در حالی که دیپلماسی جهانی در بنبستی تلخ فرو رفته، شورای امنیت سازمان ملل با رأی منفی به تمدید معافیتهای تحریمی، درهای مکانیسم اسنپبک را گشود. این رویداد، که در نشست ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۵ رقم خورد، نه تنها پایان عصر برجام را اعلام میکند، بلکه تهدیدی قریبالوقوع برای اقتصاد ایران است.
این گزارش بر پایه مصاحبه با بیش از دوازده نفر در واشنگتن و دهلی نو تنظیم شده است؛ بیشتر آنان به شرط ناشناس ماندن صحبت کردند تا درباره روابطی حرف بزنند که پیامدهای گستردهای برای دو طرف دارد؛ روابطی که ترامپ در حال تیره کردن آن است و هند نیز در حالیکه میکوشد اقتصاد خود را سرپا نگه دارد، بزرگترین شریک تجاریاش را از خود میراند.
وزیر خارجه ایران از ارسال نامه مشترک ایران، روسیه و چین به دبیرکل و رئیس شورای امنیت سازمان ملل خبر داد و نوشت: کشورهایی که به تعهدات خود عمل نمیکنند، حق ندارند از مزایای توافقی بهرهمند شوند که خود آن را تضعیف کردهاند.
در مقطع کنونی، منافع ایران و کشورهای عرب حوزه خلیج فارس به ویژه عربستان، در یک راستا قرار گرفته است؛ امنیت و ثبات در خلیج فارس! در این راستا لازم است تا رایزنی ها و گفت و گوهای منطقه ای بار دیگر برای ساختن تابآوری و کمک به ایجاد نظم منطقهای پایدارتر از سر گرفته شده و از عربستان سعودی و سایر قدرتهای متوسط نوظهور این منطقه خواسته شود که نفوذ خود را به ابتکار عمل برای صلح و امنیتتبدیل کنند
به اذعان کارشناسان مطرح جهانی، «ابتکار کمربند – راه» ، مهمترین طرح چین برای تبدیل شدن به قدرت اول اقتصادی در چشم انداز آینده است. این ابرپروژه، علاوه بر اتصال سه قاره از طریق مسیرهای دریایی و خشکی و با بودجه بالغ بر یک تریلیون دلار، و در کنار کارکردهای ترانزیتی، اقتصادی و مالی؛ پیوستی از کارکرهای فرهنگی و سیاسی و حتی نظامی را برای پکن دارد. بطوریکه تام میلر نویسنده کتاب «رؤیای آسیایی چین» از آن به عنوان «ساخت امپراتوری در طول راه ابریشم نو» یاد می کند ؛ و اندیشکده های امریکایی و اروپایی مانند شورای آتلانتیک خطر «ابتکار کمربند – راه» چین را بسیار بیشتر از خطر نظامی این کشور برای امریکا و ناتو عنوان کرده اند. به دلیل چنین برآوردی، امریکا و ناتو بیکار ننشسته اند و با ارایه طرح ترانزیتی موسوم به ابتکار «دروازه جهانی»، رسما بر تحریم، بایکوت و مقابله با «ابتکار کمربند – راه» تاکید کردند.
کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای حملات نظامی رژیم صهیونیستی و آمریکا علیه ایران در ژوئن ۲۰۲۵ را قاطعانه محکوم کردند.
تروئیکای اروپایی با فعالسازی مکانیسم بازگشت خودکار، شمارش معکوس ۳۰ روزه برای تحریمهای شورای امنیت علیه ایران را آغاز کرد؛ اقدامی که با استقبال آمریکا و اعتراض روسیه و ایران همراه شد. منتقدان میگویند نخستین ضربه به برجام خروج ترامپ بود و اروپا استقلال راهبردی ندارد. همزمان، تنشهای نظامی و سیاسی اعتماد را از میان برده و ابتکار روسیه و چین برای تمدید قطعنامه ۲۲۳۱ با مخالفت اروپا روبهروست. تحلیلگران این روند را خطای محاسباتی و تهدیدی برای دیپلماسی میدانند.
نشریه فارنافرز گزارش میدهد که حملات آمریکا و اسرائیل هرچند خسارتهایی به برنامه هستهای ایران وارد کرده، اما عزم تهران برای حفظ غنیسازی را تغییر نداده است. واشنگتن میان دو راهی قرار دارد: اتکای پرریسک به گزینه نظامی یا مذاکره بر سر توافقی تازه که غنیسازی محدود و تحت نظارت سختگیرانه را بپذیرد. ایدههایی مانند توافق موقت یا کنسرسیوم چندجانبه سوخت مطرح شده، اما مخالفت ایران، دشمنی اسرائیل و موانع سیاسی در آمریکا دستیابی به توافق پایدار را دشوار کرده است.
رییس ستاد کل ارتش یمن با اشاره به ترور مقامات یمنی در اثر تجاوزات هوایی رژیم صهیونیستی به صنعا گفت صهیونیستها با ارتکاب این جنایت، درهای جهنم را به روی خود باز کردند.
روزنامه آمریکایی درباره یک طرح مورد بحث درباره دوره پساجنگ در غزه، نوشته دولت آمریکا و شرکای بینالمللیاش در حال بررسی پیشنهادهایی برای ساخت «ریویرای خاورمیانه» بر روی ویرانههای غزه، از جمله طرحی هستند که کنترل ایالات متحده را بر منطقه برقرار میکند و به فلسطینیها پول میدهد تا آنجا را ترک کنند.
«آویگدور لیبرمن» وزیر جنگ اسبق رژیمصهیونیستی گفت که تشکیل کابینه آینده توسط «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر کنونی، دودمان این رژیم را به باد خواهد داد.