با وجود مواضع به نظر سختگیرانه دونالد ترامپ نسبت به برنامه هستهای ایران و مذاکرات غیرمستقیم جاری با آن، ترامپ اشاره کرد که در صورت ارائهٔ دلایل قانعکننده، ممکن است برنامهٔ هستهای غیرنظامی ایران را بررسی کند، اما هشدار داده که چنین برنامههایی میتوانند به جنگ منجر شوند.
اگرچه حمله ترامپ به هنجارهای جهانی ممکن است در کوتاهمدت به ضرر چین باشد - بهویژه در حوزه تجارت - اما در نهایت، او در حال هموار کردن مسیر جهانی است که برای حزب کمونیست بسیار مطلوبتر خواهد بود.
«دونالد ترامپ برای سوق دادن ایران به سمت توافق، از یک استراتژی دوگانه استفاده می کند: از یک سو پیشنهاد مذاکره و از سوی دیگر اعمال «فشار حداکثری» از جمله گزینه نظامی که هدف حمله به حوثی ها معتبر نشان دادن این گزینه است.»
مقامات ارشد دمشق معتقدند که کلید حل بحران سوریه در توسعه روابط بین واشینگتن و تهران نهفته است. این روابط یا به تشدید تنش منجر میشود یا تفاهمات جدیدی را به ارمغان میآورد.
بلافاصله پس از پایان مکالمه، نشانههای دشواریهای پیش روی هرگونه آتشبس آشکار شدند: در کییف آژیرهای حمله هوایی به صدا درآمدند و پهپادها و موشکهایی به سمت دیگر شهرها شلیک شدند، اگرچه اهداف دقیق این حملات هنوز مشخص نشده است. همزمان، نیروهای اوکراینی که از بخشی از استان کورسک روسیه عقبنشینی کرده بودند، به طور غیرمنتظرهای چند کیلومتر به عمق استان بلگورود روسیه پیشروی کردند. به نظر میرسد این اقدام با هدف ایجاد یک منطقه حائل و تقویت موضع اوکراین در مذاکرات صورت گرفته باشد. در همین حال کرملین، اوکراین را به تلاش برای ایجاد «فضای منفی» برای مذاکرات متهم کرد.
بنیامین نتانیاهو، تحت فشار متحدان راستگرای افراطی و در میان نارضایتی عمومی از توافق آتشبس با حماس، حملات جدیدی به غزه آغاز کرد که به کشته شدن بیش از ۴۰۰ فلسطینی انجامید. این اقدام به تقویت ائتلاف داخلی او کمک کرد، اما با انتقادات گسترده از تصمیمگیری براساس ملاحظات سیاسی نه منافع ملی روبهرو شد. خانوادههای گروگانها از به خطر افتادن عزیزانشان ناراضیاند و تحلیلگران هشدار میدهند که این تنشها ممکن است به کرانه باختری کشیده شود.
حملات اسرائیل به غزه، پاسخ حوثی های یمن به امریکا با هدف قرار دادن ناو هواپیمابر یو اس اس هری ترومن در دریای سرخ، رد و بدل هشدار و تهدید میان تهران و واشنگتن و خشونت های اخیر ایران در سوریه، به آزمون های سیاست خارجی ترامپ افزوده اند.
دولت دوم دونالد ترامپ، بار دیگر عبارت «صلح از طریق قدرت» را بهعنوان خلاصهای کوتاه و جذاب از سیاست امنیت بینالمللی خود برگزیده اما واقعیت پشت این شعار پرطنین این است که دولت ایالات متحده درباره سیاست دفاعی خود دچار اختلاف است.
حامیان ترامپ او را منجی آمریکا میدانند، اما سیاستهای او، از ملیگرایی پوپولیستی تا حمایت از اکثریت سفیدپوست، بر تشدید شکافهای داخلی و تضعیف جایگاه جهانی آمریکا دامن زده است. درحالیکه چین نفوذ اقتصادی و نظامی خود را گسترش میدهد، ترامپ با کاهش تعهدات بینالمللی، متحدان را به سوی قدرتهای نوظهور سوق داده است. این قمار، نهتنها نظم جهانی را تضعیف میکند، بلکه در بلندمدت به زیان خود آمریکا تمام خواهد شد.
از برآیند تحولات منطقه ای و بینالمللی در ۱۴۰۳می توان نتیجه گرفت سال ۱۴۰۳به لحاظ ثبت اقدامات خلاف موازین بین المللی و ضربه به روند نهادینه شدن اصول و مقررات بینالمللی که عمدتا از سوی آمریکا و اسرائیل صورت گرفته است رکورد دار است و بیم آن می رود با بی احترامی به مقررات و هنجارهای بینالمللی چارچوب مندی نظام بینالملل بیش از پیش از هم گسیخته شود.
نیروهای اوکراینی تقریباً بهطور کامل از منطقه کورسک در روسیه عقبنشینی کردهاند و به این ترتیب، به عملیات هجومی پایان دادهاند که تابستان گذشته کرملین را با سرعت و جسارت خود غافلگیر کرده بود.