روبیو در هدایت دولت ترامپ به سمت تاکتیکی بسیار تهاجمیتر و مرگبارتر نقش داشته است: استفاده از نیروی نظامی برای نابود کردن قایقهای مظنون به حمل مواد مخدر و کشتن سرنشینان آن، بدون روند قانونی.
در حالی که دونالد ترامپ گارد ملی را برای سرکوب اعتراضات علیه سرکوب مهاجرتی خود در لسآنجلس اعزام کرده، استراتژیست سیاستگذاری رئیسجمهور در شبکههای اجتماعی به توجیه این اقدام پرداخت. استفن میلر در پلتفرم ایکس گفت که شهر رؤیاها به «قلمرو اشغالی» تبدیل شده و افزود که «مبارزه برای نجات تمدن» در بزرگترین شهر کالیفرنیا در جریان است.
شبکه آمریکایی به نقل از یک مقام دفاعی این کشور گزارش کرد: «برخلاف گزارشهای منتشر شده، هیچ نیروی آمریکایی از منطقه خاورمیانه خارج نخواهد شد.»
سفر اخیر دونالد ترامپ به خاورمیانه و رخدادهای پس از جنگ غزه، معادلات ژئوپلیتیک منطقه را دگرگون کرده است. کشورهای عربی خلیج فارس ترجیح دادهاند به جای تشدید تنش، مسیر دیپلماسی با تهران را در پیش بگیرند و از احیای توافق هستهای حمایت کنند. در این میان، اقدامات اسرائیل موجی از نگرانیهای تازه در میان اعراب ایجاد کرده است.
تارنمای پولیتیکو نوشت: روزنامه نگاران محلی در غزه تحت فشار گرسنگی قرار دارند و اتحادیه اروپا با سکوت و بیطرفی خود در این جنایت همدست است.
پیشبینی میشود که افشای اسناد اسرائیل، تنشهای دیپلماتیک را تشدید کند، افکار عمومی را منحرف سازد و فضای مذاکرات هستهای را بیشازپیش بیثبات کند، بهویژه در آستانه جلسه شورای حکام آژانس و هشدار ترامپ درباره پایان مهلت مذاکرات.
ایران به سرعت در حال تولید اورانیوم با غنای بالاست که مقامات غربی معتقدند نزدیک به سطح تسلیحاتی است؛ اگرچه تهران اعلام کرده است که این برنامه صرفاً با هدف تولید سوخت برای نیروگاههای غیرنظامی طراحی شده است و به هیچ وجه جنبه نظامی ندارد.
از زمان روی کار آمدن ترامپ، عمان، قطر، عربستان سعودی و امارات همگی توصیه کردهاند که از جنگ اجتناب شود و نقش میانجی و واسطه میان تهران و واشنگتن را ایفا کردهاند. واضحترین دلیل این تغییر موضع، نگرانی از پیامدهای یک جنگ منطقهای برای اقتصادهای کشورهای خلیج فارس است. اما در سطحی بنیادینتر، عربستان و دیگر کشورهای عربی خلیج، توافق هستهای را عنصر کلیدی در دستیابی به توازن جدید قدرت در خاورمیانه میدانند.
نعطاف موجود در پیشنهاد ویتکاف در مسئله غنیسازی، بازتاب دهنده فشارهای متضاد وارده بر ترامپ است.
آغاز این جدال از جایی بود که استیو ویتکاف، فرستاده ویژه ترامپ در امور خاورمیانه، نئومحافظهکاران را متهم کرد که جنگ را تنها راهحل مسائل میدانند. لوین در واکنش، نه تنها او را نقد کرد بلکه ادعا کرد که واژه «نئومحافظهکار» بهطور ضمنی توهینی ضدیهودی است. در این رابطه و در دفاع از ویتکاف، تاکر کارلسن در گفتوگویی با دیو اسمیت، این اتهام را "دیوانگی" توصیف کرد و یادآور شد که خود ویتکاف یهودی است.
سیاست واقعگرایانه یک چیز است، و سیاست به سبک ریالیتی شوی تلویزیونی چیز دیگری. واقعگرایی در سیاست خارجی، از نوعی که با هنری کیسینجر شناخته میشود، یک چیز است و رفتار دونالد ترامپ، چیزی که میتوان آن را «سیاست املاک و مستغلات» نامید، چیز کاملاً متفاوتی. هر کسی که بخواهد سیاست خارجی دولت ترامپ را درک کند، باید این تفاوتها را بفهمد.