الگوی جدید بازدارندگی ایران

در واقع، به نظر می‌رسد دو طرف نوعی «ابهام راهبردی» را پذیرفته‌اند؛ به این معنا که واشنگتن دیگر بر برچیدن کامل زیرساخت‌های هسته‌ای ایران پافشاری نمی‌کند و ترجیح داده است با ابزار دیپلماسی و بسته‌های تشویقی اقتصادی، مسیر کاهش تنش را دنبال کند. ایران نیز ترجیح می‌دهد ظرفیت کنونی خود را به شکل غیرشفاف حفظ کند و از تشدید دوباره تنش بپرهیزد. این رویکرد عملگرایانه و دوطرفه شاید در کوتاه‌مدت به مهار بحران کمک کند، اما مسئله اساسی هسته‌ای همچنان حل‌نشده باقی می‌ماند؛ موضوعی که ممکن است در آینده نزدیک، به تهدیدی بزرگ‌تر و پیچیده‌تر تبدیل شود.