در پی به قدرت رسیدن مجدد ترامپ دوباره با این بحث که آیا نظم بینالمللی جدیدی در حال شکلگرفتن است، مواجه شدهایم. اقدامات ترامپ در فاصلهگرفتن از تعهدات امنیتی در قبال متحدان اروپایی، نزدیکشدن به روسیه و نظامهای اقتدارگرا و نیز راهانداختن نوعی جنگ تجاری و... بار دیگر بحث درباره شکلگیری یک نظم بینالمللی جدید را به میان آورده است.
دونالد ترامپ با بهکارگیری تعرفههای تجاری وسیع، اقتصاد پررونق آمریکا را در مسیری پرچالش قرار داد، اقدامی که یادآور تجربه تاریخی تعرفههای اسموت-هاولی و تأثیرات آن بر رکود بزرگ است. در دهه ۱۹۲۰، اقتصاد آمریکا با رشد سریع، نوآوریهای گسترده و کاهش اهمیت کشاورزی به شهری شدن گرایش یافت. سیاستهای حمایتی، اگرچه در ابتدا برای تقویت کشاورزی و صنعت طراحی شده بودند، اما در نهایت به تعمیق رکود، واکنشهای منفی بینالمللی و رشد ملیگرایی در همسایگان منجر شدند.
آیا آژانس می داند امروز تسلیم شدن این نهاد بین المللی در مقابل درخواستهای خلاف مقررات بین المللی آمریکا و رژیم صهیونیستی چه پی آمدهایی برای خود این نهاد و پادمان و پیمان عدم اشاعه NPT خواهد داشت؟
با طراحی اروپاییها و در دوران و فضای پساجنگ سرد، جهانیسازی هنجاری پیش رفت و نهادهای خاصی برای مدیریت آنچه که از آن با عنوان حکمرانی جهانی یاد میشد راهاندازی گردید و بدین ترتیب جهانی شدن، تبدیل به واقعیتی غیرقابل انکار شد.
سیاست خارجی ترامپ بر پایه اولویتبخشی به منافع ملی آمریکا و تقلیل نقشآفرینی ساختارهای چندجانبه بنا شده است. این رویکرد ضمن تضعیف انسجام جبهه غربی، موجب بازتعریف روابط ایالات متحده با متحدانش شده؛ فرآیندی که آثار آن، حتی در فضای پساتر از دوران ترامپ نیز ادامه دارد.
یک کارشناس مسائل بین الملل معتقد است در آستانه دور دوم مذاکرات ایران و آمریکا، طرف آمریکایی خواسته های حداکثری مطرح می کند تا قدرت چانه زنی خود را افزایش دهد و این مواضع می تواند اعلامی باشد که باید با خواسته عملی تفاوت داشته باشد اگر غیر از این باشد روند را پیچیده می کند.
عصبانیت غیر قابل انکار نتانیاهو و ابراز مخالفت با مذاکرات آنهم به صورت خشن این احتمال را برای ایران ایجاد می کند که این لابی بتواند در این مذاکرات اخلال ایجاد کند بنابراین امریکا باید استقلال خود را نسبت به تحرکات و خواسته های نابجای رزیم صهیونی و شخص نتانیاهو به جمهوری اسلامی به اثبات برساند.
نظر به اهمیت موضوع و حساسیت شرایط منطقه ای و بین المللی، در این نوشته، تلاش می شود ابعادی چند از ویژگی ها و مختصات مواجهه مردان دیپلماسی ایران و آمریکا مورد اشاره قرار گیرد.
واکنشها به همه تصمیمهای اضطرارمحور دولت ترامپ، آنقدر جدی و گسترده است که میتوان گفت روابط بینالمللی جدیدی در حال شکلگیری است.
ترامپ قطعا نمی تواند با اعمال فشار از ایران امتیاز بگیرد لذا عقل حکم می کند که خود را در مسیر همکاری با ایران قرار دهد که این امر بدون لغو تحریم های ظالمانه، امکانپذیر نیست.
ادامه تجاوزات رژیم صهیونیستی به نوار غزه و مناطق دیگر، تنها محدود به فلسطین و سوریه نخواهد ماند و در صورت عدم تدوین یک راهبرد کارآمد و کلی میان کشورهای اسلامی، ممکن است در آینده کشورهای دیگری نیز در منطقه در معرض خطر قرار گیرند. ازاینرو، اتحاد میان ملتها و دولتها برای مقابله بهموقع با این تهدید مشترک، ضرورت دارد.