با پایان دوره قطعنامه ۲۲۳۱، موضوع ایران از دستورکار برجامی در جلسات شورای حکام خارج شده و طبق برنامه منتشرشده از سوی دبیرخانه آژانس بینالمللی انرژی اتمی، تنها در چارچوب توافقنامههای پادمانی پیگیری خواهد شد.
یک رسانه آمریکایی از تجمع گسترده نیروها و تجهیزات نظامی اسرائیل در نزدیکی مرز غزه پرده برداشت.
روزنامه قطری «العربی الجدید» به نقل از ۴ منبع امنیتی و سیاسی نزدیک به دولت عراق نوشت: «آمریکا اخیرا پیامهایی به بغداد مبنی بر لزوم خلاص شدن از «تسلیحات ویژه» گروههای مسلح وابسته به الحشد الشعبی از جمله پهپادها و موشکهای میانبُرد ارسال کرده و گفته در غیر این صورت، گزینه نابودسازی این تسلیحات از طریق حملات هوایی روی میز است.»
رئیسجمهور آمریکا به طور فزایندهای سیاست تجاری را به مسائل ژئوپلیتیک گره میزند و از قدرت اقتصادی برای واداشتن کشورها به تبعیت از خواستههای خود استفاده میکند.
در پی تشدید بحران غزه و اعتراضات جهانی، شمار فزایندهای از اسرائیلیها اعلام کردهاند که ناچار هستند در سفرهای خارجی، هویت واقعی خود را پنهان کرده و به زبانی به جز عبری صحبت کنند.
لبنان با ساختاری سیاسی مبتنی بر توافق طائف و میثاق ملی ۱۹۴۳، به دلیل نظام طایفهای، وابستگی خارجی و فساد، قادر به پاسخگویی به نیازهای جامعه نیست. پذیرش «سند باراک» نماد بحران حاکمیت و ناتوانی دولت در تصمیمگیری مستقل است. تاریخ نشان میدهد مشکل اصلی، سلاح مقاومت نیست، بلکه امتناع نخبگان از اصلاحات ساختاری و ایجاد دولت مقتدر شهروندی است.
دیدار قریبالوقوع ترامپ و ولادیمیر پوتین در آلاسکا، در حالی که هنوز خطوط اصلی توافق احتمالی روشن نشده، نگرانیهای گستردهای را در میان متحدان واشنگتن برانگیخته است. پیشنهاد پوتین مبنی بر توقف جنگ در ازای به رسمیت شناختن کنترل روسیه بر شرق اوکراین، از نظر بسیاری از سیاستمداران اروپایی نه یک «طرح صلح» بلکه نوعی «معامله ارضی» است که میتواند اصول بنیادین امنیت اروپا را تضعیف کند.
روسیه و ایران از پروژه پیشنهادی کریدور بینالمللی شمال-جنوب که هدف آن ایجاد مسیر ریلی مصون از تحریم میان هند تا روسیه است، منافع خود را دنبال میکنند. برخی گزارشها حاکی است «پل ترامپ» ممکن است نزدیک مرز ایران و ارمنستان ایجاد شود و در نتیجه این مسیر بتواند بر طرح شمال–جنوب تأثیر بگذارد.
اواخر ماه گذشته، ولادیمیر پوتین رئیسجمهور روسیه با واقعیتی تلخ روبهرو بود. او در آستانه از دست دادن دونالد ترامپ قرار داشت، تنها رهبر غربی که احتمالاً حاضر بود به او برای رسیدن به خواستهاش در اوکراین و تحقق هدف دیرینهاش در برهمزدن نظم امنیتی اروپا کمک کند.
دونالد ترامپ با میانجیگری میان ارمنستان و آذربایجان، «اعلامیه صلح» و توافق ایجاد مسیر ترانزیتی ۹۹ ساله تحت مدیریت آمریکا بین باکو و نخجوان را پیش برد؛ اقدامی که نفوذ روسیه را تضعیف میکند و میتواند به عادیسازی روابط ارمنستان و ترکیه بینجامد. با این حال، موانعی چون تغییر قانون اساسی ارمنستان، بیاعتمادی متقابل، تهدیدات الهام علیاف، محبوبیت پایین پاشینیان و احتمال کاهش تعهد آمریکا، صلح در قفقاز جنوبی را همچنان شکننده کرده است.
رسانه آمریکایی در گزارشی به طرفهای اروپایی برجام توصیه کرد با تمدید مهلت بازگرداندن قطعنامههای سازمان ملل علیه ایران فرصت حصول توافقی جدید میان ایران و ایالات متحده را ایجاد کنند.