در پی به قدرت رسیدن مجدد ترامپ دوباره با این بحث که آیا نظم بینالمللی جدیدی در حال شکلگرفتن است، مواجه شدهایم. اقدامات ترامپ در فاصلهگرفتن از تعهدات امنیتی در قبال متحدان اروپایی، نزدیکشدن به روسیه و نظامهای اقتدارگرا و نیز راهانداختن نوعی جنگ تجاری و... بار دیگر بحث درباره شکلگیری یک نظم بینالمللی جدید را به میان آورده است.
موسسه مطالعات امنیت ملی اسرائیل در گزارش استراتژیک سالیانه خود برای رئیس دولت اسرائیل آورد که ایران بزرگترین چالش خارجی برای این دولت است و در سایه پیشرفتی که ایران در زمینه های برنامه های هسته ای داشته، تل آویو قدرت مقابله با چالش های پرونده ایران به صورت تنها را ندارد و لازم است در این باره هماهنگی، همکاری و روابط خاص خود با ایالات متحده آمریکا را تقویت کند، چه توافق بین ایران و دولتهای بزرگ صورت گیرد و چه این توافق انجام نشود.
یک کتاب جدید نشان میدهد که چگونه ایالات متحده و جنگ با عراق، ایران را به سوی دکترین نظامی نامتقارن و تقویت توان دفاعی بازدارنده، از طریق توسعه موشکهای بالستیک و شکلدهی به نیروهای همپیمان منطقهای سوق داده است.
پکن دریافته است که وقتی متحدان ایالات متحده برای کمک به واشنگتن مراجعه می کنند، با آمریکای خسته و پریشان مواجه می شوند که تمایل کمتری برای بازداشتن ایران دارد. متحدان امریکا در این بین با عدم قطعیت به سمت پکن متمایل می شوند. بنابراین این باعث می شود که نفوذ چین در امور نظامی خاورمیانه به میزان قابل توجهی افزایش یابد. پکن اکنون تجهیزات نظامی را به اکثر متحدان خاورمیانه ای ایالات متحده می فروشد.
در شش سال و نیم گذشته از زمان استقرار روسیه در سوریه، اسرائیل از نزدیک عملیات هوایی خود را با روسیه علیه اهداف ایرانی هماهنگ کرده است. در حالی که اسرائیل مستقیماً اهداف مورد نظر خود را به روسها از اطلاع نمیدهد، مکانیسم رفع تعارض بین دو ارتش و ترتیبات آرام بین کرملین و اورشلیم به اسرائیل این امکان را داده است که بدون درگیری با نیروهای روسی به انجام عملیات بر فراز سوریه ادامه دهد.
مدتهاست که عراق درگیر یک بحران شدید در زمینه انرژی برق است که اخیرا با توقف برق رسانی از سوی ایران به این کشور عربی، بحران مذکور اوج گرفته است.
درباره روند دیپلماسی هستهای وین روایتهای متعارض و متفاوتی ارائه میشود. آژانسهای خبری از یکسو نسبت به احتمال دیدار مستقیم مقامهای ایرانی و آمریکایی در وین حساسیت نشان داده و موضوعی را مطرح کردند که هنوز از سوی مقامات رسمی دو کشور مورد پذیرش قرار نگرفته است. برخی دیگر از محافل خبری و تحلیلی به موضوع اخراج «ریچارد نفیو» طراح اصلی و مجری تحریمها از تیم آمریکا اشاره داشتند.
توماس گراهام، کارمند ارشد سابق دولت جورج دبلیو بوش، رئیس جمهوری اسبق امریکا و راجان منون، دانشمند علوم سیاسی در کالج شهر نیویورک و دانشگاه کلمبیا که متخصص جنگ، صلح و اخلاق است ایده تعلیق ۲۰ تا ۲۵ ساله در مورد عضویت اوکراین و جمهوری های دیگر شوروی سابق در ناتو را مطرح کردند و خاطرنشان ساختند که مسکو میتواند این سازش را بپذیرد، زیرا روسیه میداند که ناتو هرگز ممنوعیت صرف گسترش به این کشورها را نخواهد پذیرفت.
تحلیلگر مطرح عرب بر این باور است که آمریکا نه تنها از امارات در برابر یمن حمایت نمی کند بلکه در صورت احساس خطر پشت ابوظبی را خالی میکند.
ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه، در ماههای اخیر موفق شده است که دیپلماتهای غربی را مشغول نگه دارد. همه چیز از زمانی شروع شد که او تعداد قابل توجهی از نیروهای خود را به مناطق مختلف مرز روسیه با اوکراین نزدیک کرد.
امانوئل ورون، استاد و پژوهشگر آکادمی نیروی دریایی و مؤسسه ملی زبانها و تمدنهای شرقی در این باره می گوید: «گفتمان دیپلماتیک چین از منع گسترش سلاح های هسته ای حمایت می کند، اما در واقع چین در حال تقویت زرادخانه هسته ای خود است و تا حدی از برنامه هسته ای ایران حمایت می کند. این ابهام راهبردی به پکن اجازه می دهد تا خود را به عنوان یک بازیگر کلیدی در خاورمیانه قرار دهد.»