روبیو در هدایت دولت ترامپ به سمت تاکتیکی بسیار تهاجمیتر و مرگبارتر نقش داشته است: استفاده از نیروی نظامی برای نابود کردن قایقهای مظنون به حمل مواد مخدر و کشتن سرنشینان آن، بدون روند قانونی.
دونالد ترامپ در سفر به قطر، از میانجیگری برای گفتوگو با ایران حمایت کرد و همزمان هشدار داد که اگر تهران همکاری نکند، آمریکا تصمیمی قاطع خواهد گرفت. ایران با پیشنهاد تشکیل کنسرسیوم منطقهای برای غنیسازی صلحآمیز اورانیوم، طرحی دیپلماتیک ارائه داده، اما در واشنگتن، جمهوریخواهان بر توقف کامل غنیسازی اصرار دارند. اختلاف درون دولت ترامپ و کاهش حمایت عربی از نتانیاهو، فرصت و چالش توافق جدید را همزمان رقم زدهاند.
برخی از کارشناسان منطقهای معتقدند که رویکرد «همیشه تجارت، همه جا تجارت» ترامپ نسبت به کشورهای خلیج فارس، بهویژه عربستان سعودی، در ماههای ابتدایی دوره دوم ریاستجمهوریاش، نشاندهنده تغییر از یک مشارکت سنتیتر به مدلی متمرکز بر منافع اقتصادی است که در دولت اول او وجود داشت.
انجام یک «کیسینجر وارونه» دوم ــیعنی دور کردن روسیه از چین، همانگونه که کسینجر بهزعم بسیاری، چین را از اتحاد شوروی جدا کردــ برای ترامپ بسیار دشوار خواهد بود.
رهبر چین سالهاست که برای وابسته کردن جهان به صادرات و دانش فنی کشورش برنامهریزی کرده است. اما این راهبرد، هزینههایی نیز برای خود چین به همراه دارد.
دونالد ترامپ در موقعیتی بیسابقه برای دستیابی به توافقی مؤثر با ایران قرار دارد، اما پافشاری بر سیاست شکستخورده «غنیسازی صفر» میتواند دیپلماسی را نابود کرده و به جنگی پرهزینه منجر شود. فعالسازی مکانیسم اسنپبک و واکنش احتمالی تهران مبنی بر خروج از ان.پی.تی، بحران را تشدید خواهد کرد. در شرایطی که توان موشکی ایران رو به افزایش است، هرگونه رویارویی نظامی، پیامدهایی فاجعهبار برای آمریکا و ریاستجمهوری ترامپ خواهد داشت.
رهبران اروپایی پس از مذاکرات مستقیم روسیه و اوکراین تلاش کردند تا جبهه واحدی با دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا در مورد پایان جنگ اوکراین ایجاد کنند.
این هفته از آن هفتههایی بود که حتی یک دیپلمات کارکشته را هم دچار سرگیجه میکرد: مذاکرات تجاری با چین، آتشبس بین هند و پاکستان، توافق آتشبس با حوثیها، و مذاکرات هستهای با ایران.
سفر اخیر ترامپ به خاورمیانه تفاوت زیادی با سفرهای گذشته دارد. تمرکز اصلی این سفر بر سرمایهگذاریهای عظیم کشورهای خلیج فارس در اقتصاد آمریکا است. ترامپ موفقیت خود را با توانایی در سبقتگرفتن از چین در رقابت فناوری و جذب این سرمایهها میسنجد. همچنین، لغو محدودیتهای صادرات فناوری پیشرفته به کشورهای خلیج فارس و تغییر سیاستهای فناوری آمریکا از دیگر نکات مهم این سفر است.
بحران اخیر هند و پاکستان، ادعای ترامپ درباره کنارهگیری از نقش «پلیس جهان» را به چالش کشید و بار دیگر آمریکا را به میانه میدان کشاند. در حالیکه کاخ سفید در ظاهر بر انزواگرایی و اولویت منافع اقتصادی تأکید دارد، اما واقعیتهای ژئوپلیتیک، از غزه تا اوکراین و ایران، دولت ترامپ را به دخالتهای ناگزیر و پرتناقض سوق داده است؛ دخالتهایی که با مدیریت یک سرمایهدار املاک به نام استیو ویتکاف، رنگی از طنز و خطر گرفتهاند.
بیش از بیست و چهار سناتور آمریکایی در نامه ای از دولت دونالد ترامپ رئیس جمهور این کشور خواستند تا از همه ابزارهای دیپلماتیک موجود برای پایان دادن به محاصره غزه توسط اسرائیل استفاده کند.