بلایی سر سوریه آمده توسط تروریست‌هایی دیگر که راهی انحرافی را به نام اسلام در پیش گرفته اند بر سر آنها نیز بیاید. در آن روز پشیمانی برایشان سودی نخواهد داشت. به دوستان خود در ترکیه می‌گوییم که هر نوع کمک به آتش افروزی به سرعت گریبان آنها را خواهد گرفت لذا قدری اندیشه کرده و به سرنوشت خائنان به مردم مسلمان منطقه فکر کنند و به جای اعتماد به نیروهای بیرون از منطقه و بیگانگان غربی در کنار مسلمانان باشند.
پروژه ترک‌ها برای مهندسی خاورمیانه
پروژه ترکی مهندسی خاورمیانه متضمن ترکیبی از ژئوپلتیک، تاریخ، آرزوهای فردی رهبران، شرایط متحول منطقه‌ای و احساسات پیچیده و پرلایه است.
کانون‌های بحران در غرب آسیا
تحولات اخیر در سوریه، بار دیگر ویژگی بحران‌زایی منطقه غرب آسیا را پدیدار کرد. در طول تاریخ، این منطقه از جهان(البته با تغییراتی در سرزمین) به طرز آشکاری، کانون زایش بحران‌های تاثیرگذار بوده است؛ طوری که پس از قرن ها می توان گفت مولفه بحران زایی، به یکی از صفات تفکیک ناپذیر غرب آسیا تبدیل شده است.
فرصت‌ها و چالش‌های ایران و ترکیه در دوران پسا اسد
هنوز زود است که بتوانیم درباره آرایش جدید صحنه خاورمیانه از جمله شامات با اطمینان سخنی بگوییم. ولی با وجود انتقادات و گلایه هایی که ایران و ترکیه در روزهای اخیر از یکدیگر داشته اند هنوز سوریه و حفظ تمامیت ارضی و ایجاد یک حاکمیت ملی قوی می‌تواند موضوع مذاکره و همکاری ایران و ترکیه باشد.
چراغ سبز ترامپ به اردوغان ۳ پیام ویژه داشت
با توجه به این که شرایط کاملا عوض شده است و وزارت خارجه هم اعلام کرده که فعلا قصد دارد روابط را در سطح کاردار برقرار کند، بهتر است که کادر دیپلماتیک اصلی کشورمان تغییر کند. با توجه به نقش فعال ایران در حفظ اسد در قدرت و این که کادر سیاسی ایران در سوریه نیز در همین زمینه فعالیت می‌کرده، اگر کادر دیپلماتیک کشور را در این کشور تغییر دهیم، این پیام مثبت را خواهیم داد که نمی‌خواهیم دخالتی در امور داشته باشیم به جز این که روابط دیپلماتیک عادی را می‌خواهیم.
علت حملات اخیراسرائیل به زیر ساخت های یمن
پس از طوفان الاقصی یکی از اصلی‌ترین همراهان و حامیان جبهه مقاومت حوثی‌ها و یمنی‌ها بودند که طی حدود ۱۵ ماه اخیر با تمام توان و ظرفیت خود برای آسیب رساندن به رژیم صهیونیستی استفاده کردند و همین باعث حب و بغض رژیم صهیونیستی علیه یکنی ها شده است.
کنشگری ایران و واقعیت های پیش رو
جمهوری اسلامی ایران یکی از کشورهای ذینفوذ و نزدیک کشور سوریه در سال های گذشته بوده و طبعا با شرایط پیش آمده نظاره گر تحولاتی است که در این حوزه در حال رخ دادن است.
روسیه ضعیف‌تر از آنچه فکر می‌کنید
سقوط بشار اسد به درسی مستقیم اشاره دارد: ضعف فزاینده روسیه. مسکو بیش از نیم قرن حامی سوریه بوده است. سوریه آخرین مشتری بزرگ روسیه در خاورمیانه بود. مسکو در دهه گذشته مقادیر زیادی خون و ثروت صرف حمایت از اسد کرده بود. از دست دادن آن موقعیت به معنای تبدیل شدن به چیزی است که باراک اوباما با تحقیر به آن اشاره کرده بود؛ "قدرت منطقه‌ای.
خاورمیانه: کشورهایی که فرو می‌ریزند و کشورهایی که منفجر می‌شوند
هیچ کشوری در خاورمیانه بیشتر از سوریه منفجر نمی‌شود. هرچه در سوریه اتفاق بیفتد، در سوریه نمی‌ماند. به این دلیل که سوریه هم به عنوان یک عنصر کلیدی و هم به عنوان یک میکروکوزم (نمونه کوچک شده) از کل خاورمیانه عمل می‌کند. به عنوان یک عنصر کلیدی، وقتی فرو می‌ریزد، اثرات آن در تمام جهات پخش می‌شود.
بیانات رهبر انقلاب، به‌موقع و الهام‌بخش
ناظر به بیانات رهبر معظم انقلاب، جمهوری اسلامی ایران که همواره به‌طور اصولی بر حفظ استقلال و تمامیت ارضی سوریه تأکید داشته و در تحولات اخیر هوشمندانه برخورد کرده، باید تحولات غرب آسیا را با دقت و بدون غفلت، رصد کرده و عوامل میدان و دیپلماسی در یک هماهنگی راهبردی، تهدیدها و فرصت‌های آینده را بررسی و طی مشورت با نخبگان، متحدانه، تهدیدها را به فرصت تبدیل کرده و منافع ملی نظام را تامین نمایند.
سیاست خارجی و دنیای مارپیچ روابط آمریکا و چین
خاورمیانه جدید؛ الزامات سیاست داخلی و خارجی ایران
یاغی گری اتمی
ترامپ امریکا را نابود می‌کند؟
آیا جهان در حال تماشای مرگ آرام دموکراسی است؟
