وقتی بشار اسد سقوط کرد، نیروهای صهیونیستی ساختمان اداره ملی اطلاعات سوریه را تخریب کردند. این کار برای پنهان کردن ملیت بسیاری از کسانی بود که وارد سوریه میشدند، شاید الجولانی یکی از آنها بود.
رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه در راه تبدیل کردن سوریه به کشوری تحت حمایت ترکیه، وقت تلف نمی کند. قطر و ترکیه در سیاستهای سنیگرایانه خود در خاورمیانه شرکای قدیمی هستند، ترکیه پایگاه نظامی بزرگی در قطر دارد، آنها با هم در لیبی فعالیت و همکاری دارند و هر دو روابط نزدیکی با حماس و ایران دارند. به نظر می رسد که این دو کشور از فرصت ایجاد شده برای رهبری تامین مالی و بازسازی سوریه صرف نظر نخواهند کرد، به خصوص که سوریه میتواند آنها را مرکز تامین انرژی اروپا کند.
رای الیوم نوشت: رژیم اشغالگر اسرائیل اعم از دولت و شهرک نشینان آن، این روزها به دلیل حملات موشکی بالستیک مافوق صوت «فلسطین ۲» و بمباران قلب تل آویو با پهپادهای پیشرفته که تلفات جانی جدی و آتش سوزی های عظیمی را در پی داشته است، در وحشت هیستریک به سر می برند.
سقوط غیرمنتظره بشار اسد، که نمادی از نفوذ روسیه در خاورمیانه بود، ضربهای جدی به جاهطلبیهای ژئوپلیتیکی مسکو وارد کرده است. این تحول، محدودیتهای قدرت روسیه را آشکار ساخته و جایگاه آن بهعنوان یک بازیگر کلیدی در منطقه را متزلزل کرده است. علیرغم تلاشهای پوتین برای جبران این خلأ در سایر نقاط جهان مانند لیبی، افول نفوذ روسیه در خاورمیانه پیامدهای راهبردی و هویتی گستردهای خواهد داشت.
دولت جدید آمریکا صرفا به دنبال این نیست که توافق اتمی با تهران را احیا کند بلکه سعی دارد باب گفتوگوهایی را باز کند که موضوعات گستردهتری را در برگیرند. دولت جدید ترامپ این نگرش را دارد که نباید اشتباهات دولت اوباما در تعامل با ایران را تکرار کرد. جایی که تمرکز بر پرونده اتمی ایران قرار گرفت در حالی که به دیگر حوزههای نگرانی واشینگتن با محوریت ایران بیتوجهی شد.
پس از فروپاشی حکومت بشار اسد در سوریه، ترکیه با استفاده از شرایط جدید به دنبال گسترش نفوذ منطقهای خود است. همکاری ضمنی آنکارا با هیئت تحریر الشام، بازگشایی سفارت ترکیه در دمشق و تسریع بازگشت پناهجویان از جمله اقدامات کلیدی است. با تضعیف نفوذ روسیه، ترکیه موقعیت ژئوپلیتیک خود را تقویت کرده، اما جاهطلبیهایش با چالشهایی از جمله واکنشهای بینالمللی و رقابتهای منطقهای روبروست.
پس از فرار بشار اسد در ۸ دسامبر ۲۰۲۴، سوریه وارد مرحلهای پرابهام شده است. هیئت تحریرالشام بهعنوان بازیگر اصلی انتقال قدرت، چالشهای بزرگی در ایجاد ثبات و جلب اعتماد داخلی و بینالمللی پیش رو دارد. با وجود جشنهای مردمی، خطر هرجومرج، درگیریهای مسلحانه و بحران اقتصادی همچنان پابرجاست. کشورهای خارجی باید با حمایت از انتقال صلحآمیز و ارائه کمکهای بشردوستانه، از تبدیل سوریه به فاجعهای جدید جلوگیری کنند.
ناظران با تردید به پیامدهای تحولات سوریه اشاره کرده و مدعیاند که دروان گذار این بازیگر میتواند برای خاورمیانه تعیین کننده باشد، به بیانی دیگر در صورتی که دوران گذار به شکلی آرام طی شود، خاورمیانه درگیر دور تازه تنش نخواهد شد و پس از ماهها آرام میشود. اما در صورت وقوع چند صدایی در ساختار کنونی سوریه، زمینه برای تنشهای دومینوار بعدی هموار خواهد شد.
روزنامه صبح جنوب چین با ارائه تحلیلی از واکنشهای احتمالی چین به رفتار سیاسی «دونالد ترامپ» در آسیای غربی نوشت: تهدیدات آمریکا در دوران ریاست جمهوری وی موجب شکل گرفتن یک مشارکت راهبردی نزدیک میان تهران و پکن خواهد شد.
روزنامه «واشنگتن پست» در گزارشی نوشت که «دونالد ترامپ» در آغاز دومین دوره ریاستجمهوری خود، با خاورمیانهای دگرگونشده روبهرو خواهد شد و باید در مورد آینده حدود ۲ هزار نیروی آمریکایی مستقر در شرق سوریه تصمیم بگیرد.
تارنمای انگلیسی «الجزیره» در مطلبی به بررسی شماری از بزرگترین رویدادهایی که اقتصاد جهانی را در سال ۲۰۲۴ شکل دادند، به ویژه با پیروزی «دونالد ترامپ» در انتخابات ریاستجمهوری آمریکا، پرداخت.