مالی نماینده امریکا در امور تهران، گفتگوهای نیابتی با ایران را با داستان وودی آلن تحت عنوان "مقالههای گوساژ-وردبدیان" مقایسه می کند. در این داستان، دو مرد از طریق پست، شطرنج بازی میکنند. یک حرف در این اثنا گم میشود، حرکات تغییر میکند و هر دو بازیکن ادعا دارند که برنده هستند. آنها با عصبانیت قبل از اینکه بازی تمام شود، بازی را متوقف میکنند....مالی کت و شلوارهایش را در هتل وین گذاشته بود و انتظار داشت که مذاکرات زودتر از سر گرفته شود. اما پنج ماه گذشت و برنامه هسته ای ایران بیشتر پیش رفت. مالی سرانجام گفت کت و شلوارهایش را به امریکا بفرستند.