آمریکا برای سال ۲۰۲۶ بودجه ای یک تریلیون دلاری (چند برابر بیش از مجموع هزینه های نظامی روسیه و چین بر روی هم) پیش بینی کرده است که نشان دهنده ۱۳ درصد افزایش نسبت به سال جاری است. این امر نشان می دهند که ترامپ برای برقرار صلح می خواهد جنگ راه بیاندازد.
دونالد ترامپ با تصمیمی غافلگیرکننده در عربستان، از لغو تحریمهای سوریه و آمادگی برای توافق هستهای با ایران خبر داد؛ تغییری که برخلاف گذشتهاش، با حمایت عربستان همراه است. در مقابل، بنیامین نتانیاهو همچنان اصلیترین مخالف است، اما دیگر از پشتیبانی منطقهای سابق برخوردار نیست. درون دولت ترامپ نیز شکافی جدی میان واقعگرایان و نئوکانها شکل گرفته که سرنوشت توافق را به نبردی داخلی و منطقهای گره زده است.
رسانههای رژیم صهیونیستی از نگرانی و خشم مقامات تلآویو نسبت به روند گفتوگوهای جاری میان آمریکا و ایران خبر دادند و تأکید کردند که اسرائیل از جزئیات مذاکرات مطلع نیست.
رهبران اروپایی پس از مذاکرات مستقیم روسیه و اوکراین تلاش کردند تا جبهه واحدی با دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا در مورد پایان جنگ اوکراین ایجاد کنند.
اعلام انحلال پ.ک.ک پس از حدود ۵ دهه فعالیت یک رویداد تاریخی در ترکیه محسوب میشود که میتواند بر حل مسئله کردها و پایان دادن به حضور نظامی ترکیه در سوریه و عراق اثرگذار باشد.
این هفته از آن هفتههایی بود که حتی یک دیپلمات کارکشته را هم دچار سرگیجه میکرد: مذاکرات تجاری با چین، آتشبس بین هند و پاکستان، توافق آتشبس با حوثیها، و مذاکرات هستهای با ایران.
سفر اخیر ترامپ به خاورمیانه تفاوت زیادی با سفرهای گذشته دارد. تمرکز اصلی این سفر بر سرمایهگذاریهای عظیم کشورهای خلیج فارس در اقتصاد آمریکا است. ترامپ موفقیت خود را با توانایی در سبقتگرفتن از چین در رقابت فناوری و جذب این سرمایهها میسنجد. همچنین، لغو محدودیتهای صادرات فناوری پیشرفته به کشورهای خلیج فارس و تغییر سیاستهای فناوری آمریکا از دیگر نکات مهم این سفر است.
روزنامه «واشنگتن پست» در گزارشی مینویسد: رئیسجمهور ایالات متحده، در جریان کارزار انتخاباتی ۲۰۲۴ بارها از پایان دادن به «جنگهای بیپایان» در خاورمیانه سخن گفته بود.
نشریه آمریکایی با اشاره به نقش فرستاده ویژه رئیسجمهور این کشور در مسائلی همچون مذاکرات برای خاتمه دادن به جنگ اوکراین، مذاکرات غزه و مذاکرات جاری بین ایران و آمریکا، او را «وزیر امور خارجه واقعی ترامپ» توصیف کرد.
بحران اخیر هند و پاکستان، ادعای ترامپ درباره کنارهگیری از نقش «پلیس جهان» را به چالش کشید و بار دیگر آمریکا را به میانه میدان کشاند. در حالیکه کاخ سفید در ظاهر بر انزواگرایی و اولویت منافع اقتصادی تأکید دارد، اما واقعیتهای ژئوپلیتیک، از غزه تا اوکراین و ایران، دولت ترامپ را به دخالتهای ناگزیر و پرتناقض سوق داده است؛ دخالتهایی که با مدیریت یک سرمایهدار املاک به نام استیو ویتکاف، رنگی از طنز و خطر گرفتهاند.
با حضور ترامپ در خاورمیانه، نفوذ اسرائیل در واشنگتن کاهش یافته است. تصمیمات ترامپ مانند لغو تحریمها علیه سوریه و شروع مذاکرات با ایران، نشاندهنده فاصلهگیری از نتانیاهو است. ترامپ همچنین از تلاشهای اسرائیل در غزه حمایت نکرده و به روابط با کشورهای خلیج فارس اولویت داده است. این تغییرات باعث شکلگیری شکافهای جدید در سیاست خارجی اسرائیل و آمریکا شده و نتانیاهو را در وضعیت دشواری قرار داده است.