هنوز مشخص نیست اینکه ترامپ در دیدار با نتانیاهو گفته که به اسرائیل اجازه خواهد داد بار دیگر به ایران حمله کند تا موشکهای بالستیک آن را هدف قرار دهد، دقیقاً به چه معناست.
سازمان اطلاعات خارجی رژیم صهیونیستی (موساد) از محافل سیاسی و نظامی در تلآویو مأموریتی برای ترور پنج رهبر جدید فلسطینی خارج از جنبش حماس دریافت کرده است.
بررسی حدود ۷ ماه نخست دوره دوم ریاستجمهوری «دونالد ترامپ» نشان میدهد که تلاشهای پرهیاهوی او در سیاست خارجی، از خاورمیانه تا عرصه جهانی، بهرغم سفرها و نشستهای متعدد، نتایج ملموس و قابلتوجهی بههمراه نداشته و بحرانها همچنان ادامه دارد.
نشریه انگلیس نوشته تجارت اسلحه میان رژیم صهیونیستی و برخی کشورهای اروپایی یک خیابان دو طرفه است و آنها نیازهای نظامی یکدیگر را تامین میکنند.
تغییر نام قدرتمندترین نیروی نظامی جهان بخشی از تداوم «انقلاب ترامپ» است و چیزی فراتر از یک بازگشت نمادین یا نمایش قدرت به نظر میرسد.
ادعای آقای شی مبنی بر رهبری یک ائتلاف جهانی از قدرتهای بدبین به آمریکا، چندان هم خیالی نیست. در حوزۀ تجارت که همۀ کشورها خواهان پیشبینیپذیری هستند، ادعای چین مبنی بر لنگر ثبات بودن، دستکم در مقایسۀ نسبی، معتبر به نظر میرسد.
رسانه آمریکایی در گزارشی از تلاشهای نافرجام دولت اول «دونالد ترامپ» برای جاسوسی از رهبر کره شمالی و برنامههای این کشور پرده برداشت.
منابع میگویند، ترامپ در حال بررسی حملات علیه آنچه آنها کارتلها در داخل ونزوئلا میخوانند، بهعنوان بخشی از کارزار فشار گستردهتر بر مادورو است.
عضو شورای سیاسی حزب الله با بیان اینکه لبنان با یک معضل سیاسی بسیار جدی روبرو است، تصریح کرد: در حال بررسی همه گزینههای مناسب درباره طرح خلع سلاح مقاومت هستیم.
واشنگتن پست گزارش میدهد که «دکترین ترامپ» در ظاهر بر عدم مداخله در امور داخلی کشورها تأکید داشت، اما در عمل به سیاستی گزینشی و متناقض تبدیل شد. دولت ترامپ نقض حقوق بشر در کشورهای متحد اقتدارگرا را نادیده گرفت و همزمان دموکراسیهای منتقد را به شدت تحت فشار قرار داد. از حمایت از راست افراطی در اروپا تا جانبداری بیقید از اسرائیل، این رویکرد عملاً ایالات متحده را از نقش سنتی خود بهعنوان مدافع دموکراسی به بازیگری تبدیل کرده است که این نقش را تضعیف می کند.
نشست سازمان همکاری شانگهای در تیانجین و رژه باشکوه «روز پیروزی» در پکن، نمایش همزمانی از دیپلماسی، قدرت نظامی و روایت تاریخی چین بود. پکن با این صحنهآرایی، هم افکار عمومی داخلی را تقویت کرد و هم پیامی روشن به جهان فرستاد: چین خود را پرچمدار نظمی چندقطبی و غیرغربی میداند. از ابتکار «حکمرانی جهانی» شی جینپینگ تا تأکید بر خودکفایی نظامی، همه نشاندهنده تلاش چین برای معماری آینده نظم بینالملل است.