سال ۲۰۲۵ میلادی به روزهای پایانی خود رسیده است؛ سالی که از نبرد تعرفهای و تکنولوژی تا سیاسی و ژئوپلتیک شکاف عمیقی در روابط اروپا و آمریکا به عنوان دو متحد دیرین ایجاد کرد.
بسیاری از کشورهایی که قرار است پس از جنگ نیروهای نظامی خود را برای حفظ ثبات به غزه اعزام کنند، بیم آن دارند که نیروهایشان وارد درگیری مستقیم شده و در واقع به عوامل ارتش صهیونیستی تبدیل شوند.
روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز در گزارشی به نقل از چند مقام آمریکایی که خواستند نام آنها فاش نشود، با اشاره به اینکه دولت ترامپ نگران آن است که بنیامین نتانیاهو نخستوزیر رژیم صهیونیستی از توافق آتشبس در غزه عقبنشینی و بار دیگر حملهای گسترده علیه جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) را آغاز کند، نوشت که این توافق در خطر فروپاشی است.
به تازگی بررسی عملکرد ترامپ نشان از وقوع موارد عجیب و نادر در سطح دولت آمریکا حکایت دارد؛ مواردی که از انتصابهای عجیب و غریب گرفته تا سرکوب مخالفتها را شامل میشود.
«ترامپ هیچ نگرانی در مورد جلب رای و نظر مردم ندارد. او هرکاری را که بخواهد انجام می دهد و بدتر اینکه هیچکسی هم مایل به متوقف کردن وی نیست. روسای جمهوری که دوره دوم حضور خود در قدرت را تجربه می کنند، این ادراک را دارند که از هرگونه نگرانی در مورد اینکه باید به نحوی رفتار کنند تا بار دیگر شانس حضور در قدرت را داشته باشند، عاری هستند. آن ها خود را آزادِ آزاد تصور می کنند.»
پاکستان در دهه ۱۹۹۰ نقشی اساسی در ایجاد جنبش طالبان داشت و در سال ۲۰۲۱ نیز از بازگشت آن به قدرت در افغانستان استقبال کرد. اما در سالهای اخیر، روابط دو کشور به شدت تیره شده است، و تلاشهای اسلامآباد برای تعامل با دولت طالبان در زمینه مهار طالبان پاکستان تقریباً هیچ نتیجهای در بر نداشته است.
پس از میانجیگری در غزه، قطر به سراغ دیگر بحرانهای پیچیده جهانی رفته است؛ از جمله افزایش تنش میان ایالات متحده و ونزوئلا.
مقامات وزارت بهداشت غزه به گاردین گفتهاند که حداقل ۱۳۵ جسد مثله شده فلسطینیهایی که توسط اسرائیل به غزه بازگردانده شدهاند در یک بازداشتگاه بدنام که قبلاً با اتهامات شکنجه و مرگهای غیرقانونی در بازداشت مواجه بود، نگهداری میشدند.
رئیسجمهور کلمبیا، گوستاوو پترو، ایالات متحده را متهم کرد که در حملهای به یک قایق، ماهیگیر بیگناهی را به قتل رسانده است؛ حملهای که مقامهای آمریکایی ادعا کردند آن قایق حامل مواد مخدر بوده است.
بازگشت به بگرام تنها یک تصمیم نظامی نیست؛ نمادی از بازگشت ژئوپلیتیکی آمریکا به صحنهای است که تصور میشد از آن خارج شده است. اگر این طرح عملی شود، برای ایران نهتنها چالشی امنیتی، بلکه هشداری راهبردی خواهد بود؛ نشانهای از اینکه در بازی جدید قدرت در اوراسیا، شرق کشور نیز دیگر حاشیه امن نخواهد بود.
فرستاده ویژه ترامپ در امور خاورمیانه در گفتوگوی اخیر با شبکه تلویزیونی سیبیاس ضمن ادعای تماس با طرف ایرانی خواهان توافق درازمدت با تهران شد.