رئیسجمهور آمریکا به طور فزایندهای سیاست تجاری را به مسائل ژئوپلیتیک گره میزند و از قدرت اقتصادی برای واداشتن کشورها به تبعیت از خواستههای خود استفاده میکند.
ایران به سرعت در حال تولید اورانیوم با غنای بالاست که مقامات غربی معتقدند نزدیک به سطح تسلیحاتی است؛ اگرچه تهران اعلام کرده است که این برنامه صرفاً با هدف تولید سوخت برای نیروگاههای غیرنظامی طراحی شده است و به هیچ وجه جنبه نظامی ندارد.
در آستانه دوره دوم ریاستجمهوری دونالد ترامپ، توافق هستهای با ایران در حال شکلگیری است که بهطور قابل توجهی برنامه هستهای ایران را محدود میکند. این توافق میتواند از دستیابی ایران به سلاح هستهای و جنگ در منطقه جلوگیری کند. با این حال، در درون حزب دموکرات، انتقادات شدیدی به سیاستهای ترامپ وجود دارد از جمله حملات چاک شومر که به این مذاکرات بهعنوان «توافق پنهانی» حمله کرده است، در حالی که اکثریت آمریکاییها از توافق هستهای حمایت میکنند.
از زمان روی کار آمدن ترامپ، عمان، قطر، عربستان سعودی و امارات همگی توصیه کردهاند که از جنگ اجتناب شود و نقش میانجی و واسطه میان تهران و واشنگتن را ایفا کردهاند. واضحترین دلیل این تغییر موضع، نگرانی از پیامدهای یک جنگ منطقهای برای اقتصادهای کشورهای خلیج فارس است. اما در سطحی بنیادینتر، عربستان و دیگر کشورهای عربی خلیج، توافق هستهای را عنصر کلیدی در دستیابی به توازن جدید قدرت در خاورمیانه میدانند.
نعطاف موجود در پیشنهاد ویتکاف در مسئله غنیسازی، بازتاب دهنده فشارهای متضاد وارده بر ترامپ است.
آغاز این جدال از جایی بود که استیو ویتکاف، فرستاده ویژه ترامپ در امور خاورمیانه، نئومحافظهکاران را متهم کرد که جنگ را تنها راهحل مسائل میدانند. لوین در واکنش، نه تنها او را نقد کرد بلکه ادعا کرد که واژه «نئومحافظهکار» بهطور ضمنی توهینی ضدیهودی است. در این رابطه و در دفاع از ویتکاف، تاکر کارلسن در گفتوگویی با دیو اسمیت، این اتهام را "دیوانگی" توصیف کرد و یادآور شد که خود ویتکاف یهودی است.
طی دو هفته گذشته، روسیه حملاتی بیسابقه با موشک به شهرهای اوکراین انجام داده و اوکراین نیز با پهپادهای خود به پایگاههای بمبافکن استراتژیک روسیه در عمق خاک این کشور حمله کرده است. اما همه اینها صرفاً پیشدرآمدی است بر واقعه اصلی؛ حمله تابستانی گسترده روسیه که هدف آن شکستن روحیه اوکراینیها و اعطای پیروزی نمادین به ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه، به هر قیمتی است.
گزارش رافائل گروسی به شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی درخصوص فعالیتهستهای جمهوری اسلامی ایران دراین دوره ازچندجهت حساسیت خاصی دارد.
سیاست واقعگرایانه یک چیز است، و سیاست به سبک ریالیتی شوی تلویزیونی چیز دیگری. واقعگرایی در سیاست خارجی، از نوعی که با هنری کیسینجر شناخته میشود، یک چیز است و رفتار دونالد ترامپ، چیزی که میتوان آن را «سیاست املاک و مستغلات» نامید، چیز کاملاً متفاوتی. هر کسی که بخواهد سیاست خارجی دولت ترامپ را درک کند، باید این تفاوتها را بفهمد.
هشت سال پس از قدرتمند شدن چشمگیر او که نظم سنتی چند دههای عربستان را برهم زد، امبیاس در ۳۹ سالگی تقریباً بدون شک جانشین پدرش خواهد شد. اما مسئله واقعی، موضوعی آنچنان حساس که تنها بهصورت پنهانی در کشور استبدادی عربستان دربارهاش زمزمه میشود این است که اگر اتفاقی برای محمد بن سلمان بیفتد، چه کسی جانشین او خواهد بود؟
نظم جهانیای که در حال ورود به آن هستیم دیگر بر اساس آن اصول لیبرالی که از سال ۱۹۴۵ بهعنوان پایههای آن عمل کردهاند نخواهد بود. گویا رهبری کنونی در واشنگتن مصمم است دنیایی شبیه به قرن نوزدهم را احیا کند