این گزارش به حمله پرمناقشه اسرائیل به هیئت حماس در دوحه و پیامدهای آن بر مذاکرات و بحران غزه میپردازد و نشان میدهد تلآویو با وجود حملات گسترده، در دستیابی به اهدافش ناکام مانده و با انزوای جهانی روبهروست. همزمان، ایران با اجلاس شانگهای و همکاری با شرق روزنههایی برای موازنهسازی ایجاد کرده است.
«جان لی»، پژوهشگر ارشد اندیشکده «هادسون» معتقد است که همکاری بین چین، روسیه و ایران طی پنج سال گذشته از هماهنگیهای سیاسی، دیپلماتیک و اقتصادی به تدریج به همکاریهای نظامی نیز گسترش یافته است. این رزمایشها نشان میدهد که این سه کشور در حال آمادهسازی خود برای همکاری در مناطق مختلف بحرانزا از خاورمیانه و خلیج فارس تا اروپای شرقی و شمال شرق آسیا هستند.
«پولیتیکو» با اشاره به برگزاری انتخابات سراسری هفته گذشته در گرینلند نوشت: رهبران هر پنج حزب در پارلمان گرینلند روز جمعه در بیانیه ای مشترک از تهدیدهای مجدد «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا مبنی بر الحاق این جزیره به ایالات متحده انتقاد کردند.
یک مجله آمریکایی نزدیک به وزارت خارجه این کشور ضمن پیش بینی اعمال تحریمهای جدید علیه بغداد از سوی دولت ترامپ، به جوسازی درباره روابط دیرین ایران و عراق پرداخت.
پیامدهای فراخوان عبدالله اوجالان، بنیانگذار حزب کارگران کردستان (PKK)، برای انحلال این گروه نهتنها در ترکیه، بلکه در سراسر منطقه همچنان در حال گسترش است.
روزنامه نیویورک تایمز به نقل از منابع آگاه گزارش داد پهپادهای نیروهای مسلح یمن ممکن است قابلیت پنهانکاری بیشتری به دست آورند و برد بیشتری پیدا کنند.
گروهی براین باورند که رویارویی آمریکا و چین بیش از همه جنبه اقتصادی دارد. با این هستند گروهی دیگر که مدعی اند که اقتصاد چین در عمل و در قیاس با اقتصاد ایالات متحده شکننده است و هم صدایی واشنگتن با متحدانش علیه پکن می تواند کمر این بازیگر را بشکند، هرچند توسل به این تاکتیک پرهزینه است و می تواند زمینه را برای رویارویی نظامی گسترده هموار سازد.
در حالی که ترامپ میگوید میخواهد جنگ را در اسرع وقت پایان دهد، پوتین نشان داده که تا زمانی که امتیازات بزرگی از غرب و کییف دریافت نکند، به جنگ ادامه خواهد داد؛ از جمله تضمینی مبنی بر اینکه اوکراین به ناتو نخواهد پیوست و این ائتلاف نظامی حضور خود را در اروپای مرکزی و شرقی کاهش خواهد داد.
«آمریکا همزمان درگیر نبردهای اقتصادی با تمامی قدرتهای بزرگ اقتصادی در اروپا، آسیا و قاره آمریکا شده است و ایران در موقعیتی مطلوب برای بهرهبرداری از این شرایط قرار دارد.»
سیاستهای ترامپ نظم جهانی را متزلزل کرده و جایگاه آمریکا را به عنوان یک قدرت باثبات به خطر انداخته است. از توقف کمک به اوکراین و اعمال تعرفه بر متحدان تا تمایل به روسیه و ادعاهای توسعهطلبانه، ترامپ رویکردی بیسابقه اتخاذ کرده است. اروپا در حال تجدیدنظر در امنیت خود است و سیاستهای نئو-مرکانتیلیستی و امپریالیستی او، جهان را به سمت بیثباتی و احتمالاً یک بحران بینالمللی جدید سوق می دهد.
روزنامه آمریکایی واشنگتن پست با استناد به سندی که توسط یک اندیشکده بانفوذ مستقر در مسکو و نزدیک به سرویس امنیت فدرال روسیه (FSB) برای کرملین تهیه شده است، نوشت: مسکو در قبال پذیرش صلح مطالبات گستردهای دارد و حل و فصل مسالمتآمیز بحران اوکراین تا قبل از سال ۲۰۲۶ امکان پذیر نیست.