آینده نزدیک روابط ایران و عربستان به احتمال زیاد به این بستگی دارد که آیا گفتوگوهای دو طرف میتواند نگرانی مشترک از اقدامات اسرائیل را به همکاری ملموس، حتی اگر محدود باشد، تبدیل کند یا نه.
به نظر می رسد کشورهای اروپایی با این رویکرد و سیاست توهمی و سیاسی کاری تنها وابستگی بیش از حد خود به آمریکا را اثبات می کنند تا داشتن استقلال عمل از واشنگتن.
رژیم صهیونیستی در راستای اجرای سیاست «زمین سوخته» شهر غزه را آماج حملات هوایی، زمینی و دریایی خود قرار داده و در مسیر طرح خود برای اشغال این شهر با کشتار و ارعاب شهروندان فلسطینی گام برمی دارد.
روزنامه آمریکایی در گزارشی درباره تلاش انگلیس، فرانسه و آلمان برای فعالسازی مکانیسم ماشه خاطرنشان کرد که این اقدام با مقابله از سوی ایران، روسیه و چین مواجه خواهد شد که استدلال میکنند، تلاشها برای اجرای آن غیرقانونی است.
بر اساس گزارش رسانههای ژاپن، وزارت دفاع این کشور بودجه ۸.۸ تریلیون ین (۵۹.۹ میلیارد دلار) برای سال مالی ۲۰۲۶ درخواست داده که تمرکزش بر موشک و پهپاد است.
پس از رخ دادن حادثه سخت در محله الزیتون شهر غزه القسام تصویری را منتشر کرد و از طریق آن پیامی به اشغالگران فرستاد.
سفیر انگلیس در سازمان ملل به نمایندگی از سه کشور اروپایی عضو برجام با توجیه اقدام ضدایرانی خود و ادعای اینکه دوره ۳۰ روزه برای فعال شدن اسنپ بک به معنای پایان دیپلماسی نیست، مدعی شد: پیشنهادات ما همچنان روی میز است و به دیپلماسی همچنان متعهد هستیم و ایران را تشویق می کنیم بر اساس پیشنهاد ما به راه حلی برسد.
ترکیه که پیشتر یک بار از قطع ارتباطات تجاری با اسرائیل خبر داده بود، بار دیگر اعلام کرد که آنکارا تصمیم به قطع تمام ارتباطات تجاری و اقتصادی خود با تلآویو گرفته است.
هر جا از اهل فن بپرسید جنگ پنج سال آینده ممکن است کجا آغاز شود، بالتیک ـ استونی، لتونی و لیتوانی که پس از فروپاشی شوروی مستقل شدند و منطقهای که پوتین آرزوی بازپسگیریاش را دارد در صدر فهرست است. اما این تنها نمونه نیست.
با نزدیک شدن به «روز خاتمه» در اکتبر ۲۰۲۵، اروپا میان فعالسازی اسنپبک یا تعویق آن گرفتار شده است. تهران مشروعیت این مکانیسم را رد و آن را معادل حمله نظامی میداند، در حالی که برخی کارشناسان داخلی خواستار تشدید تنش و برخی دیگر حامی مذاکره با آمریکا هستند. پیشنهاد اروپا برای تعویق ششماهه، در ایران امتیازدهی یکطرفه تلقی میشود. گزینه واقعبینانه، ترسیم نقشه راهی تدریجی با آژانس و واشنگتن برای جلوگیری از فروپاشی کامل دیپلماسی است.
نشست ۸ اوت میان نخستوزیر ارمنستان و رئیسجمهور آذربایجان در واشنگتن به توافقی چارچوبی انجامید که میتواند به دههها منازعه پایان دهد و زمینهساز صلح پایدار در قفقاز جنوبی شود. این توافق، با حمایت آمریکا، فرصتهای اقتصادی و ژئوپلیتیکی تازهای میگشاید، اما چالشهایی جدی همچون کریدور نخجوان، اصلاح قانون اساسی ارمنستان، بیاعتمادی متقابل و مخالفت روسیه و ایران پیشِروست.