رای الیوم در مطلبی با اشاره به حملات هوایی روز گذشته و امروز رژیم صهیونیستی به کاخ ریاست جمهوری سوریه و مراکز نظامی در نقاط مختلف این کشور نوشت: جنوب سوریه کاملاً تحت اشغال نیروهای اسرائیلی است که ۹ پایگاه نظامی در این منطقه ایجاد کردهاند. بهانه این اقدام، جلوگیری از حضور نیروهای دشمن (ارتش سوریه) در مناطق دروزینشین است که این نیروها متعهد به حفاظت از آنها شدهاند و همچنین برای جلوگیری از رسیدن تسلیحات به سوریه و تهدید دمشق از سوی اسرائیل است.
رویترز به نقل از منابعی در سوریه گزارش داد، مخالفان مسلح سوریه حدود ۶ ماه پیش ترکیه را از برنامههای خود برای انجام عملیات تهاجمی علیه مقامات رسمی سوریه مطلع کردند و معتقد بودند که «تایید ضمنی» خود را کسب کردهاند.
بشار اسد پس از آغاز تهاجم گروههای معارض، تلاش زیادی برای جلب حمایت ترکیه و سپس عراق انجام داد، اما این تلاشها ناموفق بود.
ابومحمد الجولانی که نیروهایش به همراه سایر گروههای مسلح با سرعت خیره کننده و درعرض چند روز کنترل شهرهای سوریه و دمشق را یکی پس از دیگری به دست گرفتند، در چند روز گذشته و بویژه از زمان آغاز حملات مخالفان سوریه در شهرهای این کشور، تلاش کرده است خود را فردی معتدل معرفی کند.
روزنامه گاردین نوشت: قمار امانوئل مکرون رئیسجمهوری فرانسه در جلب حمایت راست افراطی شکست خورده است و وی برای رسیدن به ثبات در کشور باید مسیر مخالفی را در پیش گیرد.
دولت جو بایدن رئیس جمهور آمریکا اخبار احتمال خروج «هیات تحریر الشام» از فهرست گروههای تروریستی در ایالات متحده را رد نکرد.
هنوز ۲ ساعت از آتشبس میان رژیم صهیونیستی و حزبالله لبنان نگذشته بود که نزدیک به بیست هزار تروریست از مرزهای شمالی سوریه که تحت کنترل دولت ترکیه است و آمریکا بیش از ۲۰ پایگاه نظامی در آن منطقه دارد، به درون خاک سوریه سرازیر شده و با انواع تسلیحات مدرن -عمدتاً ساخت آمریکا و اسرائیل- دست به شورش، قتل عام و تخریب منازل و زیر ساختها زدند.
رویترز در گزارشی ، از دست دادن پایگاههای نظامی سوریه را ضربه به جایگاه روسیه در منطقه غرب آسیا، آفریقا و مدیترانه ارزیابیکرد.
در باب چرایی پیشروی شورشیان اما و اگرهای بسیاری مطرح است. گروهی بر متغیرهای داخلی اشاره دارند و گروهی دیگر درباب متغیرهای بیرونی میگویند. با این همه میتوان گفت که مجموعهای از عوامل در کنار هم زمینهساز وقوع بحرانی جدیتر از بحران پیشین در سوریه شده است تا شورشیها برای تصرف دمشق خیز جدی بردارند.
باید دید که واقعیتهای صحنه سوریه چگونه رقم خواهد خورد. زیرا هنوز ماهیت تشکیلات جدید قدرت در سوریه مشخص نشده است. در چند روز آینده و با تشکیل نظام سیاسی جدید، میتوان نقشه راه آینده سوریه را ارزیابی کرد.
تغییرات در سوریه ممکن است جمهوری اسلامی ایران را به استفاده از ابزارهای بازدارندگی دیگر سوق دهد.