ونس که در جلسه ترامپ با رهبران آسیای مرکزی حضور داشت، تصمیم توکایف برای پیوستن به پیمان ابراهیم را یک «سیگنال» توصیف کرد. میتوان گفت که سیگنال مورد اشاره ونس، فقط برای رهبران کشورهایی همچون عربستان، سوریه یا لبنان ارسال نشده است، بلکه سران دیگر کشورهای آسیای مرکزی را نیز عملاً به پیوستن به پیمان ابراهیم به مثابه مقدمه اجرای گام به گام پروژه خاورمیانه جدید فرامیخواند.
پس از تلاشهای مکرر به نظر میرسد که ایران و غرب با دو منطق متفاوت پذیرفتند که مکانیسم ماشه فعال خواهد شد و خود را برای دوران پس از فعالسازی این مکانیسم آماده میکنند.
از آنجا که ایالات متحده فاصله زیادی با دیگر قدرتهای بزرگ دارد و هیچ بلندپروازی سرزمینی در اوراسیا نداشته، بسیاری از کشورهای مهم ترجیح میدادند با آمریکا همسو شوند تا علیه آن ائتلاف کنند. اما ترامپ این مزیت قابل توجه را به خطر انداخته است.
کارشناس مسائل بینالمل گفت: رئیس جمهور ایران در این سخنرانی سه نکته مهم را مطرح کرد که نکته اول این است که ایران کشوری با تمدن بسیار بزرگ و کهن و با یک موقعیت استراتژیک و تنوع اقلیمی فرهنگی چشمگیر و دارای جاذبه های طبیعی فراوان در غرب آسیا قرار دارد.
وتوی پیشنویس قطعنامه آتشبس در غزه آن هم برای چندمین بار، مهر تایید دیگری بر شرکت مستقیم و غیرقابل انکار آمریکا در جنایت جنگی، نسلکشی، جنایت علیه بشریت و جنایت علیه صلح رژیم اسرائیل در غزه و ادامه حمایت از جنایات این رژیم در منطقه غرب آسیاست.
حقی به نام «حق وتو» و بهرهمندی تعدادی از کشورهایی که در کارنامه خویش انجام جنگها یا آغاز جنگهای ضدبشری و تحمیل هزینههای غیرقابل باور به جوامع و کشورهای مختلف را داشتهاند، تنها در جهت منافع سیاسی، اقتصادی، نظامی و امنیتی خود و وابستگانشان به کار رفته است.
اخیراً روسیه و اوکراین در نبردهای هوایی بزرگی شرکت کردهاند و زیرساختهای انرژی و حملونقل را هدف قرار میدهند، زیرا مسکو در چهارمین سال جنگ به حمله زمینی شدید خود در شرق اوکراین ادامه میدهد و نوعی سلاح مافوق صوت را آزمایش میکند.
بی عملی شورای همکاری خلیج فارس در قبال این تجاوز آشکار؛ تایید ضمنی این تجاوز توسط ترامپ و حمایت لفظی انگلستان و فرانسه از قطر؛ کلیت واکنش ها در برابر اسرائیل بود. حمله اسرائیل اگرچه به زعم خود حمله به مقر رهبران حماس بود اما زنگ خطرِ امنیت کشورهای خلیج فارس را به صدا درآورد.
جمهوری اسلامی ایران در چارچوب سیاست اولویت همسایگی در نظر دارد روابط تجاری خود را با مجموعه همسایه ها و از جمله همسایگان شرقی مثل پاکستان و افغانستان تحکیم و توسعه بخشد و لازم است همه ارکان دولت با تسهیل شرایط و رفع موانعی که بخش خصوصی با آنها دست و پنجه نرم می کند ، در تحقق این سیاست سهیم باشند.
شرایط کنونی میتواند سرآغاز مرحله تازهای در مواضع و رویکرد کشورهای عربی باشد؛ مرحلهای که امید به شکلگیری عقبه گستردهتر برای جبهه مقاومت باشد.
نخبگان و رسانه های جهان اسلام باید نسبت به سیاست توسعهطلبی اسرائیل تحت عنوان «اسرائیل بزرگتر» هشدار بدهند. مصر، اردن،ترکیه و حتی عربستان در معرض خطر هستند و روابط سیاسی فعلی تل آویو با آنها یك فریب است و اسرائیل هرگاه منافعش اقتضا كند، آن را نادیده خواهد گرفت.