نشریه آمریکایی فارن افرز در گزارشی اذعان کرد سیاست فشار حداکثری واشنگتن نه تنها نتوانسته ایران را وادار به تسلیم کند، بلکه جمهوری اسلامی با مقاومت و تقویت توان هستهای و موشکی، به قدرتی اثرگذارتر در منطقه تبدیل شده است.
در پی کاهش حمایت آمریکا از اوکراین و متحدانش، اروپا ناچار به تجدیدنظر در راهبردهای امنیتی خود شده است. نشست شورای اروپا در مارس منجر به توافقی کلیدی برای افزایش سرمایهگذاریهای دفاعی و نقشآفرینی مستقیمتر در اوکراین شد. اروپاییها برنامهای را برای کاهش وابستگی به واشنگتن و تقویت توان دفاعی مستقل خود تدوین کردهاند، در حالی که همزمان با ایالات متحده در قالب ناتو همکاری میکنند تا از هماهنگی و انسجام استراتژیک بهره ببرند.
خشم دو رئیس جمهور آمریکا و اوکراین از هم، خشم و تنفر رئیس جمهور اوکراین از رئیس جمهور روسیه و خشم رهبران اروپایی از رؤسای جمهور آمریکا و روسیه، صرفاً پدیدههای مربوط به افراد نیست، بلکه بازتابی از سازهها و شرایط متحول سیاسی با اثرگذاری عمیق بر روابط بینالمللی است و این پدیده به این سؤال تحلیلی میانجامد که چگونه میتوان نسبت روانشناسی و روابط بینالمللی معاصر را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد و چگونه میتوان چارچوبهای روانشناسی سیاسی را به بحران اوکراین در پایان سه سالگی آن تعمیم داد؟در پاسخ ابتدا باید «بنیادهای روانشناسی سیاسی» را مورد توجه قرار داد سپس در «سطح نخبگان و رهبران مؤثر، شاخصه آن روانشناختی» را بررسی کرد و سرانجام «در سطح مناسبات قارهای در اروپا و مناسبات فرا آتلانتیکی»، عناصر روانشناختی را مورد شناسایی قرار داد.
منابع مطلع به رسانه انگلیسی گفتند پس از آن که آمریکا متحدانش در جامعه اطلاعاتی «۵ چشم» را از اشتراک گذاری اطلاعات با اوکراین منع کرد، تشکیلات دفاعی انگلیس خواستار تشکیل ائتلاف «۴ چشم» بدون حضور آمریکا شد.
همزمان با آغاز تلاشها برای پایان دادن به جنگ در اوکراین، کشورهای حاشیه خلیج فارس و ترکیه خیز برداشته تا به واسطه دیپلماسی فعال چند سالهشان در ارتباط با روسیه و آمریکا بتوانند از شرایط حاکم برای خود فرصت سازی کرده و همزمان نقششان را در عرصههای منطقهای و بینالمللی برجسته سازند.
مجموع اقدامات دولت ترامپ تاکنون آمریکا را به سمت ایجاد یک نظم جهانی چندقطبی سوق میدهد و همانطور که نظم جهانی لیبرال در حال فروپاشی است، موقعیت ممتاز آمریکا نیز رو به افول خواهد رفت.
سیاست خارجی دونالد ترامپ تحت تأثیر منطق رئالیسم خام قرار دارد که در آن قدرت و منافع ملی بر اصول اخلاقی اولویت دارد. ترامپ بهجای ترویج دموکراسی، به تسلط بر قدرتهای ضعیفتر و حفظ موقعیت آمریکا تمرکز دارد. این رویکرد بهویژه در مسائل اوکراین و تهدیدات اقتصادی و نظامیاش مشهود است.
روزنامه فایننشال تایمز در مطلبی با اشاره به سیاست خارجی «دونالد ترامپ»، از نگرانی اروپاییها به دلیل وابستگی شدید به تجهیزات دفاعی ساخت ایالات متحده خبر داد و نوشت: باتوجه به خطرات جانبی این اتکا، اروپا از خرید تسلیحات پیشرفته از واشنگتن پشیمان است.
آنچه قابل تأمل است سکوت غرب و سران عرب در برابر حمام خونی است که جولانی در غرب سوریه به راه انداخته است.
باید دید که آغوش گشودن ترامپ به روی روسیه و پشت کردن او به متحدان سنتی تا کجا پیش خواهد رفت. اما ممکن است که «غرب» دیگر وجود نداشته باشد.
اندکند رؤسای جمهوری که سعی کردند از اوریچارد نیکسون الگو بگیرند، چرا که در اوت 1974، او مجبور به استعفا شد. اما به نظر میرسد ترامپ به سمت او میرود.