در دولت دوم ترامپ، سیاست خارجی آمریکا بیش از هر زمان دیگر بر معامله، فشار و پیشبینیناپذیری استوار شده است.
تحلیلگر معروف جهان عرب با اشاره به اوضاع سوریه از مقاومت ملی در این کشور پرده برداشت که آماده اقدام علیه عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی و تجزیه سوریه است.
هیچ چیز تا ابد دوام ندارد: هر نظمی در روابط بینالملل سرانجامی دارد.
نظم آمریکامحور که از ۱۹۴۵ تاکنون بر جهان سایه انداخته، اکنون با سه تهدید جدی مواجه است: احتمال شکست در جنگی بزرگ با چین یا سایر قدرتها، فروپاشی اقتصادی ناشی از بدهی و حمایتگرایی افراطی و فرسایش تدریجی هنجارهای بنیادین بهدلیل رفتارهای غیرقابل پیشبینی ایالات متحده. در این میان، چین بیش از هر کشور دیگری برای شکلدهی به نظم جهانی جدید آماده شده است. مسیر فروپاشی میتواند ناگهانی و خشونتآمیز یا تدریجی و فرسایشی باشد و آمریکا همزمان در هر سه جبهه با ریسک و چالش جدی روبهروست.
اگرچه تنشهای آمریکا و چین در سال جاری بر تیتر اخبار غالب بودهاند، دلایلی وجود دارد که نشان میدهد نشست این هفته میتواند پایهگذار روابطی بسیار سازندهتر میان دو قدرت بزرگ جهانی باشد.
سخنگوی وزارت امور خارجه ایران، اقدام آمریکا، فرانسه و چند کشور دیگر غربی در تکرار اتهامهای بیاساس و مضحک علیه ایران را بهعنوان فرافکنی آشکار و تلاش برای انحراف افکار عمومی از مهمترین موضوع روز یعنی نسلکشی در فلسطین اشغالی توصیف و محکوم کرد.
نخستوزیر اسبق رژیم صهیونیستی، در اظهاراتی تند از سیاستهای بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر فعلی این رژیم در جنگ غزه انتقاد کرد و آن را غیرقانونی و مبتنیبر منافع شخصی و سیاسی خواند.
رسانه آمریکایی مینویسد، آمریکا با تکیه بر نمایش قدرت نظامی و ادعاهای توخالی، تنها بر تنشها میافزاید؛ در حالیکه از درون، با ضعف دیپلماسی، نارضایتی جهانی و تهدیدهای سایبری مواجه است که امنیتش را بیشازپیش در معرض خطر قرار دادهاند.
وزیر امور خارجه در گفتوگو با «فایننشال تایمز» خواستار جبران خسارتهای وارده در جریان جنگ ماه گذشته شد و تاکید کرد که آمریکا باید خسارتهای وارده به ایران در جریان جنگ ۱۲ روزه اخیر را جبران کند.
وزیر امور راهبردی رژیم صهیونیستی در اظهاراتی اذعان کرد: «زمانی که در ماه نوامبر با رئیس جمهور ترامپ دیدار کردم، مطمئن بودم که او در حمله به ایران مشارکت خواهد کرد و به اسرائیل یک برجام ۲ نخواهد داد.»
رسانه آمریکایی نوشته تحولات منطقه غرب آسیا، بحرانهای مشترک و منافع ملی رقابتی باعث شده ایران و مصر به رغم برخی شکافهای ساختاری از موانع عادیسازی روابط عبور کنند.