یک شبکه آمریکایی از هزینههای میلیاردی آمریکا در جنگ یمن خبر داده و اعلام کرد که درباره نتایج این حملات تردیدهای زیادی وجود دارد.
برای مخالفان واژه دالان تورانی ناتو اگر پایبندی عملی به منافع ملی ایران یا حداقل اصول حقوق بین الملل مبنی بر احترام به مرزها و حاکمیت ملی کشورها دغدغه است، آیا سوال مطرح نیست که اگر واقعا موضوع صرفا ترانزیت است، چرا باکو حاضر نیست مثلا از واژه مسیر سیونیک یا مگری استفاده کند؟ مشخص است که پشت این اطلاق، ادعای تاریخی و ارضی و قومی هست.
شبکه الجزیره قطر با انتشار یک تحلیل به بررسی دلایل تصمیم پنتاگون برای پایان دادن به مأموریت ۲ ناو هواپیمابر آمریکایی در غرب آسیا پرداخت.
مناسبات چین و آفریقا، بدون چالش هم نبوده و نیست، اما اینها هیچ کدام کار منظم و سیستماتیک چین در آفریقا از یک سو و تمرکز دیپلماسی قارهای در آفریقا بر توسعه اقتصادی از سوی دیگر را کم نمیکند. هر چه هست مناسبات قارهای چین و آفریقا، فصل نوینی در مناسبات بینالمللی است.
سفارت آمریکا در عراق ادعاهایی را درباره هدف قرارگرفتن مرکز دیپلماتیک این کشور در بغداد مطرح کرد.
تارنمای خبری تحلیلی الشرق الاوسط در گزارشی درباره سفر رییس جمهوری ایران به عراق، برنامهریزی برای رفع مشکلات ایران و کردستان عراق را دستاورد سفر مسعود پزشکیان به اقلیم کردستان دانست.
«رابرت تایت» در مقاله ای در روزنامه گاردین، به بررسی اولین مناظره نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری امریکا – دونالد ترامپ و کامالا هریس – پرداخت. ترجمه مقاله در ادامه می آید.
ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه در اظهاراتی با بیان اینکه ارائه مجوز به اوکراین برای استفاده از موشکهای دوربرد برای حمله به اهدافی در خاک ما به منزله مشارکت مستقیم کشورهای عضو ناتو در جنگ علیه روسیه است، تاکید کرد: این موضوع ماهیت درگیری را به گونه قابل توجهی تغییر خواهد داد.
یکی از رهبران مقاومت فلسطین از رایزنیهای فشرده میان گروههای مقاومت فلسطین درباره تشکیل دولت توافق ملی براساس نتایج بیانیه پکن خبر داد.
مشکل این نیست که روسیه با یک سلاح هستهای به اوکراین ضربه بزند، بلکه این است که بحثها در غرب، بیش از حد حمله هستهای به ناتو را غیرممکن فرض میکند. چنین چیزی غیرممکن نیست، فقط یک دیوار بلند مقابل آن وجود دارد.
پژوهشگران اندیشکده چتم هاوس مستقر در بریتانیا نیز اخیرا در مقالهای به این موضوع پرداختند که به نظر میرسد سیسی امیدوار است که «خشم عمومی بر اسرائیل متمرکز شود و آمریکا نیز به دلیل تلاشهای قاهره در گرماگرم جنگ غزه، بر حمایت هایش از دولت مصر بیفزاید». اما حاکم مستبد مصر تنها رهبر منطقه نیست که چنین امیدواریهایی را در سر میپروراند. به نوشته براهیمی و مِزران، دو پژوهشگر ارشد اندیشکده چتم هاوس، در دو سال گذشته دولتهای الجزایر، تونس، لیبی و مراکش نیز «به طرز ماهرانهای» توانستهاند از فرصتهای وقوع چند بحران جهانی از جمله جنگها، مهاجرت و افزایش پوپولیسم در اروپا استفاده کنند تا پایههای حکومت متزلزل خود را محکم کنند.