یک رسانه عربزبان در یادداشتی نوشت که در میانه تغییرات شتابان در توازن قدرت جهانی و تشدید شکاف میان شرق و غرب، ایران جایگاه خود را بیش از گذشته در محور شرق تثبیت کرده است؛ جایگاهی که بر پایه همکاریهای راهبردی با روسیه و چین بنا شده است، این رویکرد که پیامد مستقیم فشارهای آمریکا و اروپا و بازگشت تحریمها علیه تهران است، اکنون به یکی از مؤلفههای اصلی سیاست خارجی جمهوری اسلامی بدل شده است.
مارکو روبیو که اکنون تصدی وزارت امور خارجه دولت دونالد ترامپ را برعهده دارد، پیشتر به عنوان یکی از ضعیفترین چهرههای حاضر در حلقه اطرافیان او شناخته میشد و بسیاری تصور میکردند به دلیل رقابتهای داخلی فراوان و اختلافنظرهای اساسی با ترامپ و پایگاه انتخاباتی «ماگا» (عظمت را دوباره به آمریکا بازگردانیم)، دوام چندانی در کابینه ترامپ نخواهد داشت.
دریای سرخ به کانون تقابل ارتش وانصار الله یمن با حامیان غربی رژیم صهیونیستی تبدیل شده اما ابتکار عمل همچنان در دست انصار الله است.
در میان تنشهای ژئوپلیتیکی فزاینده، گفتوگوهای تازه میان ایالات متحده و ایران ممکن است پتانسیلی غیرمنتظره در خود داشته باشد. با وجود دههها خصومت، بحران اقتصادی ایران و تلاش رئیسجمهور آمریکا، دونالد ترامپ، برای کسب یک دستاورد دیپلماتیک ماندگار، میتواند شرایط لازم برای رسیدن به توافق را فراهم کند.
چالش بزرگ نوار غزه در میان آوار خانه ها، کارخانههای ویران شده و مدارسی که تبدیل به پناهگاه شدهاند، نه بازسازی، بلکه بسته بودن گذرگاه ها است.
براساس یک گزارش، آمریکا و رژیم صهیونیستی به یک توافق برای آغاز روند کمک رسانی به مردم غزه نزدیک شدهاند.
اگرچه چرخش هند به سمت کشورهای خلیج فارس امری نسبتاً تازه است، اما اهمیت دهلینو در این منطقه بهسرعت در حال افزایش است.
وزیر امور خارجه گفت: یک توافق معتبر و پایدار در دسترس است. تنها چیزی که لازم است، اراده سیاسی قاطع و نگرش منصفانه است.
روابط نزدیک جمهوری آذربایجان با اسرائیل دیگر یک راز سر به مهر نیست. آنچه تازگی دارد، تلاش جدیدی است که در هفتههای اخیر در ایالات متحده و اسرائیل برای کشاندن آذربایجان به جمع امضاکنندگان پیمان ابراهیم آغاز شده است.
روزنامه «واشنگتن پست» در گزاشی نوشت: «مایکل والتز» از حامیان جدی (رژیم) اسرائیل محسوب میشد و مواضعی سختگیرانه علیه روسیه، چین و ایران داشت که شاید همین رویکرد باعث کنار گذاشته شدنش از کاخ سفید شد.
وقتی بشار اسد سقوط کرد، نیروهای صهیونیستی ساختمان اداره ملی اطلاعات سوریه را تخریب کردند. این کار برای پنهان کردن ملیت بسیاری از کسانی بود که وارد سوریه میشدند، شاید الجولانی یکی از آنها بود.