بندر چابهار که اغلب دروازه طلایی نامیده میشود، به هند اجازه میدهد تا پاکستان را دور بزند و مسیرهای تجاری و ترانزیتی جایگزین را به افغانستان محصور در خشکی و آسیای مرکزی ایجاد کند.
لبنان با ساختاری سیاسی مبتنی بر توافق طائف و میثاق ملی ۱۹۴۳، به دلیل نظام طایفهای، وابستگی خارجی و فساد، قادر به پاسخگویی به نیازهای جامعه نیست. پذیرش «سند باراک» نماد بحران حاکمیت و ناتوانی دولت در تصمیمگیری مستقل است. تاریخ نشان میدهد مشکل اصلی، سلاح مقاومت نیست، بلکه امتناع نخبگان از اصلاحات ساختاری و ایجاد دولت مقتدر شهروندی است.
دیدار قریبالوقوع ترامپ و ولادیمیر پوتین در آلاسکا، در حالی که هنوز خطوط اصلی توافق احتمالی روشن نشده، نگرانیهای گستردهای را در میان متحدان واشنگتن برانگیخته است. پیشنهاد پوتین مبنی بر توقف جنگ در ازای به رسمیت شناختن کنترل روسیه بر شرق اوکراین، از نظر بسیاری از سیاستمداران اروپایی نه یک «طرح صلح» بلکه نوعی «معامله ارضی» است که میتواند اصول بنیادین امنیت اروپا را تضعیف کند.
روسیه و ایران از پروژه پیشنهادی کریدور بینالمللی شمال-جنوب که هدف آن ایجاد مسیر ریلی مصون از تحریم میان هند تا روسیه است، منافع خود را دنبال میکنند. برخی گزارشها حاکی است «پل ترامپ» ممکن است نزدیک مرز ایران و ارمنستان ایجاد شود و در نتیجه این مسیر بتواند بر طرح شمال–جنوب تأثیر بگذارد.
اواخر ماه گذشته، ولادیمیر پوتین رئیسجمهور روسیه با واقعیتی تلخ روبهرو بود. او در آستانه از دست دادن دونالد ترامپ قرار داشت، تنها رهبر غربی که احتمالاً حاضر بود به او برای رسیدن به خواستهاش در اوکراین و تحقق هدف دیرینهاش در برهمزدن نظم امنیتی اروپا کمک کند.
دونالد ترامپ با میانجیگری میان ارمنستان و آذربایجان، «اعلامیه صلح» و توافق ایجاد مسیر ترانزیتی ۹۹ ساله تحت مدیریت آمریکا بین باکو و نخجوان را پیش برد؛ اقدامی که نفوذ روسیه را تضعیف میکند و میتواند به عادیسازی روابط ارمنستان و ترکیه بینجامد. با این حال، موانعی چون تغییر قانون اساسی ارمنستان، بیاعتمادی متقابل، تهدیدات الهام علیاف، محبوبیت پایین پاشینیان و احتمال کاهش تعهد آمریکا، صلح در قفقاز جنوبی را همچنان شکننده کرده است.
رسانه آمریکایی در گزارشی به طرفهای اروپایی برجام توصیه کرد با تمدید مهلت بازگرداندن قطعنامههای سازمان ملل علیه ایران فرصت حصول توافقی جدید میان ایران و ایالات متحده را ایجاد کنند.
نخستوزیر رژیم اشغالگر قدس مدعی شد اگر حماس خلع سلاح شود، جنگ فردا تمام خواهد شد.
با گذشت ۲۰۰ روز از آغاز دومین دوره ریاستجمهوری «دونالد ترامپ»، تحلیلگران هشدار دادهاند که او در مسیر اقتدارگرایی حرکت میکند و چالشهای بیسابقهای را برای نهادهای دموکراتیک ایالات متحده ایجاد کرده است.
کسی که سیاستهای دولت آمریکا و مواضعش در قبال لبنان را دنبال کند، گمان میبرد که جز سلاح حزب الله، هیچ مسئله و مشکل دیگری در لبنان وجود ندارد؛ مشکلاتی مانند اشغال چند نقطه در جنوب این کشور توسط اسرائیل، تجاوزات مستمر صهیونیستها با وجود توافق آتشبس در نوامبر گذشته، بحران اقتصادی و مالی، پیامدهای فرقهگرایی، و شکاف شدید سیاسی و اجتماعی، در برابر مسئله سلاح حزبالله رنگ میبازند. گویی این سلاح، تنها سرچشمه همه بدبختیها و خطرهایی است که لبنان و مردمش را احاطه کرده و از بین بردنش، خیر و برکت را برای این کشور به ارمغان خواهد آورد!!
رژیم صهیونیستی مهمترین بازیگری است كه از طرح خلع سلاح حزب الله نفع خواهد برد و با سوءاستفاده از شرایط، میتواند درخواستهای ارضی خود نسبت به لبنان را افزایش دهد