در نهایت، پایداری نتایج دیپلماتیک دولت به توانایی آن در مدیریت این محدودیتهای نهادی و ایجاد اجماع در میان ذینفعان مختلف بستگی دارد. گفتوگوهای آتی بین روسیه و ایالات متحده آزمونی برای این پویایی خواهد بود و نشاندهنده تعادل قدرت بین قوه مجریه و قوه مقننه در شکلدهی به سیاست خارجی ایالات متحده خواهد بود.
حتی با در نظر گرفتن استانداردهای معمول دونالد ترامپ، صد روز نخست ریاستجمهوریاش آشفته، بیثبات و پرتنش بوده است.
هفته نامه آمریکایی نیوزویک در گزارشی به رویکردهای خاص دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا در سیاست خارجی اشاره و تاکید کرد که او در یکصد روز نخست ریاست جمهوری خود از هر فرصتی برای تغییر در روابط آمریکا با سایر نقاط جهان استفاده کرده است.
در دوره جدید ریاستجمهوری ترامپ، سیاست خارجی آمریکا رویکردی تهاجمی، پرریسک و مبتنی بر فشار حداکثری اتخاذ کرده است. ترامپ با تعیین مهلتهای کوتاه برای توافق با ایران، پایان جنگ اوکراین و مذاکره تعرفهای با چین، تلاش دارد موفقیتهای فوری رقم بزند. با این حال، تاکتیکهای تهدیدآمیز او در برابر مقاومت بازیگرانی چون چین، ایران و روسیه با چالشهای جدی روبهرو شده و دستاوردهای پایدار چندانی رقم نزده است.
مقامات کشورهای اروپایی نسبت به این موضوع که «دونالد ترامپ» رئیسجمهوری آمریکا ممکن است به بهانه پیشرفتهای کمی که حاصل شده از مذاکرات اوکراین کناره گیری کند، ابراز نگرانی کردهاند.
رئیس جمهور آمریکا جدول زمانی دقیقی برای توافقات مربوط به ایران، اوکراین، غزه و تعرفهها تعیین کرده است. اما موفقیت سریعی که او وعده داده بود، دور از دسترس بوده است.
اروپا نگران آن است که ترامپ از مذاکرات اوکراین کنار بکشد؛ این مقامهای اروپایی نگراناند که رئیسجمهور آمریکا از پیشرفتهای جزئی در مذاکرات به عنوان «بهانهای» برای عقبنشینی استفاده کند.
تحلیلگر معروف جهان عرب با اشاره به روی آوردن رئیس جمهور لبنان به آمریکا و فرانسه برای توقف حملات رژیم صهیونیستی به این کشور آنرا اقدامی بیهوده دانست و خواستار تقویت معادله ملت، ارتش و مقاومت شد.
جمهوریخواهان کنگره و دیپلماتهای واشنگتن استدلال میکنند که - مشابه نخستین دوره دولت ترامپ از ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ - هرجومرج ماههای اولیه، به زودی جای خود را به دولتی عمدتاً متعارف از منظر جمهوریخواهان خواهد داد.
ایالات متحده مدتها بهعنوان پیشرو در علم و فناوری شناخته میشد، اما در دهههای اخیر جایگاه این کشور در حال تضعیف است. چین در زمینههای مختلف علمی، از جمله مقالات و اختراعات، به سرعت پیشرفت کرده و در حال پیشی گرفتن از آمریکا است. علاوه بر این، تهدیدات دولت ترامپ به دانشگاهها و کاهش مهاجرت نخبگان علمی، نگرانیهای جدی برای آینده علم و فناوری در ایالات متحده ایجاد کرده است.
پایگاه «ایندین اکسپرس» در گزارشی با عنوان «چرا بهترین برگ برنده ترامپ با ایران دیپلماسی است، نه جنگ» نوشت: با توجه به خصومت دونالد ترامپ با ایران، انتظار میرفت که اقدام نظامی علیه تأسیسات هستهای ایران در نطنز، فردو یکی از اولویتهای اولیه دولت دوم او باشد. اما صحنه راهبردی که در سال ۲۰۲۵ برای ترامپ وجود دارد با آنچه در سال ۲۰۲۰ پشت سر گذاشت بسیار متفاوت است.