به رغم اختلاف نظر در برخی مسائل، علیرغم اختلافات، ترامپ و نتانیاهو بار دیگر جبهه متحد خود را به نمایش گذاشتند.
دو مذاکرهکننده کلیدی ترامپ در میانجیگری آتشبس غزه در مصاحبهای با شبکه خبری سی.بی.اس گفتند احساس میکنند با حمله اسرائیل به قطر در جریان مذاکرات صلح ماه گذشته میلادی به آنها خیانت شده است.
حرکت ترامپ برای از سرگیری گفتوگو با پوتین سایهای بر دیدار نسبتاً صمیمانه او با رئیسجمهور اوکراین انداخت، دیداری که در آن دو رهبر پیش از ناهار خصوصی با خبرنگاران صحبت کردند.
این بندر قرار است در شهر پَسنی، واقع در منطقهی گوادر از استان بلوچستان، احداث شود؛ استانی که با افغانستان و ایران هممرز است و از آن به عنوان دروازهی صادرات مواد معدنی حیاتی پاکستان یاد میشود.
بر اساس پیشنویس طرح اتحادیه اروپا، بروکسل ترامپ را تحت فشار قرار خواهد داد تا این اطمینان حاصل شود که توافق آتش بس غزه، تشکیل یک کشور فلسطینی را تضعیف نمیکند.
اتحادیه اروپا در ادامه مواضع غیرسازنده درباره مساله هستهای ایران، با صدور بیانیهای تازه اعلام کرد چند کشور غیرعضو این اتحادیه از جمله آلبانی، نروژ، صربستان و اوکراین با تصمیم شورای اروپا برای بازگرداندن تحریمهای هستهای علیه ایران، در پی اجرای سازوکار پسگشت (اسنپبک) همسو شدهاند.
دولتی که در ابتدا حضور ناوها و هواپیماها در نزدیکی کشور را نوعی نمایش میدانست، حالا نگران شده است.
در نتیجه طرح صلح ترامپ، به معنای ورود به فازی جدید از مهندسی منطقهای است که در صورت انفعال یا واکنش صرفاً ایدئولوژیک ایران، میتواند منجر به تغییر دائمی موازنه به نفع ائتلاف آمریکایی-اسرائیلی-عربی شود و ایران را در منطقهای که باید مرکز نفوذ آن باشد، در موقعیت انزوا قرار دهد
ترامپ چنان مواضع عمومی متغیری دارد که نمیتوان او را از نظر ایدئولوژیک در هیچ قالبی گنجاند. او در نخستین سخنرانیاش در مجمع عمومی سازمان ملل گفت: «بهعنوان رئیسجمهور ایالات متحده، من همیشه آمریکا را در اولویت قرار خواهم داد، همانطور که شما، بهعنوان رهبران کشورهای خود، باید کشور خود را در اولویت بگذارید».
اتحادیه اروپا بامداد جمعه با اختصاص ۱.۵ میلیارد یورو (۱.۸ میلیارد دلار) برای تقویت صنعت دفاعی و افزایش تولید و زنجیره تامین تسلیحات به توافق رسید.
به نظر میرسد طرح ابتکاری همکاری خلیج فارس (ICI) از همان ابتدا بیشتر با هدف دستیابی به دستاوردهای سیاسی و نمادین شکل گرفته است تا نتایج معنادار در بخش امنیتی. اعتماد ناتو به تکرار مدلهای موفق قبلی کمکهای امنیتی که در جاهای دیگر به کار گرفته شده بود، به دلیل سوءتفاهمهای اساسی اولیه آن در مورد نقش نیروهای مسلح در کشورهای شورای همکاری خلیج فارس، تمایل محدود رهبران خلیج فارس برای مشارکت جدی در اصلاحات بخش امنیتی و انتظارات متفاوت بین ناتو و اعضای شورای همکاری خلیج فارس در مورد هدف نهایی طرح ابتکاری همکاری خلیج فارس، تضعیف شده است. این عوامل در کنار هم، ظرفیت این طرح را برای ارائه نتایج واقعاً متحولکننده برای هر دو طرف محدود کردهاند.